Αλήθεια με όποιο κόστος

Η αλήθεια είναι μία έννοια αυτόφωτη. Όσο επιμελώς κι αν προσπαθούμε να την αποκρύψουμε, πάντα βγαίνει στο φως, όταν έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Και τότε παρασύρει μαζί της όλα όσα χτίστηκαν πάνω στην κινούμενη άμμο του ψέματος. Αν, όμως, μπορούσαμε να επιλέξουμε; Αν είχαμε τη δυνατότητα να διαλέξουμε αν θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια αντί του ψέματος, πόσο σίγουροι είμαστε ότι, τελικά, θα την επιλέγαμε άνευ όρων;

Χρειάζεται δύναμη, γιατί ίσως ακούσουμε πράγματα που δε θα μας αρέσουν. Αυτό κληθήκατε να απαντήσετε κι εσείς στο poll της περασμένης εβδομάδας, ποια είναι η σχέση σας με την αλήθεια; Την ζητάτε όσο πικρή κι αν είναι; Ή προτιμάτε να μη γνωρίζετε για να είστε πιο ήσυχοι; Άλλωστε, λένε πως ό,τι δε γνωρίζουμε πως υπάρχει, είναι σαν να μην υπάρχει. Ας δούμε μαζί τα αποτελέσματα.

Στην τέταρτη θέση, με ποσοστό 2,66%, έρχονται εκείνοι που πιστεύουν ότι είναι καλύτερο να μην ξέρουν την αλήθεια. Εκείνοι που προτιμούν να ξαπλώνουν και να νιώθουν ελαφρύ το κεφάλι τους στο μαξιλάρι, μακάριοι που όλα είναι τακτοποιημένα. Ίσως αυτό να ‘ναι μια άμυνα. Άλλωστε, όταν γνωρίζουμε κάτι, καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις ή να διαμορφώσουμε μια γνώμη. Εν ολίγοις, χρειάζεται να ξεβολευτούμε. Διαφορετικά, δεν είναι ανάγκη να αλλάξουμε καμία απ’ τις συνήθειές μας. Συνεχίζουμε κανονικά την πορεία μας, αγνοώντας επιδεικτικά την αλήθεια.

Το 5,32%, που φτάνει στην τρίτη θέση, δεν επιδιώκει να μάθει την αλήθεια. Αν στην πορεία, ωστόσο, την ανακαλύψει, τότε την αποδέχεται. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που δε θα μπουν στη διαδικασία να ψάξουν τα πράγματα, δε θα αναζητήσουν την αληθινή τους διάσταση, χωρίς, όμως, να κλείνουν την πόρτα και στα ίδια τα γεγονότα. Επιλέγουν απλά να αφήσουν τις καταστάσεις στη μοίρα τους, και μιας κι η αλήθεια πάντα εμφανίζεται –αργά ή γρήγορα–, τότε αποφασίζουν πώς να τη διαχειριστούν.

Λίγο πιο πάνω, στη δεύτερη θέση και με ποσοστό 9,1%, βρίσκονται εκείνοι που ναι μεν επιθυμούν να γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά πάντα κάτω απ’ το δικό τους πρίσμα λογικής. Είτε από φόβο είτε από άμυνα, πάντα θα βρουν έναν καλό λόγο που να δικαιολογεί την όποια πικρή κι άβολη, για ‘κείνους, αλήθεια. Ακόμα κι αν αυτό ίσως και να συνιστά ουσιαστική άρνηση της πραγματικότητας, είναι κάτι που ενδεχομένως τους βοηθά στην καθημερινότητά τους. Δίνοντας έτσι τη δική τους ερμηνεία, δε θα πονέσει τόσο η όποια ανώμαλη πτώση που προκαλεί η γνωστοποίηση της αλήθειας.

Στην πρώτη θέση έφτασε, με το συντριπτικό ποσοστό του 82,92%, η κατηγορία εκείνων που επιδιώκουν να γνωρίζουν την αλήθεια με κάθε κόστος. Δεν τους νοιάζει αν θα πέσουν με τα μούτρα στο έδαφος απ’ το ροζ συννεφάκι τους, αρκεί να ξέρουν την πραγματικότητα. Θέλουν να κοιτάζουν κατάματα τον άνθρωπο που ‘χουν απέναντί τους και να μην υπάρχει ίχνος της αμφιβολίας μέσα τους. Η αλήθεια αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στη ζωή τους και τους συντροφεύει σε κάθε τους σχέση.

Δε χρυσώνουν το χάπι σε κανέναν και δε γουστάρουν να τους χαϊδεύουν τα αφτιά. Δίπλα τους μπορούν να σταθούν μόνο εκείνοι που έχουν την αλήθεια για σημαία τους. Δεν τους αρέσει να ζουν με κλειστές τις κουρτίνες, αντιθέτως οι ίδιοι τις τραβάνε για να μπει μέσα το φως -ακόμα κι αν είναι για να τους τυφλώσει.

Ένας Αμερικανός ποιητής, ονόματι Τζέιμς Ράσελ Λόουελ, είχε πει ότι αυτός που λέει την αλήθεια χτυπάει το ψέμα στην καρδιά. Όποια απάντηση απ’ τις παραπάνω κι αν μας εκφράζει, σημασία έχει να κάνουμε αυτό που είναι καλύτερο για τον καθένα από εμάς. Κανείς δεν είναι σε θέση να κρίνει και να βγάλει συμπεράσματα για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την αλήθεια.

Το παν είναι να ‘χουμε κατανοήσει τη δική μας αλήθεια, που είναι κι αυτή που εξηγεί την όποια μας επιλογή. Άλλωστε, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, όλα έρχονται στο φως και το καθετί παίρνει τη θέση που του αξίζει.