Το ερώτημα που θέσαμε στο pillowfights.gr κατά τη διάρκεια του poll μας που έτρεχε την περασμένη εβδομάδα, είχε να κάνει με το αν ζούμε για μια μεγάλη αγάπη ή για πολλούς θυελλώδεις έρωτες. Κάναμε έτσι μια μίνι δημοσκόπηση στη στήλη I love Polls και σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα των ψήφων σας.
Με μια αρκετά σημαντική διαφορά, το 73% των ερωτηθέντων δήλωσε χωρίς φόβο και πάθος, ότι ζει πράγματι για μία μεγάλη αγάπη ενώ μόλις το 27%, αφήνοντας πίσω του τους όποιους ενδοιασμούς, δήλωσε ότι θα προτιμούσε να ζήσει πολλούς θυελλώδεις έρωτες.
Πόσες ώρες, πόσα βράδια με παρέες φίλων έχουμε περάσει όλοι για την ανάλυση αυτού του θέματος. Ήταν ή όχι η μεγάλη μας αγάπη οι άνθρωποι που κατά καιρούς γνωρίζαμε; Μήπως επρόκειτο απλά για έναν ακόμα έρωτα που θα έκανε ένα πέρασμα απ’ τη ζωή μας χωρίς να αφήσει την ιδιαίτερη σφραγίδα του; Ή μήπως ήταν ο άνθρωπος που θα έδινε χρώμα και νέα πνοή στη ζωή μας όταν θα μας τύλιγε με τη ζεστασιά της αγάπης του;
Το γενναίο κι ειλικρινές λοιπόν ποσοστό του 27% τάσσεται υπέρ των θυελλωδών ερώτων. Όλοι τους αποζητούν κι όλα γύρω τους, τους φωνάζουν και τους καλούν να ερωτευτούν. Ο ενθουσιασμός και το άγνωστο τους συναρπάζουν. Νιώθουν σαν εξερευνητές σε καινούρια, ανεξερεύνητα νησάκια που πρέπει να τα κατακτήσουν. Κάθε νέος σύντροφος αποτελεί ένα κομμάτι των συμπλεγμάτων των νησιών που θα πρέπει να ανακαλύψουν. Μόλις τελειώσουν με το ένα περνάνε στο άλλο, παρασυρόμενοι από τη δίψα τους για το καθετί καινούριο.
Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι ό έρωτας με έρωτα περνάει. Ποιον καλύτερο τρόπο θα μπορούσε κανείς να τους προτείνει για να ξεπεράσουν ένα χωρισμό από το να περάσουν κατευθείαν στον καινούριο έρωτα που τους χτυπάει την πόρτα; Τα αφήνεις αυτά ανεκμετάλλευτα; Δεν τ’ αφήνεις. Επιστρατεύουν ένα άλλο πρόσωπο για να περιποιηθεί τις πληγές τους γιατί μόνοι τους δυσκολεύονται. Εξάλλου, ουδείς αναντικατάστατος όταν περιμένουν τόσοι άλλοι εκεί έξω.
Με τη στάση τους, δίνουν λόγο ύπαρξης στη φράση: «Όλοι για ένα μεγάλο έρωτα ζούμε. Άντε και για καμιά τριανταριά μικρούς». Ο έρωτας έρχεται και παρέρχεται κι είναι σαν τα πυροτεχνήματα που περιμένουν να σκάσουν και να βγουν στην επιφάνεια για να φωτίσουν τον ουρανό. Αυτός ο ενθουσιασμός είναι που τους τραβάει, και σε συνδυασμό με την ακαταμάχητη έλξη που αναπόφευκτα τον συνοδεύει κάνει το παιχνίδι τόσο ελκυστικά διασκεδαστικό.
Ωστόσο, έχουν δίκιο όσοι λένε πως άλλο πράγμα είναι ο έρωτας κι άλλο η αγάπη. Οι ρομαντικοί επιμένουν να τονίζουν ότι οι μεγάλοι έρωτες δεν εξαφανίζονται σε μια μέρα, άσχετα με τους καινούριους που θα κληθούν να τους αντικαταστήσουν.
Πράγματι, αρκετές φορές, είναι κομμάτι δύσκολο να αναγνωρίσουμε την αγάπη όταν μας δίνεται και συχνά την μπερδεύουμε με έρωτα. Η αλήθεια όμως που θα κρύβει η ουσία του «σ’ αγαπώ» που θα ακούσουμε την κατάλληλη στιγμή, θα μας βοηθήσει να δούμε τα πράγματα ξεκάθαρα. Αυτό περιμένει κι η πλειονότητα των αναγνωστών μας, η οποία όπως προαναφέραμε άγγιξε το 73%. Μια ουσιαστική και μεγάλη αγάπη προσμένουν, για την οποία δε θα δίσταζαν λεπτό, να απαρνηθούν όλους τους πρόσκαιρους και τυχοδιωκτικούς ερωτάκους.
Κι όχι δεν είναι αυτοί που πολλοί θα βιαστούν να αποκαλέσουν χαζορομαντικούς. Δεν αρέσκονται στο να μετράνε αστέρια και να μαδάνε μαργαρίτες για να δουν αν τους αγαπά το άλλο τους μισό. Είναι εκείνοι που καταπολεμούν τυχόν εμπόδια που παρουσιάζονται στο δρόμο τους κι επιλέγουν να ρισκάρουν, αφήνοντας τις δεδομένες καταστάσεις στις οποίες ζούνε, για να κάνουν υπερβάσεις προκειμένου να προστατεύσουν όσα είναι σημαντικά γι’ αυτούς.
Περιμένουν να βρουν αυτούς που θα τους αγαπήσουν πραγματικά και με τη σειρά τους να ανταποδώσουν κι εκείνοι στο έπακρο όσα νιώθουν χωρίς τσιγκουνιές και δεύτερες σκέψεις. Πιστεύουν στα δυνατά συναισθήματα κι έχουν την αντίληψη ότι κάποιοι έρωτες μένουν ανεξίτηλοι κι ίσως να μην τους ξεπεράσεις και ποτέ.
Υποστηρίζουν ότι η αγάπη σε κάνει να νιώθεις ασφάλεια, μια ασφάλεια που εμπνέει εμπιστοσύνη και σεβασμό. Ο έρωτας μπορεί να γίνει αρκετά εγωιστής κάποιες φορές και σίγουρα, δε χαρίζεται εύκολα γιατί δε διαθέτει ίσως το σωστό συναισθηματικό υπόβαθρο. Αντίθετα, η αγάπη έρχεται σιγά-σιγά και για να την αποκτήσεις πρέπει να προσπαθήσεις και να κοπιάσεις.
Τελικά καταπώς φαίνεται, οι περισσότεροι για μια μεγάλη αγάπη ζούμε. Αυτή τη μοναδική αγάπη που μένει όταν τα εκτυφλωτικά φώτα του έρωτα σβήσουν και περάσουν οι παρενέργειές τους. Αν τον διαδεχτεί εκείνη, τότε σίγουρα έχουμε βρει το λιμάνι μας. Τι πιο όμορφο άλλωστε από το να αγαπάς και να αγαπιέσαι;
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Τσιρίγου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Τσιρίγου
