Επιδιώκουμε κι απολαμβάνουμε τον χρόνο με τον εαυτό μας

Το πιο σημαντικό δώρο που μπορείς να προσφέρεις σε εσένα τον ίδιο, είναι να περάσεις –αν όχι πολύ, τότε λίγο– χρόνο με τον εαυτό σου. Να κάτσεις να σε γνωρίσεις καλύτερα, να μάθεις τι σε δυσαρεστεί και τι σε ευχαριστεί, ώστε να λάβεις τα κατάλληλα μέτρα και να επιδιώκεις το καλύτερο για εσένα. Θα καταλάβεις τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά σου, με αποτέλεσμα να σε αποδεχτείς  και να σε αγαπήσεις. Επομένως θα ξέρεις ποιος είσαι, πού πηγαίνεις και τι επιδιώκεις να πετύχεις στη ζωή σου με μεγαλύτερη ευκολία.

Τι σημαίνει, όμως, για τον καθένα από εμάς «Περνάω χρόνο με τον εαυτό μου»; Την απάντηση τη δώσατε στο poll αυτής της εβδομάδας που είχε το αντίστοιχο θέμα.

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με τη μειονότητα της δημοσκόπησης, που παίρνει την τέταρτη θέση, με ποσοστό 4,96%, το οποίο δήλωσε πως αποφεύγει να περνά χρόνο με τον εαυτό του διότι φοβάται τη μοναξιά. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει κι η κατηγορία ανθρώπων που δεν αντέχουν στην ιδέα να βρίσκονται μόνοι τους. Φοβούνται γιατί δεν εμπιστεύονται αρκετά τον εαυτό τους και δε θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στην καθημερινότητά τους είτε να επιλύσουν κάποιο πρόβλημα μόνοι τους. Τρέμουν στην ιδέα πως αν δεν έχουν κάποιον δίπλα τους, δεν είναι αρκετά καλοί για κανέναν αι αυτομάτως η αυτοπεποίθηση που είχαν χτίσει, γκρεμίζεται μονομιάς. Χρειάζονται, δηλαδή, μια συνεχόμενη επιβεβαίωση και κάποιον να τους κρατά ασφαλείς.

Στην τρίτη θέση, με λίγο μεγαλύτερο ποσοστό, 15,62%, ανήκουν όσοι δεν είναι το φόρτε τους να περνούν χρόνο με τον εαυτό τους, όμως μπορούν να το διαχειριστούν. Δηλαδή κι αυτοί απ’ τη μια πλευρά φοβούνται να μείνουν μόνοι τους κι είναι ανασφαλείς, αλλά απ’ την άλλη έχουν μάθει πως είναι καλό να αντιμετωπίζεις ό,τι φοβάσαι. Γνωρίζουν πως δε γίνεται να υπάρχει πάντα κάποιος να σου επιλύει τα προβλήματα κι ότι υπάρχει κι αυτή η πτυχή της ζωής, που είναι καλό να έρθεις άμεσα αντιμέτωπος μαζί της και να κατακτήσεις τον φόβο σου. Ώστε, λοιπόν, να μπορούν να σταθούν και μόνοι τους στα πόδια τους. Να μην έχει κάποιος άλλος, δηλαδή, τα ηνία της ζωής τους.

Συνεχίζουμε με τη δεύτερη δημοφιλέστερη επιλογή, με διαφορά ποσοστού 30,94%, με την απάντηση «είναι η επανεκκίνησή μου». Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν εκείνοι που χρειάζονται οπωσδήποτε λίγο χρόνο και προσωπικό χώρο, διαφορετικά αισθάνονται εγκλωβισμένοι. Αν ο άνθρωπος που έχουν δίπλα τους εισβάλει στην ελευθερία τους και στο δικαίωμα να περνάνε χρόνο με τον εαυτό τους, τότε κουράζονται και νιώθουν φυλακισμένοι, επιβαρύνονται ψυχολογικά. Έχουν ανάγκη, δηλαδή, να ηρεμούν μόνοι τους ώστε να καταλάβουν πού βαδίζουν, κατά πόσο έχουν αλλάξει οι ίδιοι και ποιες είναι οι επιθυμίες τους. Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν έχουν να πάρουν μια απόφαση για κάτι που τους προβληματίζει αρκετά, είτε αν συμβαίνει κάτι συνταρακτικό που πάλι θα πρέπει να το σκεφτούν ώστε να δουν την εικόνα πιο καθαρά. Όπως ένας υπολογιστής όταν κολλάει ή κάνει ενημέρωση του κάνουμε επανεκκίνηση ώστε να λειτουργήσει καλύτερα, έτσι η επιλογή αυτή για τα άτομα αυτά έχει ακριβώς την ίδια επίδραση.

Τέλος, η πρώτη θέση με ποσοστό 48,32%, ανήκει σε όσους απάντησαν «Το επιδιώκω και το απολαμβάνω». Εδώ ανήκουν όσοι είναι ανεξάρτητοι, ξέρουν τι θέλουν και γνωρίζουν πόσο σημαντικό είναι να δημιουργείς ελεύθερο χρόνο για εσένα τον ίδιο. Δε φοβούνται τη μοναξιά, αγαπάνε τον εαυτό τους, τον φροντίζουν, τον ταΐζουν και δε χρειάζονται κάποιον για να τους δείξει το φως στο τούνελ, καθώς μπορούν να τα καταφέρουν και μόνοι τους.  Σέβονται το γεγονός πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια θέλω και δίνουν χρόνο και στους ανθρώπους τους, ώστε να μην αποκοπούν απ’ την προσωπική τους ζωή και τις δικές τους επιθυμίες. Το απολαμβάνουν καθώς έτσι αποφεύγουν να προσκολλώνται σε κάποιον άλλον, με αποτέλεσμα να του δίνουν χώρο να αναπνεύσει και να χαλαρώσει, δημιουργώντας έτσι μια υγιή καθημερινότητα κι επιθυμία για τον άνθρωπό τους, αποφεύγοντας παράλληλα τη ρουτίνα. Όμως, εδώ ανήκουν  κι εκείνοι που φτάνουν στην υπερβολή της επιλογής αυτής και δεν μπορούν να συμβιώσουν  με κάποιον καθώς είναι εθισμένοι στην ελευθερία τους.

Υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται, άνθρωποι που καμιά φορά χρειάζονται μια επανεκκίνηση και κάποιοι που είναι λίγο περισσότερο ατρόμητοι. Το όλο θέμα είναι να αντιμετωπίσεις ό,τι σε κρατάει πίσω και σου δημιουργεί ανασφάλειες και φόβο. Κάποιοι πρέπει να αγαπήσουν περισσότερο τον εαυτό τους και να σταματήσουν να δημιουργούν εμπόδια τα οποία δε θα υπήρχαν αν οι ίδιοι τα είχαν προσπεράσει. Άλλοι πρέπει να μάθουν να μοιράζονται τα προβλήματά τους και να δέχονται μια κάποια βοήθεια πού και πού. Η άλλη μερίδα ατόμων, καλό είναι να μην το παρακάνει με την ελευθερία και καταλήξουν μόνοι. Είναι καλό γενικά κι ειδικά να υπάρχει ένα μέτρο στη ζωή και στις επιλογές μας, ούτε το λίγο είναι καλό ούτε το πολύ. Πρέπει να βρίσκεσαι στο μέσο.