Φίλοι, οικογένεια και γνωστοί συχνά θα ζητήσουν τη γνώμη μας για κάτι που τους προβληματίζει· είτε αυτό αφορά τη σχέση τους, τη δουλειά τους, κάτι που σκέφτονται να κάνουν ή ακόμα και κάτι παρορμητικό της ώρας που ήδη έχουν κάνει. Κάποιες φορές, άτομα που δεν εμπλέκονται σε ένα θέμα μπορούν να το δουν πιο αντικειμενικά και πιο καθαρά σε αντίθεση με τα άτομα που το ζουν. Εξάλλου το γνωρίζουμε καλά· είναι πολύ πιο εύκολο να δεις τα πράγματα σφαιρικά και ψύχραιμα όταν είσαι απ’ έξω από αυτά.
Στη δημοσκόπιση της περασμένης εβδομάδας, λοιπόν, ρωτήσαμε τους αναγνώστες μας πώς αντιδρούν όταν κάποιος ζητά τη γνώμη τους για τα προσωπικά ζητήματά του. Προσωπικά, δηλαδή, πώς χειρίζεστε προσωπικά -που δεν είναι δικά σας. Τελικά αποφεύγετε να πάρετε θέση ή παρουσιάζετε μια ωραιοποιημένη πραγματικότητα; Λέτε αυτό που θέλουν να ακούσουν ή δηλώνετε ωμά την αλήθεια κι όποιος τη γουστάρει; Το κοινό αποφάσισε και ψήφισε!
Στην τελευταία θέση, με μικρότερο ποσοστό το 6,1%, έχουμε τους ανθρώπους που διπλωματικά αποφεύγουν να πάρουν θέση όταν κάτι δεν τους αφορά. Μειοψηφία μεν, αλλά δε σας πειράζει ούτε αυτό, έτσι; Έχετε ένα δικό σας κώδικα συμπεριφοράς όταν σας φέρνουν στη θέση αυτή. Προτιμάτε να μείνετε έξω απ’ το παιχνίδι, είτε για να μη δυσαρεστήσετε αγαπημένο σας πρόσωπο, είτε επειδή απλά δε θέλετε να ασχοληθείτε παραπάνω. Έτσι, με λεπτότητα, σεβασμό κι ευγένεια, με όμορφα λόγια και περίτεχνο τρόπο, δε λέτε ευθέως την άποψή σας. Δε ρισκάρετε πολλά και με το δικό σας τρόπο φεύγετε με ελαφρά πηδηματάκια από τη συζήτηση, χωρίς να προσβάλλετε κανέναν.
Την τρίτη θέση, με το ποσοστό 11,4%, καταλαμβάνει επιλογή «Λέμε την ωραιοποιημένη αλήθεια». Σίγουρα όλοι γνωρίζουμε κάποιον άνθρωπο που ζητά τη γνώμη μας αλλά, μόλις ακούσει ό,τι είναι αντίθετη από το δικό του σκεπτικό επί του θέματος, θα κατεβάσει τα μούτρα του. Ίσως πού και πού να τους πεις την άποψή σου και να μπλέξεις, ή να νομίσουν πως τους μειώνεις ή τους προσβάλλεις. Μια ωραιοποιημένη αλήθεια λοιπόν, για να πλησιάσει όσο το δυνατόν «αναίμακτα» τη δική τους αλήθεια – λίγη σάλτσα ποτέ δεν έβλαψε ένα φαγητό που ούτως ή αλλιώς ήταν πικρό και άνοστο, σωστά;
Στη δεύτερη θέση έχουμε την επιλογή «Οι άνθρωποι ακούν πάντα αυτό που θέλουν» με ποσοστό 24,6%. Σε αυτήν την περίπτωση, λίγο-πολύ, υποστηρίζετε ότι δεν έχει και σημασία το τι θα πεις σε κάποιον που ήδη έχει σχηματίσει μια προσωπική άποψη ή έχει ενεργήσει με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Ανούσια λοιπόν και η γνώμη σας, όποια κι αν είναι, αφού από το ένα αφτί θα μπει κι από το άλλο θα βγει. Απορείτε και οι ίδιοι γιατί σας ρωτάνε, αλλά, είναι τέτοιος ο χαρακτήρας τους που θέλουν να επιβεβαιώσουν και να επιβεβαιωθούν. Και με αυτό το ως βάση λειτουργείτε δίνοντας την δική σας ανάλυση του θέματος που τους προβληματίζει. Κάποια άτομα, θέλουν να ακούν μόνο αυτό που έχουν στο μυαλό τους και ας ξέρουν πως είναι λάθος. Είναι άνθρωποι ισχυρογνώμονες και με τίποτα δεν θα υποχωρήσουν· και ξέρετε καλά πώς να φερθείτε με αυτούς. Αφού όποια κι αν είναι η συμβουλή σας, θα κάνουν του κεφαλιού τους στο τέλος.
Φτάνοντας στο τέλος όμως οι περισσότεροι, με ποσοστό 57,9%, μας απάντησαν πως όταν σας ζητούν τη γνώμη σας για τα προσωπικά τους εσείς προτιμάτε να τους πείτε την αλήθεια! Ίσως να πονέσει, ίσως να ταρακουνήσει και να ξυπνήσει τους δίπλα μας. Αλλά τι να κάνουν τη γνώμη μας, αν δεν τους λέμε την αλήθεια κι αντί αυτού τους παραμυθιάζουμε; Αν αντί να τους βοηθήσουμε τους χρυσώνουμε ένα χάπι που εν τέλει ίσως και να τους βλάψει; Κάποιες φορές οι άνθρωποι βρίσκονται σε αδιέξοδα και γι’ αυτό καταφεύγουν στο να μιλούν για προσωπικά θέματα που τους απασχολούν. Άλλο να κάνεις σενάρια μόνος σου, βυθισμένος σε ένα μυαλό που τρέχει σε κύκλους, κι άλλο να έχεις κάποιον εκεί μαζί σου στον αγώνα δρόμου· έστω κι αν είναι εκεί απλά να σου πει ότι τσάμπα τρέχεις. Έτσι, με το να τους πούμε την ειλικρινή άποψη μας, ίσως να τους προβληματίσουμε, να τους ανοίξουμε τους ορίζοντες και να τους δώσουμε κι άλλη μια οπτική που ίσως μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν έβλεπαν. Φυσικά, δε σημαίνει πως η δική μας άποψη είναι η σωστή, αλλά είναι μια δεύτερη γνώμη και ίσως σημαντική για αυτούς.
Η συντριπτική πλειοψηφία μάλλον κάτι καλύτερα θα ξέρει. Η αλήθεια είναι μια βάση, ένα αδιαπραγμάτευτο θεμέλιο στη δομή των ανθρώπινων σχέσεων. Όσο κι αν πονάει, όσο κι αν δε μας αρέσει, δε θα πάψει ποτέ να υπάρχει και να είναι μέγιστης σημασίας. Δεν πρόκειται να αλλάξουν τα δεδομένα, η πραγματικότητα, με το να μιλάμε για πλασματικές καταστάσεις ή με το να αποφεύγουμε να πάρουμε θέση για να μην στεναχωρηθεί κάποιος. Στην τελική, καλύτερα να πληγώσεις τον άλλον με μια αλήθεια, από ότι να τον βοηθήσεις να επαναπαυτεί με κάτι που είναι είτε ανακριβής, είτε λάθος. Μακροπρόθεσμα σίγουρα θα εκτιμήσει περισσότερο την ειλικρίνειά σου από την ικανότητά σου να πλέξεις μισές αλήθειες.
Επιμέλεια κειμένου: Νικολέττα Βασιλοπούλου