Κι αφού διασκεδάσαμε την προηγούμενη εβδομάδα απαντώντας στο δίλημμα της αλήτικης κρύας ή λαχταριστής ζεστής πίτσας, ήρθε το poll της επόμενης να μας κόψει τα γελάκια και να μας ρίξει στα βαθιά.
Φιλία ή έρωτας; Εδώ σε θέλω, άνθρωπέ μου, εδώ σε θέλω καρδιά μου, που μας λέει κι η Πάολα.
Για να πω την αμαρτία μου, με δυσκόλεψε τόσο η απάντηση που μπήκα και ψήφισα δυο φορές για να υποστηρίξω εξίσου τις διαφορετικές επιλογές που είχα. Εσείς όμως φανήκατε αποφασιστικοί δίνοντας στον έρωτα το σεβαστό ποσοστό του 56% και σπάσατε την εδραιωμένη αντίληψη που θέλει τη φιλία βασίλισσα των πάντων.
Ο έρωτας κάνει τη γη να γυρίζει. Σε καιρούς οικονομικής και κοινωνικοπολιτικής κρίσης, όπου όλα πάνε κατά διαόλου, ο άνθρωπος που ξαπλώνει μαζί σου και σου χαρίζει ένα φιλί ή μια αγκαλιά είναι μια όαση μέσα στην έρημο.
Καλοί οι φίλοι αλλά δεν μπορούν να βρίσκονται 24 ώρες το 24ωρο πάνω από ένα τηλέφωνο για ν’ ακούν το μακρύ και το κοντό σου μιας κι έχουν μια καθημερινότητα που κουβαλάει τα δικά της προβλήματα. Στους φίλους μπορείς να πεις πολλά πράγματα, μπορούν να σε στηρίξουν σε ακόμα περισσότερα αλλά υπάρχουν εκείνες οι στιγμές που τρως φρίκες από την ανασφάλεια και μόνο ο σύντροφός σου έχει τη μαγική συνταγή για να τις διαλύσει.
Οι φίλοι ξέρουν τα πάντα για σένα θα μου πεις. Θα γίνω κακιά και θα σου απαντήσω ότι γνωρίζουν όσα εσύ αφήνεις να μάθουν. Μόνο στον έρωτα στέκεσαι γυμνός απλώνοντας φάτσα φόρα όλες τις ελαττωματικές πτυχές του εαυτού σου. Ίσως αυτή η ανάγκη για ειλικρίνεια όπλισε το κλικ των περισσοτέρων στην επιλογή του έρωτα.
Μέσα στο 56% βρίσκονται κι άνθρωποι που έχουν προδοθεί από μια φιλία και που δεν πιστεύουν σ’ αυτή πια. Πόσες φιλίες ετών έχουμε δει να γκρεμίζονται για ένα συμφέρον ή πάλι πόσες ακόμα μας έχουν πουλήσει για έναν έρωτα; Από μόνο του ως γεγονός αρκεί για να ξεφτίσει η πίστη πολλών στην ιδέα ύπαρξής της.
Σε μια ζούγκλα ανθρώπων όπου επικρατεί το «ο θάνατός σου, η ζωή μου», η πεποίθηση ότι υπάρχει αληθινή φιλία μοιάζει τουλάχιστον γραφική άρα το δεκανίκι επιβίωσης μέσα στο χάος δεν είναι άλλο από τον έρωτα. Ο άνθρωπος που πέρασες από κόσκινο, που δοκίμασες σε κάθε ακραία συνθήκη και που παρόλα αυτά έμεινε ακούνητος στην θέση του, αυτός κερδίζει δικαιωματικά τον τίτλο του νικητή στην αναμέτρηση απέναντι στο φίλο που πια δεν σε παίρνει ένα τηλέφωνο γιατί βρήκε κάτι άλλο να γεμίζει τον χρόνο του.
Για να μη γινόμαστε όμως απόλυτοι, ανάμεσα στους υποστηρικτές του έρωτα υπάρχουν κι εκείνοι που δεν έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην φιλία γιατί θεωρούν ότι είναι μια αυτονόητη σταθερά. Ο πραγματικός φίλος ποτέ δε θα σ’ εμποδίσει να ζήσεις τον έρωτα, θα δείξει κατανόηση και θα είναι πάντα κοντά να σε στηρίζει είτε με συμβουλές είτε με το να σου πασάρει χαρτομάντιλα όταν θα έχεις σπάσει τα μούτρα σου. Άρα δεν έχει ανάγκη ψήφου υποστήριξης γιατί είναι ένα από τα θεμέλια της ζωής σου, όπως αυτό της οικογένειας.
Για κάθε λόγο υπάρχει ένας αντίλογος, κι έτσι δε θα μπορούσα ν’ αφήσω στην άκρη το 44% των ατόμων που δήλωσαν ανοιχτά ότι κανένας έρωτας δεν μπορεί να βγάλει νοκ άουτ την φιλία. Οι έρωτες είναι περαστικοί, οι σύντροφοι αλλάζουν συνεχώς, πολλές φορές δεν σε δέχονται για αυτό που είσαι κι απλά προσπερνούν.
Ο μόνος που μένει και σε ανέχεται με τα καλά και τα κακά σου είναι ο φίλος κι είναι σημαντικός γιατί μένει από επιλογή. Δεν τον δωροδοκείς συναισθηματικά, δεν τον καλύπτεις σεξουαλικά. Αντιθέτως τον πρήζεις χρόνια ολόκληρα με τον κάθε μαλακισμένο έρωτα που περνά από τη ζωή σου κι αυτός με χαμόγελο κάθεται και σε ακούει αδιαμαρτύρητα.
Ο φίλος είναι ο αδερφός που έχεις διαλέξει, που έχεις μοιραστεί μαζί του ένα πιάτο μακαρόνια σκέτα όταν είχατε μείνει ταπί και ψύχραιμοι φοιτητές, είναι ο μόνος που θα σου πει κατάμουτρα ότι είσαι μαλάκας και στα πολύ δύσκολα θα σταθεί βράχος στο πλευρό σου.
Ο φίλος είναι εκείνος που θα σε βοηθήσει ν’ αντέξεις κάθε αποτυχημένο έρωτα κι είναι ο πρώτος που θα χαρεί όταν βρεις τον άνθρωπό σου. Έτσι, γι’ αυτή τη μερίδα κόσμου, δεν τίθεται θέμα. Η φιλία είναι στη κορυφή των προτεραιοτήτων.
Κατά την γνώμη μου φιλία κι έρωτας ισορροπούν στην ζυγαριά. Είναι δυο ανόμοια πράγματα που αφενός δεν μπορούν να συγκριθούν κι αφετέρου δε μπορείς να κατατάξεις σε πρώτο και δεύτερο δίνοντας σε κάποιο προβάδισμα. Καλύπτουν διαφορετικές ανάγκες κι είναι εξίσου απαραίτητα στη διασφάλιση των ισορροπιών καθενός από εμάς.
Σημασία έχει να περιστοιχίζεσαι από ανθρώπους που αγαπάς και σ’ αγαπούν, αδιάφορο με ποιον τρόπο. Άλλωστε οι πιο ωραίες αναμνήσεις γράφονται εκείνα τα βράδια που φιλία κι έρωτας μοιράζονται το ίδιο τραπέζι κι εσύ μπορεί να βρεθείς στο στόχο των πειραγμάτων είτε για το δυνατό ροχαλητό σου, είτε λόγω σκηνικών κι αναμνήσεων εφηβικής ντροπής που για κακή σου τύχη φρόντισε ο καλύτερός σου φίλος να μοιραστεί και με το σύντροφό σου για λογαριασμό σου.
Συντάκτης: Έλενα Φλώρου
