Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω θα… Τι θα έκανες αν είχες την ευκαιρία να ταξιδέψεις στο χρόνο; Το πρώτο πράγμα που νιώθουμε στο άκουσμα αυτής της ερώτησης είναι προβληματισμός. Θα άλλαζες κάτι; Αν άλλαζες αυτό το κάτι θα άλλαζε και η πορεία των πραγμάτων; Ίσως σήμερα να ήταν διαφορετική η κατάσταση. Ίσως να ήσουν δίπλα σε διαφορετικά άτομα. Αξίζει να αλλάξεις κάτι ή μήπως ό,τι έκανες –λάθος ή σωστό– σε βοήθησε να γίνεις αυτός που είσαι σήμερα;
Αυτή τη βδομάδα, λοιπόν, στο καθιερωμένο μας poll, σας ρωτήσαμε τι θα κάνατε αν γυρνούσατε το χρόνο πίσω. Είμαι σχεδόν σίγουρη -αν κρίνω και από μένα- πως οι περισσότεροι από εσάς θα θέλατε να διαλέξετε πάνω από μία επιλογή, αλλά στο τέλος πατήσατε αυτή που σας εξέφραζε περισσότερο, αλλά και πάλι ίσως να διερωτηθήκατε αν όντως αυτό θα κάνατε.
Στην πρώτη θέση, με ποσοστό 37.62%, βρίσκονται όσοι «θα έλεγαν όσα δεν τόλμησαν να πούνε». Μεγάλο βάσανο να εύχεσαι να είχες πει όσα ήθελες να πεις, ενώ τη στιγμή που είχες την ευκαιρία να το κάνεις δείλιασες, κόμπλαρες ή έκρινες πως δεν άξιζε τον κόπο. Τότε μέρες, βδομάδες ή μήνες μετά κάνοντας μία αναδρομή και την αυτοκριτική σου διερωτάσαι αν θα άλλαζε κάτι αν έλεγες όσα ήθελες να πεις. Αν είχες μοιραστεί όσα ένιωθες και ας ήτανε λάθος. Θα είχες δίπλα σου αυτό το άτομο σήμερα αν του έλεγες όσα ήθελες να του πεις, αλλά για τους λόγους που προαναφέραμε δεν το έκανες; Μη βασανίζεις τον εαυτό σου. Είτε τα είπες, είτε όχι, κάποια πράγματα είναι γραφτό να γίνουν και αν αυτό το άτομο πρέπει να είναι στη ζωή σου, μια μέρα θα είναι. Σημασία έχει ότι από όσα δεν είπες ή όσα είπες, εσύ έμαθες κάτι και ποτέ δεν είναι αργά να εκφράσεις όσα νιώθεις. Αν ακόμη θες να το κάνεις, προλαβαίνεις, τώρα είναι η στιγμή!
Σε απόσταση αναπνοής, στη δεύτερη θέση, με ποσοστό 36.54% εσείς που είπατε πως «θα γλιτώνατε τον εαυτό σας από τα μεγάλα λάθη». Μπορεί όντως να γίνει αυτό; Γιατί αν ναι, τότε σημαίνει πως γνωρίζατε τι είναι το σωστό και απλώς επιλέξατε το λάθος (που και πάλι αν αληθεύει αυτό, σημαίνει πως είναι δική σας επιλογή και τις επιλογές μας πρέπει να τις σεβόμαστε). Κάποιος λόγος θα υπήρχε που πράξαμε κατ΄αυτό τον τρόπο στο παρελθόν και αυτή μας η πράξη έγινε μάθημα για να μην κάνουμε ξανά τα ίδια λάθη στο μέλλον. Μη μετανιώνετε για κάτι που σας έκανε πιο δυνατούς και περισσότερο αποφασιστικούς, γιατί για να έχετε τη δύναμη να εύχεστε να γύριζε ο χρόνος πίσω για να γλιτώνατε τον εαυτό σας από τα μεγάλα λάθη, πάει να πει πως μπορείτε να το κάνετε και στο παρόν και στο μέλλον. Χρησιμοποιήστε, λοιπόν, αυτή τη δύναμη για να μην κάνετε τα ίδια λάθη στο μέλλον.
Στην τελευταία θέση με ποσοστό 25.83%, είναι όσοι αν γυρνούσαν το χρόνο πίσω «θα τα ξαναζούσαν όλα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο». Πολλοί θα τους πείτε ξεροκέφαλους. Εγώ θα πω πως απλώς πιστεύουν πως «ζούμε μόνο μία φορά και η ζωή είναι μικρή». Όλες μας οι πράξεις, όλες οι λέξεις που είπαμε είναι επιλογές μας και πρέπει να τις στηρίζουμε. Ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί πως αν γυρνούσαμε το χρόνο πίσω και αλλάζαμε κάτι, τότε θα είχαμε το αποτέλεσμα που ευχόμαστε να είχαμε; Κανείς! Έτσι, λοιπόν, αυτή η μερίδα ανθρώπων επιμένει πως αν έκανε ένα ταξίδι στο παρελθόν, θα κάθονταν σε μια γωνιά και θα θαύμαζε τον εαυτό της να τα ξαναζεί όλα με τον ίδιο τρόπο -λάθη και σωστά.
Εγώ νομίζω πως είμαι κάπου ανάμεσα στην πρώτη και την τρίτη επιλογή, αφού αν γυρνούσα το χρόνο πίσω θα τα ξαναζούσα όλα με τον ίδιο τρόπο, απλώς ίσως να επέλεγα να πω κάποια πράγματα σε ανθρώπους που ξέρω ότι αν άκουγαν όσα ένιωθα ίσως και να έμεναν λίγο ακόμα. Αυτό όμως δε σημαίνει πως θα έμεναν μέχρι σήμερα, αλλά ο παρορμητισμός μου και η απερισκεψία μου με συνοδεύει στο παρόν, άρα δε σας εγγυώμαι πως δε θα πω όσα ήθελα να πω τώρα.
Ζήστε, λοιπόν, τη ζωή σας, γιατί όλα είναι μία ανάσα. Με τόσα που βλέπουμε και ακούμε καθημερινά, με την παρούσα κατάσταση που μας απέδειξε πως το σήμερα είναι αυτό που έχει αξία, πείτε όσα νιώθετε, κάντε λάθη και πάρτε τα σωστά μαθήματα για να κάνετε περισσότερα σωστά στο μέλλον. Το μέλλον όμως δεν είναι αύριο, σε ένα μήνα ή σε δέκα χρόνια. Το μέλλον είναι το επόμενο δευτερόλεπτο. Λάθη ή σωστά είναι όλα επιλογές μας και αυτά ανήκουν στο παρελθόν, το παρόν και το δικό μας μέλλον.
Συντάκτης: Ραφαήλια Πολυδώρου
