Ένας έρωτας τελειώνει πραγματικά όταν φύγει η εκτίμηση

Για άλλη μια φορά ρίχνουμε τη συζήτηση για τον έρωτα στο τραπέζι. Όπως φαίνεται οι απόψεις διίστανται με τους μισούς να λένε πως ο έρωτας κρατάει έξι με εννέα μήνες το πολύ. Έτσι κρίνουν οι φίλοι μας οι επιστήμονες κι απέναντι τους βρίσκονται οι άλλοι μισοί, οι ρομαντικοί της υπόθεσης που υποστηρίζουν πως ο έρωτας κρατάει για πάντα, αρκεί να είναι αληθινός.

Επειδή λοιπόν το πόσο κρατάει τελικά ο έρωτας παραμένει άλυτο ζήτημα, είπαμε να το γυρίσουμε ανάποδα μήπως και βγάλουμε καμία άκρη. Πότε τελειώνει ένας έρωτας πραγματικά;

Μόλις το 13% αποφάσισε να μας πει, ίσως και λίγο χιουμοριστικά, πως ο έρωτας τελειώνει όταν βρεις τον τρόπο να ερωτευτείς τον εαυτό σου. Θα ήταν υπέροχο είναι η αλήθεια να ερωτευόμασταν όλοι τους εαυτούς μας σαν άλλοι νάρκισσοι και να μη βασανιζόμαστε όντας ερωτευμένοι με άλλους. Μάλλον όμως αυτό που θέλει να πει αυτό το μικρό ποσοστό ανθρώπων είναι ότι όταν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, όταν τον αγαπάς, όλοι οι άλλοι έρχονται δεύτεροι.

Το ποσοστό βέβαια ανεβαίνει στο 18% από ανθρώπους που υποστηρίζουν πως ένας έρωτας τελειώνει πραγματικά όταν βρεθεί ο επόμενος έρωτας. Μας το τραγούδησε με μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του ’90 ο Σπύρος Σπυράκος πως ο έρωτας με έρωτα περνάει. Για να ξεχάσει λέει μια καρδιά, να μην πονάει άλλο πια, πρέπει αλλού να πάει. Θα τη χαρακτήριζες κι αισιόδοξη άποψη αυτή και μακάρι, μακάρι να ήταν πάντα εφικτή. Αντικαθιστώντας έναν έρωτα που τελειώνει μ’ έναν άλλο, παραμένεις ερωτευμένος συνεχώς και μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν. Ακούγεται ωραίο και τρομακτικό ταυτόχρονα.

Σε εντελώς άλλη πλευρά πάλι τάχθηκε το ποσοστό του 30%. Μόνο όταν ο χρόνος κάνει τη δουλειά του, τελειώνει ένας έρωτας μας είπαν αυτοί μας οι φίλοι. Θέλουν χρόνο να κλείσουν οι πληγές από έρωτα, ειδικά αν αυτός είναι πέρα για πέρα αληθινός. Πρέπει να περάσει απ’ όλα τα στάδια ο ερωτικά απογοητευμένος, αργά κι υπομονετικά για να πει στο τέλος πως τα κατάφερε. Δεκτό κι αυτό, γιατί στέκει λογικά.

Τι γίνεται όμως με το υπόλοιπο 39%; Ε λοιπόν, το αρκετά μεγάλο αυτό ποσοστό αποφάνθηκε πως ένας έρωτας τελειώνει όταν φεύγει η εκτίμηση. Μα φυσικά και η εκτίμηση παίζει ρόλο. Όταν σταματήσει να υπάρχει θαυμασμός, σεβασμός κι εκτίμηση σου φεύγει ο έρωτας. Όταν η αδιαφορία πάρει τη θέση της ανάμεσα στους ερωτευμένους, τότε φυσικά κι ο έρωτας εξαφανίζεται. Όταν σταματήσεις να εκτιμάς ον άνθρωπό σου, τότε σίγουρα έχει έρθει η ώρα να αποχωρήσεις. Ίσως αυτός να είναι ο πιο φυσικός κι ανώδυνος τρόπος να τελειώσει ένας έρωτας, αλλά όπως το δει κανείς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν πια ο σύντροφός σου δε σε εκτιμά αρκετά ή έστω όσο πριν, ξέρεις ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι κι εσύ οφείλεις να το αποδεχτείς και να προχωρήσεις.

Αυτό που έχει σημασία είναι να τον τιμάμε τον έρωτα και στην αρχή και στο τέλος. Αυτό που μετράει είναι να έχουμε στη ζωή μας έρωτες που αξίζει να τους ζούμε, που αξίζει να μας παίρνουν τα μυαλά κι αν είναι ανάγκη να μας καταστρέφουν γλυκά. Όλα τα υπόλοιπα τα βρίσκει ο καθένας και τ’ αντιμετωπίζει όπως νομίζει, όπως νιώθει αυτός καλύτερα, γι’ αυτό να συνεχίσετε να ερωτεύεστε κι όσοι δεν το κάνατε ακόμη, να το κάνετε σύντομα.