Όλοι μας ξέρουμε τι είναι αυτό που θέλουμε σ’ έναν υποψήφιο σύντροφο, ποιος θα ήταν μία καλή επιλογή, ποια θα ήταν η ιδανική, ποιος θα μας έπαιρνε το μυαλό. Πολλές φορές, όταν έχουμε σχηματίσει τον τέλειο άνθρωπο στο μυαλό, δύσκολα δίνουμε ευκαιρίες σε κάτι λιγότερο από αυτό και μας ξενερώνει το καθετί χαμηλότερο των προσδοκιών μας. Τι είναι αυτό που μας χαλάει περισσότερο από οτιδήποτε όμως και δεν υπάρχει περίπτωση να δώσουμε ευκαιρία σε κάποιον αν το έχει; Τι δε θα μπορούσαμε να αντέξουμε με την καμία σε μια πιθανή σχέση;
Στο poll της περασμένης βδομάδας, σας ρωτήσαμε ακριβώς αυτό και τ’ αποτελέσματα δεν ήταν απρόβλεπτα· δεν υπομένουμε ούτε συμβιβαζόμαστε με την έλλειψη επικοινωνίας και δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Με ποσοστό 51% η σύνδεση των μυαλών ξεχώρισε απ’ τις υπόλοιπες επιλογές, γεγονός που είναι απόλυτα φυσικό. Πώς να είσαι με ένα άτομο που δεν καταλαβαίνεστε, που δε συνεννοείστε, που δε σε πιάνει και δεν αγγίζονται οι χαρακτήρες σας; Πώς κάποιος να είναι για ‘σένα, αν εσύ βλέπεις τον κόσμο με διαφορετικά μάτια από εκείνον ή αν φοράει γυαλιά και τα βλέπει όλα αλλιώς; Η έλλειψη επικοινωνίας είναι το βασικότερο αποδεικτικό στοιχείο πως δεν ταιριάζουν δύο άνθρωποι.
Μα να της συζητάς το Α κι εκείνη να αντιλαμβάνεται ένα Β που εσύ ούτε που υπαινίχτηκες; Να μη χορεύει το χιούμορ σας εκστασιασμένο κι εσείς να γελάτε σαν τρελαμένοι με τις εκρήξεις του; Όχι, όχι, δε λέει καθόλου. Αν τα μυαλά δεν επικοινωνούν, δεν το απολαμβάνουμε και τρέχουμε μακριά, χωρίς ματιά προς τα πίσω -γιατί τι να το κάνεις; Ας πάρουμε μια φουσκωτή κούκλα, αν είναι.
Προχωράμε παρακάτω και βλέπουμε ότι ο τρόπος σκέψης και κατά πόσο μας αρέσει ή ξενερώνει, έρχεται δεύτερο στις προτιμήσεις με 16%. Είναι σημαντικό το μυαλό να μας γοητεύει, να θέλουμε να ακούσουμε κι άλλα, να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε, να εξερευνήσουμε κάθε πτυχή και να ζητάμε κι άλλο. Να πεινάμε ουσιαστικά για το άτομο απέναντί μας κι η όρεξη να μη φεύγει γιατί άπαξ και το κάνει, χάθηκε κάθε πιθανότητα να καταλήξει κάπου καλά.
Γενικότερα, αν το μυαλό μάς αφήνει αδιάφορους, ακόμα και να έχουμε του κόσμου τα κοινά, ακόμα κι αν είναι ο πιο όμορφος άνθρωπος που έχουμε δει, δε θα περνάμε καλά στη σχέση κι αυτό θα μας ρίχνει. Η νοοτροπία, οι αντιλήψεις, το πώς εκφράζεται ο άλλος και τι συμπεριφορά έχει, αυτά είναι που δεν μπορούμε να προσπεράσουμε και να δεχτούμε τ’ οτιδήποτε.
Το 12% των ψήφων μάς δείχνει ότι το επόμενο που μας ξενερώνει κυρίως είναι η ανασφάλεια. Δεν είναι ότι ζητάμε την ψωνάρα ή τον νάρκισσο, αλλά έναν άνθρωπο που δεν τον ελέγχουν οι δαίμονές του. Όλοι έχουμε ανασφάλειες, αλλά το σημαντικό και για εμάς και για τις σχέσεις μας είναι να προσπαθούμε να τις διαχειριστούμε και να μην τις αφήνουμε να είναι το κέντρο μας. Αυτό είναι που μας χαλάει, να βλέπουμε ένα άτομο να είναι έρμαιο και να χειραγωγείται.
Πώς θα θαυμάσουμε τον άλλον βλέποντάς τον συνεχώς αδύναμο με την ουρά κάτω από τα σκέλια; Και πώς θα πωρωθούμε μαζί του αν δεν τον θαυμάσουμε; Αν δε βλέπουμε ότι εμπιστεύεται τον εαυτό του, ότι ξέρει τι κάνει και θέλει, πώς θα τον εμπιστευτούμε εμείς και θα νιώσουμε ασφάλεια για το τι δημιουργείται ανάμεσά μας; Δεν μπορούμε να χαλαρώσουμε και να είμαστε ο εαυτός μας, να γουστάρουμε τον άλλον ενώ ο φόβος θαμπώνει τα μάτια του.
Ο δισταγμός, με ποσοστό 11%, είναι για παρόμοιους με τις ανασφάλειες λόγους η τέταρτη επιλογή σας. Χρειαζόμαστε να βλέπουμε ότι το άτομο που είμαστε μαζί ξέρει τι είναι αυτό που θέλει, τι επιδιώκει, τι ζητάει απ’ τη ζωή κι από εμάς. Χρειαζόμαστε να ξέρουμε ότι μας επιλέγει και το κάνει με σιγουριά, ότι δεν είναι ντεμί και διστακτικός, ότι μας γουστάρει και το δηλώνει. Και πως καθετί στη ζωή του το κάνει όχι συμβιβαστικά, όχι γιατί του το σέρβιραν, αλλά επειδή το θέλει, επειδή είναι σίγουρος πως είναι για εκείνον. Ο δισταγμός σίγουρα δε μας εμπνέει τρελά για να παραδώσουμε πνεύμα και σώμα.
Τελευταίο και καταϊδρωμένο με 9% έρχεται το κακό σεξ, πράγμα που πρέπει να ομολογήσω με εξέπληξε. Το σεξ είναι απ’ τα κυριότερα μέσα έκφρασης και δεσίματος στο ζευγάρι, από τους βασικότερους παράγοντες για το αν θα συνεχιστεί η σχέση ή όχι. Ποιος συμβιβάζεται με κακό σεξ; Εκεί που θέλουμε να ξεσπάσουμε, να τα δώσουμε όλα, να βγει το αγρίμι από μέσα μας, να μην μπορούμε να το κάνουμε γιατί η χημεία μας είναι ανύπαρκτη; Μα πώς να συνεχίσουμε να ελκόμαστε από ένα άτομο και να μην ξενερώνουμε όταν το κρεβάτι δεν ικανοποιεί τις ανάγκες μας; Καλύτερα να το γυρίσουμε σε φιλία βασικά.
Το σημαντικό, βέβαια, είναι να μη συμβιβαζόμαστε, όποια κι αν ήταν τ’ αποτελέσματα του poll, παιδιά. Η ζωή είναι μικρή για συμβιβασμούς και «ε, εντάξει, δεν είναι και χάλια». Μας αξίζει το καλύτερο και δεν υπάρχει λόγος να σταματήσουμε να το ψάχνουμε. Μπορεί να μην υπάρχει το τέλειο, αλλά υπάρχει κάτι πολύ κοντά σε αυτό, γι’ αυτό μην τα παρατάτε!
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Α. Καρμίρη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Α. Καρμίρη
