Έλειπαν ακριβώς 20€. Τόσα χρειαζόταν για να συμπληρώσει το ποσό που στοίχιζαν τα φάρμακα. Βρισκόταν σε κατάσταση απόγνωσης, θα πληρωνόταν σε λίγες μέρες, όμως η ανάγκη ήταν άμεση. Σκέφτηκε για λίγο και αποφάσισε πως αν δανειζόταν θα έλυνε το πρόβλημα, παρότι οι επιλογές γνωστών και φίλων δεν ήταν πολλές και ο δανεισμός -ως πράξη- εκτός ιδιοσυγκρασίας του. Ωστόσο, η απόφαση έπρεπε να ληφθεί γρήγορα.
Μπουφάν, κλειδιά και με ένα βήμα στην πόρτα. Η λύση ήρθε πριν καν αγγίξει το πόμολο. Βρήκε στην τσέπη του μπουφάν ένα ολόκληρο 50άρικο. Κάποιος θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει «θεία πρόνοια». Ενδεχομένως και να ήταν, αν ως άνθρωπος πλασμένος «καθ΄ εικόνα και ομοίωση» σύμφωνα με τη θρησκευτική ανάγνωση, δεν είχε τη συνήθεια να αφήνει χρήματα στις τσέπες του. Είχε ξεχάσει ότι τα είχε βάλει εκεί.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έχουμε βρεθεί -αν όχι όλοι, οι περισσότεροι- σε ανάλογη κατάσταση κι αυτό δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά καθημερινότητα. Τη στιγμή που πιστεύεις πως οι λύσεις σε ένα πρόβλημα είναι ανύπαρκτες, κάτι μαγικό γίνεται και επιλύεται, κάτι που είτε σε οδηγεί σε συμπεράσματα, είτε σου δίνει τις απαντήσεις για να βγεις από το όποιο αδιέξοδο βρίσκεσαι τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Αξίζει να σκεφτούμε πόσες φορές σε φάσεις συναισθηματικής απόγνωσης, εκεί που κάθε ελπίδα μέσα μας έχει χαθεί, εμφανίζεται στον δρόμο μας ένας άνθρωπος που θα μας βγάλει από τον λαβύρινθο, είτε με τη μορφή ενός φίλου, είτε μιας νέας γνωριμίας, και θα μας κάνει να δούμε ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, φτάνει να διατηρήσουμε μέσα μας την πίστη ότι θέλουμε να βρούμε έναν δρόμο διαφυγής.
Πόσες φορές ψάξαμε να βρούμε απαντήσεις σε ερωτήματα που μας παίδευαν, οι οποίες ήρθαν από το πουθενά μέσα από μια τυχαία συζήτηση στην οποία παρευρεθήκαμε, μέσα από ένα τραγούδι που είχαμε ήδη ακούσει εκατοντάδες φορές ή μέσα από μια ταινία. Ακούσματα και σκηνές μας έκαναν να καταλάβουμε ότι τα πράγματα δεν είναι μονοδιάστατα και πως όλα μπορούν να έχουν πολλαπλές αναγνώσεις, φτάνει να αποσυνδεθούμε συνειδητά από τον έναν και μοναδικό τρόπο σκέψης που έχουμε υιοθετήσει τη δεδομένη στιγμή.
Πόσες φορές γίναμε μάρτυρες μιας τυχαίας σκηνής με πρωταγωνιστές άλλους, παρόμοια με τη συνθήκη που βιώναμε, και μας δημιουργούσε αγανάκτηση και στεναχώρια; Μια κατάσταση που μας έκανε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η δική μας θέση είναι ευνοϊκότερη σε σχέση με αυτό που διαδραματίζεται μπροστά μας και ένας άλλος χειρισμός από μεριάς μας μπορεί να φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, δόθηκαν απαντήσεις στα επαναλαμβανόμενα «γιατί» μας και βρέθηκαν λύσεις που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσαμε να δούμε χωρίς ιδιαίτερο κόπο από μέρους μας.
Οι εξηγήσεις και ο ορισμός για τον καθέναν μας μπορεί να διαφέρουν και τα ονόματα που μπορούμε να δώσουμε πολλά, ανάλογα με το πώς ερμηνεύουμε τα πράγματα, σύμφωνα με την οπτική και τις πεποιθήσεις μας. Για άλλους μπορεί να είναι θεϊκό σχέδιο, τύχη, μοίρα, πεπρωμένο, νόμοι της κβαντικής φυσικής, νόμος της έλξης, συντονισμός με το σύμπαν, πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό.
Οι λύσεις για τα ζητήματα που προκύπτουν στη ζωή μας βρίσκονται μέσα μας, αλλά πολύ περισσότερο γύρω μας, όμως έχουμε πάψει να τις αναγνωρίζουμε, γιατί η ταχύτητα εξέλιξης των γεγονότων μάς αναγκάζει να κοιτάμε χωρίς να βλέπουμε, να ακούμε χωρίς να κατανοούμε. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Κι όσο κι κάποιες φορές το λέμε παρηγορητικά, η φράση αυτή έχει λογική υπόσταση. Το ζήτημα είναι πόσο δεκτικοί είμαστε να κατανοήσουμε ποιος πραγματικά είναι ο λόγος που μας συμβαίνουν δυσάρεστες καταστάσεις και γεγονότα από τα οποία δεν μπορούμε να απαγκιστρωθούμε, ώστε να ενεργοποιήσουμε τον όποιο μηχανισμό μάς αντιπροσωπεύει προκειμένου να απαλλαγούμε από το οποιοδήποτε πρόβλημα, είτε πρακτικό, είτε συναισθηματικό.
Προσπαθώντας να κατανοήσουμε, γιατί οι λύσεις έρχονται «μαγικά», ας αρχίσουμε να κοιτάμε λιγότερο με τα μάτια μας και να ακούμε λιγότερο με τα αφτιά μας, ενεργοποιώντας περισσότερο την ψυχή μας να δει και να αφουγκραστεί, γιατί το θεϊκό σχέδιο είμαστε εμείς, το σύμπαν επίσης εμείς και βρισκόμαστε σε θέση να ορίζουμε τη μοίρα μας σύμφωνα με τις πράξεις και τις επιλογές μας.
Ως ανθρώπινα όντα έχουμε τη βαθιά ανάγκη να πιστεύουμε σε κάτι, είτε θεϊκό, είτε σε εμάς τους ίδιους ως οντότητες, είτε στην κατανόηση και την εκλογίκευση που μπορεί να προέρχεται μέσα από τη φυσική και την επιστήμη, υιοθετώντας ο καθένας τη δική του εξήγηση. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι λάθος. Για τον καθέναν λειτουργεί με άλλο τρόπο, η κοινή συνισταμένη πρέπει να είναι η βαθιά πίστη ότι όλα μπορούν να λυθούν.
Συντάκτης: Φρίντα Μανιάτη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
