Η δυστυχία από την ευτυχία είναι μια απόφαση δρόμος, αφού όλα στη ζωή είναι επιλογές. Γιατί στη ζωή πάντα συνεχίζεις να προχωράς, απλώς εσύ αποφασίζεις με ποιον τρόπο.
Κι αναρωτιέσαι καμιά φορά πόσοι απ΄ αυτούς που κυκλοφορούν δίπλα σου είναι ευτυχισμένοι και σε ποιο δρόμο βαδίζουν. Αναρωτιέσαι πόσοι από το άμεσο περιβάλλον σου επιλέγουν να είναι δυστυχισμένοι ή αν κάνεις την ίδια επιλογή ακόμα κι εσύ;
Οι αιτίες που επιλέγει κάποιος να μείνει μες στη δυστυχία του είναι σίγουρα πολλές, όμως το ουσιώδες είναι εσύ, πώς επιλέγεις να ζεις;
Πώς συνήθισες να ζεις; Κι όλα τα μικρά και τα μεγάλα που αποτελούν τις συνήθειές σου, πρέπει να μείνουν συνήθειες;
Γιατί ζώντας μες στη δυστυχία που υποβάλεις τον εαυτό σου την έχεις αναγάγει πια σε τέχνη κι έχεις ξοδέψει σχεδόν μια ζωή για να την κάνεις μέρος της καθημερινότητάς σου. Αποφάσισες ότι έτσι είναι τα πράγματα και τίποτα δε θα μπορέσει να τα αλλάξει και είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι κάνουμε καλά ό,τι έχουμε μάθει -και ό,τι μας αρέσει να κάνουμε- κι εσύ αποφάσισες ότι αυτό είναι που σου αξίζει, γιατί την αυτοεκτίμησή σου δεν την είχες και τόσο ψηλά.
Οποιαδήποτε αλλαγή μιας ρουτίνας μας βάζει σ’ έναν άλλον κόσμο που δε γνωρίζουμε και το άγνωστο θέλει προσπάθεια για να αφομοιωθεί στην αλυσίδα του dna μας, του αντιστεκόμαστε. Μοιάζει σαν όπου υπάρχει η χαρά, να κάνουμε ένα βήμα πίσω για να μη μας βρει λίγο ξώφαλτσα. Η ευτυχία κρεμασμένη μέσα σε μια piñata κι εμείς την ώρα που ανοίγει, απομακρυνόμαστε μήπως και κατά λάθος πάρουμε ένα κομμάτι της. Κι όλα αυτά γιατί αποφασίσαμε ότι δε μας αξίζει και πρέπει να τιμωρηθούμε κρατώντας πεισματικά τη δυστυχία μας, μη μας την πάρει κανένας άλλος και καταστραφούμε.
Ορίσαμε τους εαυτούς μας κατόχους αδιεξόδων και γκρεμών και συστήνουμε στους άλλους να μην κάνουν τα ίδια λάθη με εμάς, που μας έφεραν σ΄ αυτή την κατάσταση. Όμως εμείς δεν έχουμε κάνει μισό βήμα για να ξεφύγουμε απ΄ αυτή τη θλιβερή κατάσταση, μόνο λέμε: «Προσπάθησα…».
Ναι προσπάθησες, και τι έκανες; Με ποιον τρόπο προσπάθησες; Πόσο προσπάθησες;
Οι λύσεις δεν έρχονται από τον ουρανό, ούτε αρκεί μια στιγμή για να ανατρέψει το όποιο αρνητικό αποτέλεσμα της προσπάθειας. Χρειάζεται επιμονή, αν πραγματικά ο στόχος σου είναι να ευτυχήσεις. Χρειάζεται πλάνο δράσης. Ονειρεύτηκες μια άλλη ζωή, και κάθε φορά που έκλεινες τα μάτια την έβλεπες μπροστά σου και αισθανόσουν τα κύματα της ευτυχίας να σε κατακλύζουν. Χαμογελούσες με την προοπτική μιας άλλης πραγματικότητας, γεμάτη με όλα όσα ήθελες, όλα όσα ήξερες ότι θα σε έβγαζαν απ΄ αυτή τη μίζερη κατάσταση. Ήταν όλος σου ο κόσμος!
Όμως φοβήθηκες. Φοβήθηκες τόσο για τις συνέπειες της αλλαγής σου, που αποφάσισες ότι η αυτοτιμωρία είναι η κατάλληλη συνθήκη για να συνεχίσεις τη ζωή σου. Έτσι, σιγά-σιγά καταστρέφεσαι και καταστρέφεις κι άλλους γύρω σου και δεν το καταλαβαίνεις. Και καλά εσύ, δική σου είναι η απόφαση, οι άλλοι τι σου φταίνε; Ο χρόνος περνάει και εσύ παραμένεις καθηλωμένος στην ίδια θέση και στην ασφάλεια μιας ουτοπίας λέγοντας πως είσαι μια χαρά και έχεις ό,τι σου χρειάζεται για να ζήσεις. Μα δεν είναι μια μέρα δυστυχίας, είναι μια ζωή και δεν περνάει. Ξέρεις καλά ποια θα είναι η κατάληξη σ’ όλα αυτά, αλλά δεν κάνεις καμία προσπάθεια για να αλλάξεις το τέλος.
Amor Fati, σημαίνει αγάπη για το πεπρομένο, κι είναι κι αυτή μια ακόμα επιλογή. Γιατί τι θα ήταν η ζωή χωρίς πόνο, χωρίς απώλειες, χωρίς λίγο από τη δυστυχία -λίγο από τη δυστυχία, όχι μόνο δυστυχία; Το σύμπαν δε θα σου χαρίσει τίποτα αν όλα τα βλέπεις μαύρα και μάταια γύρω σου κι αν δεν αγαπήσεις και λίγο όσα σου συμβαίνουν, αν δεν τ’ αγκαλιάσεις. Άλλαξε στάση, άλλαξε οπτική και βρες λίγο από την ευτυχία στην ίδια τη ζωή που σου δόθηκε, γιατί ούτε κι αυτή είναι δεδομένη. Υπάρχει πολύ ευτυχία κρυμμένη σε μια μέρα που ξημερώνει, σ’ ένα λουλούδι που ανθίζει, μέσα στους ανθρώπους που σ’ αγαπάνε και πραγματικά νοιάζονται για σένα, μέσα σ’ ένα χέρι που μπορεί να σου δόθηκε και εσύ το έσπρωξες μακριά γιατί πίστεψες ότι δε σου αξίζει. Άρχισε να εύχεσαι με πίστη ευτυχία σ’ ένα αστέρι που πέφτει και είναι σίγουρο ότι θα σου δοθεί.
Σκέψου ότι όλα είναι μια ρόδα και η δυστυχία βρίσκεται κάτω, στη βάση και πατάει πάνω στην ψυχή σου. Μόνο αν δεν κινήσεις αυτή τη ρόδα για να σχηματίσει έναν τέλειο κύκλο κίνησης, θα παραμείνει στο ίδιο σημείο, με τη δυστυχία καθηλωμένη στην ίδια θέση. Στη θέση που διάλεξες εσύ να της δώσεις, βαθιά μέσα σου.
Όλα είναι κίνηση. Όλα ρέουν γύρω μας, δεν μπορείς να θες να βρίσκεσαι για πάντα στο ίδιο σημείο, με την ίδια στάση ζωής για πάντα. Είπαμε, όλα είναι επιλογή και η ζωή δε σε ρωτά για να τρέξει, κάτι πρέπει να κάνεις κι εσύ και μάλιστα άμεσα. Κι αν έχεις αποφασίσει να μην κάνεις τίποτα, καλύτερα να μη μιλάς. Μην παραπονιέσαι, μην κάνεις το θύμα. Μη ζηλεύεις τους άλλους που βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση από εσένα. Προφανώς, κάτι έκαναν, κάπως αλλιώς κινήθηκαν. Σίγουρα κι αυτοί, θα πλήρωσαν τα δικά τους κόστη για το μερίδιο ευτυχίας που τους αναλογεί. Γιατί σε όλους αναλογεί ένα μερίδιο, αυτό είναι σίγουρο.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Φρίντα Μανιάτη
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
