Συναίσθημα ολοκλήρωσης, δημιουργίας, αναγέννησης ο έρωτας. Βρίσκεται στα πιο απίθανα σημεία, τις πιο απροσδιόριστες στιγμές. Δε λογαριάζει κι επιβάλλεται με τη δική του μοναδικότητα. Έρχεται ακάλεστος και συμπεριφέρεται σαν να είναι όλα δικά του. Δε χτυπάει πόρτες, ούτε περιμένει προσκλήσεις. Κι όπως αιφνιδιαστικά έρχεται, το ίδιο αιφνιδιαστικά εξαφανίζεται κάποιες φορές. Κι όταν σου φεύγει, μαθαίνεις να ζεις χωρίς αυτόν και να τραβάς το δικό σου δρόμο ή μένεις κοντά σε όποιον σου τον προκάλεσε; Ή μήπως πάλι ψάχνεις να βρεις τον επόμενο, γιατί δεν έμαθες ποτέ να είσαι μόνος;
Ιστορίες που επαναλαμβάνονται, κι ο έρωτας αντί να σε κάνει ευτυχισμένο σε θλίβει. Όμως δε φταίει αυτός. Εμείς φταίμε. Δικό μας είναι το συναίσθημα, όπως κι όλα όσα νιώθουμε -όμορφα ή λιγότερο- και προσπαθούμε να βρούμε τον τρόπο να τα διαχειριστούμε. Το πιο δυσάρεστο, ο φόβος. Ο φόβος της μοναξιάς, που για να τον αντιμετωπίσουμε ανοίγουμε την αγκαλιά μας σε σχέσεις που στο τέλος μας προσφέρουν και τους προσφέρουμε από λίγα έως τίποτα, πιστεύοντας πως μ’ αυτόν τον τρόπο θα ξεγελάσουμε τη μοναξιά και θα τη βγάλουμε από τη ζωή μας. Όμως, όσο κι αν ο έρωτας είναι αφελής, παιγνιδιάρης και φασαριόζος, τόσο η μοναξιά δρα με τον δικό της αθόρυβο ύπουλο τρόπο κι εμφανίζεται κι ανάμεσα στους δυο, παίρνοντας τη δική της θέση στον καναπέ της συντροφικότητας. Ακόμα και να την αγνοήσεις, άπαξ και μπει, δε φεύγει, σε συνοδεύει σιωπηλά και για να την ξεφορτωθείς ψάχνεις απελπισμένα τον επόμενο έρωτα πιστεύοντας ότι θα είναι πιο δυνατός από εκείνη. Η συνέχεια γνωστή και η ιστορία επαναλαμβάνεται κρατώντας σταθερή τη ραχοκοκαλιά της υπόθεσης, κι αλλάζοντας τα πρόσωπα.
Cut. Πάμε πάλι από την αρχή. Ας σταθούμε στο σημείο που φεύγεις γιατί διαπιστώνεις ότι η μοναξιά είναι παρούσα. Ωραία. ‘Αλλαξε λίγο το σενάριο, και πιάσε της κουβέντα, γιατί μπορεί να μην στο λέει, αλλά αυτό που θέλει είναι απλώς να γνωριστείτε. Να κάνετε μια ουσιαστική συζήτηση μεταξύ σας. Παρατήρησέ τη λίγο καλύτερα. Μπορεί να φαίνεται μουντή κι αμίλητη, το βλέμμα της όμως είναι αυτό που θα σε κοιτάξει βαθιά στα μάτια με σοφία και καρτερικότητα. Δε θα κάνει ερωτήσεις, γιατί είναι μια Κυρία, αλλά η σιωπή της θα σε βοηθήσει ν’ ακούσεις την εσωτερική σου φωνή που ίσως να μην είχες ακούσει ποτέ. Αυτούς τους μικρούς ψιθύρους που νόμιζες ότι από κάπου ακούγονταν όταν δεν υπήρχε κανείς στον χώρο που βρισκόσουν.
Το να κατανοήσεις τι εστί μοναξιά, είναι ο τρόπος για ν’ ανακαλύψεις ποιος πραγματικά είσαι και τι πραγματικά θέλεις από τον εαυτό σου και τους άλλους. Με τι είσαι ευχαριστημένος και πώς να βρεις τους τρόπους να γεμίσεις πρώτα μέσα σου, οπότε, έπειτα, δίνοντας κομμάτια από τον εαυτό σου, να μη σου λείπει τίποτα. Οι υγιείς σχέσεις χτίζονται από ανθρώπους που μπορούν να είναι μόνοι, όμως επιλέγουν να είναι μαζί. Δίνουν αγάπη γιατί έχουν αγαπήσει πρώτα τον εαυτό τους κι έχουν αποδεχτεί πως δεν είναι τέλειοι.
Κι έτσι, κάποτε, από τη μοναξιά, θ’ αντιληφθείς την αξία της μοναχικότητας. Κι όντως, θα υπάρχουν φορές που μπορεί να μην αντέχεται, γιατί οι συνειδητοποιήσεις μπορεί να διακατέχονται από σκληρότητα, όμως εκεί είναι η πρόκληση. Είναι το σημείο μηδέν. Εκεί που κρύβεται η αντοχή κι αν δεν είναι μεγάλη, εύκολα μεταπηδάς στον επόμενο έρωτα, επαναλαμβάνοντας έναν φαύλο κύκλο και ταΐζοντας τη μοναξιά. Χρειάζεται να κρατηθείς για να δώσεις τη σωστή διάσταση στην έννοια του έρωτα. Να καταλάβεις ότι δεν είναι το αίσθημα που θα συμπληρώσει όλα τα κενά που έχεις μέσα σου, αλλά θα γεννήσει καινούριες προεκτάσεις.
Αν η αντοχή σου σε κάνει να καταφέρεις να ξεπεράσεις αυτό το σημείο, θα διαπιστώσεις ότι καλύτερη παρέα από τον εαυτό σου δεν υπάρχει. Μπορεί ν’ ανακαλύψεις πράγματα που δεν ήξερες ότι είχες, θα ψάξεις να βρεις τρόπους να εκφράζεσαι και να δίνεις το πραγματικό νόημα στα συναισθήματα, τον σωστό ορισμό και διαστάσεις στα γεγονότα. Θα είσαι έτοιμος πια, γιατί θα έχεις μάθει πως η ισορροπία του συναισθήματος είναι αυτή που έχει σημασία. Όταν δε θα χρειάζεται να παραδοθείς και να πέσεις με τα μούτρα σε σχέσεις που δεν έχουν κάτι να σου δώσουν ή να δώσεις, ούτε να περάσεις στην απέναντι όχθη φυλακίζοντας το συναίσθημά σου με το φόβο μην πληγωθείς μόνο και μόνο μήπως κάποτε είσαι ξανά μόνος.
Μόνο έτσι θα αισθανθείς ότι δε σου λείπει η παρουσία του άλλου για να νιώσεις ολοκληρωμένος: όταν θα είσαι ήδη, έχοντας πλέον καταλάβει ότι οι σχέσεις δεν απαρτίζονται από δύο μισά αλλά από δύο ολόκληρα.
Συντάκτης: Φρίντα Μανιάτη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
