Κάποτε απορρίπτουμε, άλλοτε μας απορρίπτουν

Προσπαθώντας, όλοι μας, να διαχειριστούμε την ισορροπία μεταξύ λογικής και συναισθήματος, των επιθυμιών μας και των κανόνων που διέπουν το προσωπικό μας ερωτικό γούστο, πολλές φορές ερχόμαστε σ’ εκείνη τη θέση που πρέπει να δείξουμε ή να πούμε σε κάποιον πως δεν τον θέλουμε στη ζωή μας, για τους πολύ δικούς μας υποκειμενικούς λόγους. Κι όπως είναι φυσικό, όσο διαφορετικοί είμαστε όλοι μεταξύ μας, τόσο διαφορετικός είναι κι ο τρόπος που απορρίπτουμε κάποιον κι η διαδικασία στην οποία θα μπούμε για να το δείξουμε ή για να το ξεστομίσουμε.

Ακριβώς την ίδια ποικιλία αντιδράσεων ή και συναισθημάτων ταυτόχρονα έχει κι ο καθένας από μας όταν τελικά έρθει εκείνη η ώρα να πούμε στον άνθρωπο, που πολύ θα ήθελε να μπει στη ζωή μας, ότι δυστυχώς το πείραμα δεν πέτυχε. Πώς αντιδράμε και με τι τρόπο επιλέγουμε να το κάνουμε; Το λέμε πρόσωπο με πρόσωπο; Εξαφανιζόμαστε κι αποφεύγουμε κάθε επικοινωνία μέχρι να λάβει ο άλλος το μήνυμα από μόνος του; Διαφημίζουμε την κόκκινη κάρτα που δώσαμε; Ή απλώς δεχόμαστε πως όλα είναι μέσα στη ζωή, αφού κι εμείς κάποτε έχουμε βρεθεί στη θέση του απορριφθέντος και στο κάτω-κάτω επιζήσαμε, αφού δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου; Αυτό ακριβώς ζητήσαμε να απαντήσετε κι εσείς –μαζί με μας– στο ερώτημα του poll της προηγούμενης εβδομάδας. Και τα αποτελέσματα παρουσιάζονται σ’ όλους μας ευθύς αμέσως.

Με σκορ 1,07%, είστε εσείς που μας απαντήσατε πως διαφημίζετε την όλη κατάσταση και βρίσκετε στην τέταρτη θέση αυτής της ψηφοφορίας. Κάνετε γνωστό, με λίγα λόγια, πως κάποιος άνθρωπος που δεν πληρούσε τα δικά σας standards και δεν τον θέλατε για ερωτικό παρτενέρ και σύντροφο απορρίφθηκε από εσάς. Συνήθως, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, επικαλούμαστε όλους τους λόγους που μας έκαναν να φτάσουμε σ’ αυτό το αποτέλεσμα και θέλουμε να τους μάθουν κι όλοι οι άλλοι. Είναι σαν να παίρνουμε άφεση αμαρτιών που διώξαμε κάποιον επειδή δεν πληρούσε τις προδιαγραφές μας ή εγωιστικά κοκορευόμαστε για την υπεροχή μας -ή μάλλον την ψευδαίσθησή της.

Στην τρίτη θέση, με ποσοστό 18,24%, βρεθήκατε όσοι μας απαντήσατε πως δυσκολεύεστε να το πείτε κι απλά εξαφανίζεστε. Είναι αλήθεια πως θέλει δύναμη να σταθείς απέναντι στον άλλον και να του πεις «δε σε θέλω και δε θα ήθελα να είμαστε μαζί». Άλλοι την έχουν αυτή τη δύναμη κι άλλοι όχι. Έτσι αφήνουμε την εξαφάνισή μας να μιλήσει για μας, χωρίς εμάς. Οπότε αργά ή γρήγορα, το μήνυμα λαμβάνεται απ’ την άλλη μεριά κι εμείς δε βρεθήκαμε στη δύσκολη θέση ν’ αντιμετωπίσουμε τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση κατά πρόσωπο, κάνοντας βουτιά στη βολική δειλία μας.

Πιο πάνω, στη δεύτερη θέση και με ποσοστό 25,83%, ανήκετε όσοι νιώθετε αφόρητες τύψεις όταν το κάνετε. Αντιλαμβάνεστε, ίσως, τη θέση στην οποία θα έρθει ο άλλος κι αυτό σας κάνει να νιώθετε άσχημα και να έχετε ενοχές. Η αλήθεια είναι πως όλοι μας έχουμε απορριφθεί κάποτε κι ακριβώς επειδή μας έχει συμβεί αυτό ξέρουμε πόσο άσχημο είναι, αλλά –εδώ που τα λέμε– είναι καλύτερα να είμαστε ειλικρινείς, ακόμη κι αν αυτό μερικές φορές μας κάνει να αισθανόμαστε τύψεις.

Εκείνοι που απαντήσατε πως γνωρίζετε πως όλα είναι μέσα στη ζωή είστε η πλειοψηφία και κατέχετε την πρώτη θέση της ψηφοφορίας μας, με σκορ 54,86%. Μοιάζει, ίσως, πιο ψύχραιμη αυτή η στάση ζωής, αφού δεχόμαστε ότι shit happens και προχωράμε κοιτάζοντας μπροστά. Άλλωστε πότε εμείς, πότε οι άλλοι θα βρεθούμε και στις δύο πλευρές του νομίσματος και πάντα για διαφορετικούς λόγους για τον καθένα.

Κανείς δεν είναι σε θέση να κρίνει κανέναν για τον τρόπο που αντιμετωπίζει μια τέτοια κατάσταση. Όλοι μπορούμε να αντιδράσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας και με τους τέσσερις παραπάνω τρόπους όταν έρθει η στιγμή που θα θελήσουμε να αρνηθούμε σε κάποιον τον ίδιο μας τον εαυτό. Το μόνο σίγουρο είναι πως κανενός η ζωή δεν τελείωσε με μια απόρριψη!