Ίσως να μη χρειάζονται πολλά για να βγεις εκτός εαυτού. Πάντα υπάρχει κάτι που θα γαργαλήσει την «αμυγδαλή» μας, την έδρα των συναισθημάτων και του φόβου. Μια λέξη μόνο, ένα βλέμμα, μια κίνηση, μια μικρή αναποδιά είναι ικανά από μόνα τους  να πυροδοτήσουν αντιδράσεις ξεσπάσματος θυμού κι οργής. Συσσωρευμένα αρνητικά συναισθήματα που δημιουργούνται στην καθημερινότητά μας, μέσα από το σχολείο, τη δουλειά, τον δρόμο, την ίδια τη ζωή. Μπορεί κάποιες φορές αδιαχείριστα.

Τα κουβαλάμε μαζί μας, μέσα μας, στο σπίτι μας, στη ζωή μας. Δεν τα εκφράσαμε ποτέ εκεί που έπρεπε, σε όσους μας τα προκάλεσαν, γιατί φοβηθήκαμε τις αντιδράσεις τους και δημιούργησαν ένα φορτίο που θέλουμε να εναποθέσουμε σ’ αυτούς που έχουμε την ασφάλεια να το κάνουμε.  Εκεί που ξέρουμε ότι μας γνωρίζουν καλά και μπορούν να κατανοήσουν την εσωτερική μας αναταραχή. Εκεί που αν δείξουμε τι πραγματικά αισθανόμαστε, δεν πρόκειται να μας παρεξηγήσουν. Εκεί που γνωρίζουμε εκ προοιμίου ότι οι σχέσεις δε θα διαρραγούν. Κι έτσι ξεκινάει ο καβγάς.

 

 

Ο καλύτερος αντίπαλος, η μάνα! Επικά ξεσπάσματα! Θες γιατί η σχέση με το αίσθημα κουτούλησε σε τοίχο; Θες γιατί στο σχολείο τα πράγματα δεν πήγαν καλά; Θες γιατί με τα φιλαράκια συνέβησαν παρεξηγήσεις; Όλο και κάτι είναι η αφορμή. Πόρτες που χτυπάνε, φωνές, μούτρα, λόγια πικρά και βαριά ίσως, επικρίσεις, κυρώσεις. Όμως τίποτα δε μας πτοεί από το να εκραγούμε, γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι η σχέση δε θα υποστεί καμία ρωγμή, γιατί είναι μια σχέση δεδομένη κι αδιάσπαστη. Το ίδιο συμβαίνει και στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Συντρόφους που συνειδητά βρίσκονται δίπλα μας και μάς έχουν αποδείξει την αγάπη τους, φιλίες που έχουν απλώσει τις ρίζες τους στον χρόνο και βρίσκονται πάντα εκεί, μέσα στη ζωή μας έχουν γίνει αποδέκτες της οργής μας και μιας θυμωμένης μέρας μας για χίλιους λόγους, που δεν τους αφορούν προσωπικά. Άνθρωποι που σημαίνουν τόσα πολλά για εμάς, που τους έχουμε επιλέξει να βρίσκονται ως συνοδοιπόροι στη ζωή μας κι έχουμε χτίσει σχέσεις αμοιβαίας κατανόησης και στήριξης.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, μια ένταση που προκαλείται από εξωγενείς παράγοντες μπορεί να τινάξει στον αέρα τα πάντα. Ξεσπάμε σε αυτούς που εκ των προτέρων γνωρίζουμε ότι μπορούν να κατευνάσουν τον θυμό μας, που μπορούν να μας ακούσουν, που δε θα μας παρεξηγήσουν και σ’ αυτούς που έχουν τη διάθεση να το συζητήσουν. Γιατί αυτή είναι η ανάγκη μας. Ν’ ακουστούμε γιατί διστάσαμε να μιλήσουμε όπου κι όταν έπρεπε. Το τι προκαλούμε όμως με τέτοιες κρίσεις στους άλλους, είναι άξιο σκέψης. Πληγώνουμε και στο τέλος πληγωνόμαστε. Απλώς, ίσως έχουμε την ανάγκη στο τέλος κάποιος να μας πει «θέλεις να ηρεμήσεις και να μου πεις τι συμβαίνει; Θέλεις να πάρεις τον χώρο και τον χρόνο σου; Θέλεις να σε βοηθήσω να βρεις μια λύση; Θέλεις μια αγκαλιά; Είμαι εδώ να σ΄ακούσω. Είμαι εδώ για σένα.»

Ας σκεφτούμε διπλά και τριπλά τον ρόλο του σάκου του μποξ μήπως και του δώσουμε έναν άλλο ρόλο. Όχι αυτού που απλώς δέχεται τα χτυπήματα και τα επιστρέφει με το βάρος του, αλλά έναν άλλο ρόλο. Αυτού που ξέρει ν’ ακούει, που ψάχνει να βρει τρόπο ν’ απαλύνει τον θυμό, ν’ αγαπήσει, ν’ αγκαλιάσει και να προστατεύσει μια οργισμένη ψυχή από τον ίδιο της τον εαυτό. Ας σκεφτούμε πρώτοι εμείς πώς θα θέλαμε να μας αντιμετωπίσουν σε ανάλογη δική μας περίπτωση κι ας γίνουμε αυτοί που θα βρουν τον τρόπο να λειτουργήσουν κατασταλτικά σε ανάλογες συμπεριφορές. Ας σκεφτούμε πρώτοι εμείς τη στιγμή του μεγάλου θυμού μας, τι δεν κάναμε και φτάσαμε σ΄ αυτό το σημείο κι ας είμαστε πιο δίκαιοι με τους δικούς μας ανθρώπους, που στο κάτω-κάτω δε μας φταίνε σε τίποτα. Ας κρίνουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας με δικαιοσύνη κι ας βρούμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης.

Σχεδόν ποτέ ένας καβγάς δεν άφησε κάτι όμορφο μέσα μας. Είναι προτιμότερο τέτοιες στιγμές να διαχειριστούμε την έκρηξη, μιλώντας απευθείας σ΄ αυτούς που την προκάλεσαν χωρίς φόβο κι όχι σιωπώντας. Κι αν αυτό δεν είναι δυνατό τη δεδομένη στιγμή, τότε ας προσπαθήσουμε διοχετεύοντας όλο το αρνητικό φορτίο σε άσκηση, σε δημιουργικότητα, σε μια βόλτα, στη μουσική, στη σιωπή, σε μια κραυγή.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Φρίντα Μανιάτη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου