Οι μεγάλες αποφάσεις παίρνονται σε μία στιγμή

Η ζωή θα μπορούσε να ταυτιστεί με ένα κουκλοθέατρο. Εμείς οι ίδιοι μαριονέτες του ίδιου μας του εαυτού. Και τις κλωστές; Τις κλωστές της ζωής μας τις χειρίζονται τόσο το μυαλό μας όσο κι η καρδιά μας. Μερικές φορές συνεργάζονται, άλλες μπλέκονται σε μια τεράστια μάχη και σε οδηγούν στο χάος, κι άλλες κυριαρχεί ένα μονάχα από αυτά. Τι γίνεται, όμως, όταν στο θέατρο της ζωής μας, παίζονται οι πιο σοβαρές μας παραστάσεις. Όταν έρχονται στη σκηνή οι πιο σημαντικές αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε, τότε τι ακριβώς συμβαίνει; Αυτή ήταν κι η απορία μας στο poll της περασμένης εβδομάδας, και πάμε μαζί να αναλύσουμε τα αποτελέσματα.

Όλα γίνονται εν βρασμώ ψυχής. Ίσως οι μεγαλύτερές μας αποφάσεις να ‘ναι απλά στιγμιαίες. Ίσως εκεί το μυαλό χάνει τις κλωστές και παίρνει τον ρόλο η καρδιά. Κι αυτή μέσα σε δευτερόλεπτα σε κατευθύνει σε αυτό που επιθυμείς. Ένα σημαντικό ποσοστό (36.367%) υποστηρίζει αυτή τη θεωρία και τη φέρνει στην πρώτη θέση. Ότι η λογική είναι μεν ο φύλακας άγγελός μας αλλά η καρδιά γράφει τα πιο σημαντικά μας σενάρια. Παίρνει με βία την κυρίαρχη θέση και μας βάζει να κάνουμε αυτό που νιώθει. Να βρεθούμε έξω από εκείνο το σπίτι, να μπούμε στο αεροπλάνο, να πάρουμε εκείνο το τηλέφωνο, να πούμε αυτό το «σ’ αγαπώ». Χωρίς δεύτερη σκέψη, απλά να νιώσουμε και να αφεθούμε, να ρισκάρουμε, να τολμήσουμε.

Κι ίσως είναι καλύτερα έτσι. Καλύτερα να πληγωθούμε απ’ το να μετανιώσουμε για κάτι που δεν κάναμε ποτέ. Αυτήν την τακτικοί ακολουθούν άνθρωποι ατίθασοι. Που σίγουρα φοβούνται μήπως πληγωθούν, αλλά δεν τους πειράζει. Γι’ αυτούς έχει σημασία να ζήσουν. Δεν τους απασχολεί η Ιθάκη αλλά η διαδρομή. Ίσως έχουν πονέσει, αλλά είχαν το θάρρος να ζήσουν με όλα τους τα «θέλω». Κι ας τους οδήγησαν στο χάος μερικές φορές.

Το μυαλό, όμως, είναι αρκετά ισχυρό. Κι οι άνθρωποι που κινούνται στον άξονα της λογικής εξίσου πολλοί. Οπότε, με ποσοστό 30.42%, έρχεται το μυαλό κι ο χρόνος να πάρουν τη δεύτερη θέση. Ισχυρίζονται πως οι μεγαλύτερες αποφάσεις της ζωής μας απαιτούν ανάλυση. Σκέψη κι επεξεργασία κάθε δεδομένου. Είναι κάτι που θα επηρεάσει τη ροή της ζωής μας, όποτε η επεξεργασία κάθε εκδοχής απαιτείται. Να γνωρίζεις κάθε πιθανό τέλος. Άτομα που επιλέγουν αυτή την τακτική σίγουρα έχουν πονέσει. Και κάπως έτσι ίσως κατάπιαν τον αυθορμητισμό τους. Μέσα στις απογοητεύσεις άφησαν τη λογική να πάρει τα ηνία, μπας και τους προστατέψει. Έτσι θέλουν να τα προβλέπουν όλα, μέχρι και τον πόνο, μήπως τελικά τον αποφύγουν.

Κάποια πράγματα ίσως είναι ενέργεια. Ίσως η ίδια η ζωή να ‘χει φροντίσει για τη φυσική τους ροή. Ίσως το σύμπαν να συνωμοτεί γι’ αυτά και να μην περνάνε διόλου απ’ το χέρι μας. Κι υπάρχει ένας αριθμός σεβαστός (27.64%) με αυτήν την άποψη. Άτομα που πιστεύουν πως απ’ τη στιγμή της γέννησής τους τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πως η ζωή η ίδια, με τη βοήθειά μας, μας καθοδηγήσει στην πραγματικότητα που αναζητάμε. Και δεν είναι καθόλου απίθανο. Τα πάντα είναι πολύ καλά μαθηματικά δομημένα για να ‘ναι τυχαία. Όποτε η ζωή θα φροντίσει για εμάς κι αυτές τις αποφάσεις. «Όλα γίνονται για κάποιον λόγο κι ό,τι είναι να γίνει θα γίνει» σύνθημά τους.

Ίσως, όμως, οι μεγάλες αποφάσεις της ζωής μας να μην ολοκληρώνονται ποτέ, τελικά. Ίσως η λογική με την καρδιά να στήσουν ένα τόσο μεγάλο πεδίο μάχης που λύση να μη βρεθεί ποτέ. Υπάρχει ένα μικρό ποσοστό (5.57%) που πιστεύει αυτή τη θεωρία. Ίσως είναι ο φόβος, ίσως είναι η υπερβολική ανάλυση αλλά τη στιγμή που θα φτάσουμε στο να κάνουμε αυτό που θέλουμε, θα γυρίσουμε πίσω. Άτομα που κυριαρχούνται από συναισθήματα ανασφάλειας και φόβου. Που συνήθως περιμένουν τους άλλους να αποφασίσουν και δεν τολμούν.

Όπως κι αν έχει, άνθρωποι της λογικής ή του συναισθήματος, υποστηρικτές της φυσικής ροής των πραγμάτων ή όχι, μην ξεχνάμε πως ο χρόνος κυλάει. Κι εμείς δεν πρέπει να γινόμαστε κομπάρσοι στην ίδια μας τη ζωή. Όποιον τρόπο κι αν διαλέξουμε, ας μην ξεχάσουμε να ζήσουμε. Να απολαύσουμε το μεδούλι της ζωής και να παλέψουμε για τη δική μας αληθινή ευτυχία.