Αυτήν την εβδομάδα η ερώτηση ήταν συναισθηματικής φύσεως καθώς μπήκε η άνοιξη, άνθισαν τα λουλούδια και είμαστε pillowfighters με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Σας ρωτήσαμε λοιπόν αν η ουσία βρίσκεται στο να αγαπάς ή στο να αγαπιέσαι.
Ουσιαστικά η ερώτηση κρύβει ένα ξεκάθαρο βαθύτερο νόημα που αφορά τον εγωισμό και το αν τελικά μπορεί να μπει σε δεύτερη μοίρα για να κερδίσει το γνήσιο, αυθεντικό συναίσθημα.
Η απάντηση με ποσοστό 54% ήταν ότι μπορεί. Μικρή διαφορά από τη μία, από την άλλη μπορούμε να μείνουμε στο ότι ακόμα και με μια ψήφο διαφορά, νίκησε το να δίνεις και όχι να παίρνεις.
Άν το καλοσκεφτείς, πως αλήθεια μπορείς να αναγνωρίσεις την αγάπη όταν σου δίνεται, αν δεν την έχεις νιώσει; Πως θα καταλάβεις την ουσία ενός σ’ αγαπώ, την αλήθεια που κρύβει αυτή η τόσο απλή και ταυτόχρονα μεγαλειώδης λέξη, αν δεν την έχουν ξεστομίσει τα δικά σου χείλη;
Άλλωστε για να αγαπηθείς πρέπει πρώτα να αγαπήσεις. Όχι τον άλλον, μα πρώτα και κύρια τον εαυτό σου. Να τον αποδεχτείς και να τον αναγνωρίσεις, για να βγεις μετά έτοιμος στην αρένα και να απαιτήσεις από τη ζωή, να σου δώσει αυτό που ξέρεις πως να εκτιμήσεις.
Κατά βάση οι άνθρωποι κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε πως μόνο αν αγαπιέσαι μπορείς να νιώσεις πλήρης και συμπαγής, λες και η αγάπη είναι δικαίωμα που ορίστηκε από κάποιον κάποτε σαν αναπόσπαστο δώρο που πρέπει να έχουμε από τη γέννησή μας, λόγω της ιδιότητας μας να αποζητάμε και να δεχόμαστε συναισθήματα.
Μα αν το να δέχεσαι αγάπη είναι το σπίτι, το να δίνεις είναι τα θεμέλια κι αν ένα σπίτι μείνει φτερό στον άνεμο, θα πέσει με τον πρώτο δυνατό σεισμό, αφήνοντας πίσω του κάτι ημιτελές που ίσως να ήταν μια καλή ιδέα, μα ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα.
Όσο κι αν λέμε πως περνάμε μια περίοδο συναισθηματικής αναπηρίας, όσο κι αν κοιτάμε τι να πάρουμε πριν δώσουμε, όσο κι αν ξεχνάμε να εκτιμάμε ανθρώπους και καταστάσεις, παίρνοντάς τα για δεδομένα, αυτή η ερώτηση έδειξε πως πάντα θα κερδίζει ο ρομαντισμός και η αθωότητα, ακόμα κι αν η διαφορά του από τον κυνισμό απέχει μερικές μόνο μονάδες.
Είναι οξύμωρο μεν, να κοιτάμε την αγάπη με αριθμούς και στατιστικά, καθώς ποτέ κανενας δεν θα μπορέσει να μετρήσει και να βγάλει πόρισμα για κάτι τόσο βαθύ και μπερδεμένο, μα ακόμα κι ένα ποίημα, για να γραφεί, χρειάζεται την άλφα βήτα.
Κάπως έτσι λοιπόν κλείνουμε με την ελπίδα να αγαπιέστε και να αγαπάτε πολύ, γιατί έτσι κι αλλιώς είναι το σπουδαιότερο πράγμα που μπορεί κάποιος να μάθει και να ζήσει, όπως λέει και ένα τραγούδι.
Συντάκτης: Γιοβάννα Κοντονικολάου
