Αγάπη, πόσο δύσκολο να την ορίσεις και πόσο σπουδαίο να την νιώσεις. Απ’ τα πιο όμορφα συναισθήματα κι ίσως το πολυπλοκότερο. Πολλοί την αισθάνθηκαν, πολλοί την αναζήτησαν, πολλοί την αμφισβήτησαν, όμως απασχόλησε κι απασχολεί όλη την ανθρωπότητα. Αγάπη για το παιδί, τον γονιό, τον φίλο, τον άνθρωπο που ερωτευτήκαμε, τον συνάνθρωπο, τον εαυτό μας. Βασική προϋπόθεση για την ευτυχία. Έχοντας, λοιπόν, τόσο μεγάλη σπουδαιότητα, στο εβδομαδιαίο μας poll σας ρωτήσαμε: «Ν’ αγαπάς ή ν’ αγαπιέσαι;».
Στην τρίτη θέση, με 6,6%, επιλέξατε «ν’ αγαπιέσαι». Μικρό ποσοστό αλλά όχι αμελητέο. Αυτοί οι λίγοι που αποζητούν ίσως την αγάπη πιθανό να μην την γνώρισαν μέχρι σήμερα, να μην την γεύτηκαν σ’ όλη της τη διάσταση, ή μήπως είναι αυτοί που ‘χουν ανάγκη την επιβεβαίωση; Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις, όμως σίγουρα με το ν’ αγαπιέσαι μεγαλώνει το «εγώ σου», έχεις τον έλεγχο των πραγμάτων, προστατεύεσαι από τυχόν απογοητεύσεις. Αρκεί, όμως, μόνο ν’ αγαπιέσαι;
«Ν’ αγαπάς» επέλεξε το 17,6%, κι ήρθε στη δεύτερη θέση. Εσείς που αγαπάτε άνευ όρων και μέσα απ’ την αγάπη νιώθετε ολοκλήρωση, πληρότητα. Είστε μοναδικοί, ζείτε τα αισθήματά σας χωρίς να περιμένετε αντάλλαγμα. Δίνετε την αγάπη σας απλόχερα, δεν περιμένετε να πάρετε πίσω αγάπη, αλλά ανοίγετε την καρδιά σας και δίνετε όλο το συναίσθημα μ’ όλο σας το είναι. Δεν προσδοκάτε, οπότε δεν πληγώνεστε. Πόση δύναμη απαιτείται για να δώσεις αγάπη, χωρίς να περιμένεις αγάπη; Σίγουρα έχετε αγαπήσει τον εαυτό σας πρώτα κι έχετε κάνει μια εσωτερική αναζήτηση για να φτάσετε σ’ αυτό το σημείο. Αναρωτιέμαι, κουράζεται ποτέ κάποιος, αν μόνο αγαπά;
Και φτάνοντας στην κορυφή, την πρώτη θέση κατέλαβε η επιλογή «ν’ αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι», σχεδόν ομόφωνα με 75,8%. Αποζητάμε την αμοιβαία αγάπη. Πάνω από 7 στους 10 ψάχνουν να αγαπήσουν και ν’ αγαπηθούν. Ν’ αγαπήσουμε, να εμπιστευτούμε, ν’ αφεθούμε. Δε χρειάζεται κόπο για ν’ αγαπήσεις και ν’ αγαπηθείς, όμως αν δεν ασχοληθείς με το μέσα σου, δύσκολα θα το πετύχεις. Ξεκίνα με το ν’ αγαπήσεις τον εαυτό σου, με το να ‘σαι αυθεντικός και διάφανος. Η ομορφιά της ψυχής θα συνειδητοποιήσεις ότι έλκει την αγάπη. Δώσε χαρά στον εαυτό σου με τα απλά και καθημερινά. Νιώσε ευγνωμοσύνη γι’ αυτά που έχεις και μην γκρινιάζεις και μιζεριάζεις γι’ αυτά που δεν έχεις. Αν σκεφτείς, όλοι δίπλα μας θέλουμε έναν άνθρωπο χαρούμενο κι όχι μόνιμα απαιτητικό. Θέλουμε το συναίσθημα, αλλά θέλουμε να ‘μαστε ο εαυτός μας. Μόλις δώσεις αγάπη στον εαυτό σου και στους γύρω σου, χωρίς να τους πνίγεις, χωρίς να θες να τους αλλάξεις, θα διαπιστώσεις ότι η αγάπη επιστρέφεται και τα συναισθήματα γίνονται αμοιβαία. Αυτή η κορύφωση των συναισθημάτων είναι συναρπαστική.
Τόση μοναξιά, όμως, γύρω μας! Κάπου το χάνουμε… Ίσως στις απαιτήσεις μας, στα πολλά «θέλω» μας, στο ανικανοποίητο εγώ μας. Τόσο την κυνηγάμε την αγάπη και τόσο κάνουμε λάθος κινήσεις και την απομακρύνουμε. Εκεί που την ζούμε, εκεί μπαίνει μπροστά το εγώ μας και την ροκανίζουμε. Και μετά; Μετά αναρωτιόμαστε τι λάθος έγινε. Τι ειρωνεία! Ξέρουμε καλύτερα απ’ τον καθέναν το λάθος μας ή μάλλον τα απανωτά λάθη μας. Όταν θα μάθουμε να συνδεόμαστε πραγματικά με τους ανθρώπους γύρω μας, τότε θα βιώσουμε την πραγματική αγάπη και θα καταλάβουμε πώς είναι να ‘σαι πραγματικά ευτυχισμένος.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη