Μπορεί ν’ ακούγεται passé η εφαρμογή του στις μέρες μας, λίγο εκτός τόπου και χρόνου, όμως το προξενιό, καλά κρατεί. Ήταν ο τρόπος που τόσα και τόσα ζευγάρια στο παρελθόν «ήλθαν εις γάμου κοινωνίαν». Βέβαια, δεν κρίνεται το κατά πόσο επιτυχημένο ήταν το αποτέλεσμα, όμως ήταν ο τρόπος να γνωριστούν δύο άνθρωποι με απώτερο σκοπό τον γάμο κι ό,τι αυτό σήμαινε. Από την ένωση δύο οικογενειών για περιουσιακά στοιχεία, την τακτοποίηση «οικογενειακών εκκρεμοτήτων», το κουκούλωμα σκανδάλων, το προχωρημένο της ηλικίας  και ποιος ξέρει πόσους άλλους λόγους μπορεί να εξυπηρετούσε ο συγκεκριμένος τρόπος γνωριμιών. Όσο για τους άμεσα ενδιαφερόμενους; Δεν τους έπεφτε λόγος, φτάνει που θα κατέληγαν ο ένας δίπλα στον άλλον στα σκαλιά της εκκλησίας.

Ο ρόλος κι η ιδιότητα της προξενήτρας δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητος. Αντιθέτως κατείχε τη δική του θέση στο κοινωνικό πλαίσιο κι όλοι την είχαν από κοντά για ευνόητους λόγους. Ποτέ δεν ήξερε κανείς, πότε θα έπεφτε στην ανάγκη της. Όλοι θα έκαναν τη δουλειά τους κι αυτή τη δική της και σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, με το αζημίωτο. Μεταγενέστερα, οι προξενήτρες εκμοντερνίστηκαν σε γραφεία συνοικεσίων-γνωριμιών, τα οποία ξεπήδησαν σαν τα μανιτάρια ανάγοντας σε κερδοφόρα μπίζνα το όλο εγχείρημα. Απώτερος σκοπός της ύπαρξής τους δεν ήταν υποχρεωτικά ο γάμος, αλλά η γνωριμία και «ό,τι ήθελε, προκύψει». Φωτογραφίες γέμιζαν άλμπουμ συνοδευόμενα από ένα μίνι βιογραφικό προς τον ενδιαφερόμενο, καταγράφοντας επίσης τις επιθυμίες ως προς την εξωτερική εμφάνιση του υποψηφίου, τον εσωτερικό του κόσμο ως και την οικονομική του κατάσταση. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι όλα όσα καταγράφονταν ήταν κι αληθινά. Φυσικά κι εκεί υπήρχε η ανάλογη αμοιβή προς τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης και με λίγα λόγια «δουλίτσα να γίνεται».

Στην ψηφιοποιημένη εποχή μας, οι προξενήτρες τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, κάποια γραφεία παρέμειναν και τα sites κι οι εφαρμογές γνωριμιών παρελαύνουν μέσα από pop-up παράθυρα σε οθόνες υπολογιστών και των υπολοίπων μέσων επικοινωνίας, τα οποία γνωρίζουν καλύτερα από εμάς τους ίδιους, τι υποτίθεται πως μας ταιριάζει και μέσω της τεχνητής νοημοσύνης το ματσάρισμα γίνεται παιγνιδάκι. Τώρα, πόσο ασφαλές, ειλικρινές κι αποτελεσματικό είναι όλο αυτό για όσους ενδιαφέρονται, αυτό είναι ένα άλλο θέμα, πάντως δεν παύει να είναι η σημερινή μας προξενήτρα.

Παρ’ όλα αυτά, κατά κανόνα, ο «ασφαλέστερος τρόπος» γνωριμιών με μεσάζοντα, γίνεται από τον φιλικό μας κύκλο. Λίγο ή πολύ όλοι, ακόμα κι αν έχουμε αντισταθεί, σίγουρα έχουμε βρεθεί στη θέση να πρέπει σώνει και καλά να μας γνωρίσουν σ’ εκείνον τον πάρα πολύ cool τύπο ή τύπισσα που κάνουν παρέα, που μπορεί να είναι ο συνάδελφος, ο συμφοιτητής ή η γειτόνισσα που μόλις χώρισε.

Γεγονός είναι ότι τα πρότυπα του ζευγαρώματος έχουν αλλάξει προ πολλού με κοινό παρονομαστή τη συντροφικότητα, το ίδιο και ο τρόπος που θα καταλήξεις να βρίσκεσαι με έναν άνθρωπο δίπλα σου. Στις μέρες μας «παιγνίδι» κάνει περισσότερο ο έρωτας και λιγότερο τα υπόλοιπα, αλλά υπάρχει και μια δυσκολία να τον βρεις έτσι ακριβώς όπως τον θες. Γίναμε περισσότερο μοναχικοί και λιγότερο συμβιβασμένοι με συνθήκες και καταστάσεις που δε μας ικανοποιούν. Κι όσο κι αν είναι κανείς αρνητικός σε τέτοιου είδους γνωριμίες, μήπως αν είναι συστημένος από ένα φιλαράκι να το ξανασκεφτείς;

Ας δούμε μερικούς λόγους που –μάλλον- θα ΄πρεπε, ειδικά όταν οι προτάσεις πρέρχονται από φίλους «καρδιάς».

 

1. Οι φίλοι μας μπορεί να μας γνωρίζουν καλύτερα κι από την ίδια μας την οικογένεια

Ξέρουν πώς συμπεριφερόμαστε στα εύκολα και στα δύσκολα. Μας έχουν δει σε όλες μας τις φάσεις. Γνωρίζουν πώς αντιδρούμε στη χαρά και στη λύπη, στα νεύρα και στη νηφαλιότητά μας.

 

2. Γνωρίζουν τις προηγούμενες σχέσεις μας και καταλαβαίνουν τους λόγους που αυτές έπαψαν να υπάρχουν στη ζωή μας

Είναι αυτοί που τις γνώρισαν από την αρχή ως το τέλος και τις είδαν να διακόπτονται, κατανοώντας τους λόγους που συνέβη αυτό. Ήταν εκεί στα ζόρια μας κι ήξεραν από πρώτο χέρι τι συνέβαινε. Σίγουρα το συζητήσαμε και ζητήσαμε τη συμβουλή τους και φυσικά έναν ώμο να γείρουμε.

 

3. Μπορούν ν’ αναγνωρίζουν τα συναισθήματά μας

‘Εχουν πολύ καλή γνώση ανά πάσα στιγμή, για το τι είναι αυτό αισθανόμαστε και τι μας το προκαλεί. Τι ή ποιος μπορεί να μας κάνει χαρούμενους και τι είναι αυτό που θα μας «τραβήξει» σ’ έναν άνθρωπο. Αναγνωρίζουν την έλξη που μπορεί κάποιος να μας προκαλέσει.

 

4. Γνωρίζουν τι είναι αυτό που ακριβώς ψάχνουμε

Τα πρότυπά μας και όπως έχουμε εμείς στο μυαλό μας τον ιδανικό σύντροφο, το έχουμε συζητήσει επανειλημμένα μαζί τους, οπότε το ταίριασμα το έχουν ήδη κάνει στο δικό τους μυαλό.

 

5. Προφανώς και γνωρίζουν και το υποψήφιο ταίρι τόσο καλά όσο εμάς

Αν δε γνώριζαν καλά αυτόν ή αυτήν που πρόκειται να μας προξενέψουν, δε θα έμπαιναν καν στη διαδικασία να το κάνουν, γιατί ποντάρουν στη φιλία, την οποία και θέλουν να συνεχιστεί, αν κάτι πάει στραβά.

 

6. Έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση τους

Για να μας έχουν φίλους, πάει να πει ότι μας έχουν αποδεχτεί όπως είμαστε και μπορούν να σκεφτούν το καλύτερο για εμάς, γιατί μας νοιάζονται και θέλουν να μας βλέπουν χαρούμενους, αλλιώς τι σόι φιλία θα ήταν; Μας έχουν αποδείξει ότι οι επιλογές που έχουν κάνει στη ζωή τους είναι αξιόπιστες κι εμείς είμαστε μία απ΄ αυτές.

 

7. Είναι ειλικρινείς μαζί μας

Όταν σου πούνε είναι ψηλός, θα είναι ψηλός, αν σου πουν είναι κοκκινομάλλα, θα είναι κοκκινομάλλα. Ούτε μέτρο θα χρειαστείς ούτε το χρωματολόγιο του κομμωτηρίου.

 

8. Η φιλία μπορεί να εξελιχθεί ακόμα και σε κουμπαριά 

Κι αυτή είναι μια ευθύνη που παίρνουν σοβαρά. Τι καλύτερο από τον κολλητό ή την κολλητή για κουμπάρους; Είναι η επισφράγιση μιας φιλίας και η ηθική ανταμοιβή του προξενητή. ΄Ετσι κι αλλιώς είναι ο συνδετικός κρίκος και των δύο.

Συντάκτης: Φρίντα Μανιάτη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου