Το ερώτημα που τέθηκε στο poll αυτής της εβδομάδας είναι κάτι που ίσως έχει τύχει σε όλους κάποια στιγμή. Εσύ από τη μία καίγεσαι, σιγολιώνεις, μαραζώνεις κι απ’ την άλλη το πρόσωπο σε βλέπει φιλικά. Τι καημός! Διαβάζοντας το ερώτημα, ξέρεις ήδη ότι δε θέλεις να σου συμβεί -αν δε σου ‘χει ήδη συμβεί- σε πιάνει μια ανησυχία και σκέφτεσαι πώς θα μπορούσες να το χειριστείς. Είναι γεγονός πως πρόκειται για μια απ’ τις πιο περίεργες καταστάσεις με τις οποίες μπορείς να βρεθείς αντιμέτωπος, αλλά η ψυχραιμία, παιδιά, έχει σώσει πολλούς ανθρώπους σ’ αυτή την περίπτωση.
Οπότε το καυτό θέμα της βδομάδας είναι το γνωστό «friendzone», που ποτέ κανείς δε θέλησε και πολλοί εμίσησαν. Εσύ τον θες, τον γουστάρεις, τον ποθείς και το άτομο σε βλέπει φιλικά. Μη σου τύχει τέτοια αναποδιά! Αλλά τώρα σου έτυχε και πρέπει να το αντιμετωπίσεις. Κρατάς στα χέρια σου τρεις κάρτες, η μία -η πιο πεισματάρα- αγαπάει τη νίκη και λέει πως θα το παλέψουμε μέχρι να τα καταφέρουμε και να γυρίσει η φάση, δηλαδή από το φιλικό να γυρίσει στο ερωτικό. Η δεύτερη κάρτα έχει πάει ήδη στην επόμενη επιλογή, χωρίς να χάνει χρόνο. Τι έχει κάνει δηλαδή; Έχει βγει στην αναζήτηση των άλλων πορτοκαλιών, που κάνουν κι εκείνες πορτοκάλια ντε. Όχι που θα κάτσει να σκάσει. Και η τρίτη, η drama queen της υπόθεσης, κλαίει, σβήνει, χάνεται ώσπου να περάσει. Γιατί θα περάσει, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά θα ‘χει καταναλώσει πολλά πακέτα χαρτομάντιλα.
Στην πρώτη θέση βρίσκονται εκείνοι που επιλέγουν ν’ ακολουθήσουν τη γνωστή κι αγαπημένη παροιμία που λέει πως υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Τα άτομα αυτά ξέρουν πως μπορεί κάπου το έδαφος να μην είναι εύφορο, αλλά λίγα στρέμματα πιο κάτω μπορεί και να καρποφορήσει. Δεν επιμένουν να ταιριάξουν εκεί που δεν κουμπώνουν, γιατί μπορεί το πορτοκάλι να βγει αρκετά ξινό τελικά. Αυτές οι περιπτώσεις ανθρώπων δεν κολλάνε σε πρόσωπα και καταστάσεις, προχωράνε παρακάτω και αγαπούν αρκετά τον εαυτό τους, ώστε να μην τον αφήσουν να παιδεύεται με ‘κείνο το τυπάκι που τους βλέπει φιλικά. Έχουν ήδη φίλους και δε θα τους προσφέρει κάτι να ‘χουν έναν παραπάνω που τους έβαλε στο friendzone, οπότε με συνοπτικές διαδικασίες αποχωρούν.
Στη δεύτερη θέση εκείνοι που ζουν έντονα και μάλλον έντονα είναι και τα συναισθήματά τους. Έτσι, για το δράμα που τους επιφύλασσε η μοίρα θα θρηνήσουν, θα κλάψουν, θα κάνουν όσα μνημόσυνα χρειαστεί, μέχρι να τους περάσει, να το αποδεχτούν, και να σταματήσουν τα κλάματα και τους οδυρμούς. Το γκομενάκι θα μείνει τελικά φιλαράκι κι αυτό δεν μπορεί να περάσει χωρίς κλάματα, καψουροτράγουδα, ξενύχτια και βαρύγδουπες δηλώσεις. Εξάλλου αν ζήσεις έντονα την απόρριψη, δε θα σου μείνει μια ζωή απωθημένο και θα καταφέρεις πιο εύκολα να ξεπεράσεις το πρόσωπο.
Στην τρίτη και τελευταία θέση εκείνοι που επιλέγουν να επιμείνουν, να παλέψουν μέχρι να καταφέρουν να κερδίσουν το ερωτικό ενδιαφέρον που επιζητούν. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δίνουν ευκαιρίες αμέτρητες, εκείνοι που έχουν πολλή υπομονή, που δεν εγκαταλείπουν τις προσπάθειες και τελειώνουν πάντα αυτά που αρχίζουν. Έχουν μάθει να κερδίζουν γι’ αυτό έχουν θάρρος, μεγάλη δόση αυτοπεποίθησης και μπόλικο κουράγιο για να μην τα παρατήσουν. Ο επιμένων νικά, αλλά καμιά φορά χάνει και το χρόνο του. Επομένως, πρέπει να ξέρουν πότε θα σταματήσουν την προσπάθεια και θα πάνε γι’ άλλα.
Μπορεί να σου ‘χει συμβεί, να σου συμβεί ή να ξανασυμβεί. Θα το αντιμετωπίσεις όσες φορές χρειαστεί με χιούμορ και τσαχπινιά, θα σκεφτείς πως το άτομο απέναντί σου χάνει ένα φοβερό ερωτικό σύντροφο (ναι, σε σένα αναφέρομαι), αλλά πού ξέρεις μπορεί τελικά να κάνετε καλή παρέα. Καλό είναι αυτές οι προθέσεις να ξεκαθαρίζουν από νωρίς, να ξέρουμε που βαδίζουμε ρε παιδί μου και να μην τρώμε τα μούτρα μας στη συνέχεια με περίφημες ατάκες του στυλ: «Είσαι καλό παιδί, αλλά σε βλέπω φιλικά.»
Να θυμάσαι πως μια φιλία μπορεί να εξελιχθεί σε έναν έρωτα, αλλά και το ανάποδο. Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως και οι δύο περιπτώσεις θέλουν χρόνο, υπομονή, λεπτό χειρισμό, γιατί η ισορροπία είναι πολύ εύθραυστη και μπορεί να σπάσει στα χέρια σου προτού καν το καταλάβεις. Όποιο κουμπάκι κι αν πάτησες, καλή τύχη!
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.