Σε όλα τα ζευγάρια αυτού του κόσμου, από τα πιο hot εώς τα πιο not, υπάρχει ένα ζήτημα που σκάει στα χέρια τους σαν καυτή πατάτα.
Ποιος πληρώνει το βαρκάρη;
Αυτό το διαχρονικό ερώτημα σας θέσαμε στο τελευταίο Ι <3 Polls μας, έχοντας το κι εμείς απορία, πώς τα σύγχρονα ζευγάρια διαχειρίζονται τα οικονομικά τους.
Έχετε κοινό ταμείο ή τα δικά σας δεν είναι και δικά του;
Οι απαντήσεις των συντριπτικά πολλών, έπεσαν σαν αστραπές στα ροζ συννεφάκια των καλόπιστων λίγων.
77% μοιράζεστε το κρεβάτι σας, αλλά όχι το πορτοφόλι σας.
Το υπόλοιπο 23% ψηφίζει δαγκωτό το «ισχύς εν τη ενώσει» και στα οικονομικά.
Βέβαια, τα αποτελέσματα της έρευνας μας δείχνουν στατιστικά τη στάση του κοινού και όχι τις συνθήκες υπό τις οποίες διαμορφώνεται η στάση.
Έτσι δε γνωρίζουμε αν τα ζευγάρια είναι παντρεμένα με παιδιά, συζούν ή διατηρούν σχέση δίχως να μένουν μαζί.
Σε κάθε περίπτωση όμως το ζήτημα χρήμα, μαζί με το σεξ (σύμφωνα πάντα με τους ερευνητές), αποτελούν τα πιο φλέγοντα points στις σχέσεις.
Και επιπλέον φανερώνουν αρκετά για την κάθε σχέση ξεχωριστά.
Ας δούμε λοιπόν ακριβώς τι υπάρχει μέσα στο πορτοφόλι και ταυτόχρονα στο κεφάλι μας, όταν φθάνει η αποφράδα του ταμείου ώρα.
Επιλέγοντας οι άνθρωποι ξεχωριστά πορτοφόλια, εμμέσως πλην σαφώς διακηρύσσουν την ανεξαρτησία και τη διατήρηση ενός αυστηρά προσωπικού τους χώρου.
Δε χρειάζεται να δίνουν αναφορές ή να μπαίνουν στη διαδικασία διαπραγματεύσεων περί αναγκαίων ή περιττών εξόδων. Διαχειρίζονται όσα κερδίζουν κατά βούληση.
Οι πληρωμές διευθετούνται αναλογικά στον καθένα, οι γκρίνιες και οι συγκρούσεις αποφεύγονται κι ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη του να απλώνει το χέρι του, μέχρι εκεί που επιτρέπει η τσέπη του.
Ξεκάθαρα πράγματα, προσυμφωνημένα, με τον αέρα φιλελευθερισμού να δροσίζει τα μουτράκια μας.
Αν εσύ θες να τουρμπίσεις το αμάξι σου κι εγώ γουστάρω τρελά να καταθέσω το μισθό μου στους ναούς πέριξ της Βουκουρεστίου, έτσι κι έγινε.
Καθένας με τα γούστα του, μωρό μου.
Στον αντίποδα βέβαια της παντιέρας της ανεξαρτησίας, υπάρχει και εκείνο το 22% που ανεμίζει το λάβαρο της ισχύος εν τη ενώσει.
Η ιδέα του να τα βγάζουν πέρα μόνοι τους ενώ βρίσκονται σε σχέση δεν τους εξιτάρει τόσο, όσο η ύπαρξη ενός κοινού λογαριασμού.
Διότι, όπως προείπαμε, η σχέση με το χρήμα είναι complicated ιστορία και το μοίρασμα του, για κάποιους, σημαίνει ενίσχυση της δυαδικότητας του ζευγαριού.
Διότι, κακά τα ψέματα, το να αφήσεις το πορτοφόλι σου σε άλλα χέρια, προϋποθέτει εμπιστοσύνη στα χέρια αυτά.
Επίσης σημαίνει σχετικά κοινή αντίληψη περί διαχείρισης και συμφωνία χαρακτήρων ως προς τα επιθυμητά κι αναγκαία.
Αυτό με τη σειρά του, απαιτεί ένα άνοιγμα επικοινωνίας παραπάνω και μια ικανότητα ευελιξίας των συντρόφων, ώστε να τη βγάζουν καθαρή από τριβές, σχετικές με το ποιος έχει τρύπιες τσέπες και ποιος καβούρια σ’αυτές.
Το κοινό ταμείο είναι εύκολο στη θεωρία, αλλά περίπλοκο στην πράξη.
Γι’αυτό, καλό είναι να είμαστε δίκαιοι μα κι ανυποχώρητοι όταν χωρίζουμε την πίτα.
Άλλωστε υπάρχει και μια ακόμη εναλλακτική που δεν περιλαμβάνεται στα στατιστικά.
Κοινό ταμείο για τις υποχρεώσεις του όποιου νοικοκυριού, αλλά ο καθένας το δικό του τραπεζικό λογαριασμό.
Γιατί η επιθυμία να κατέχουμε χρήματα, ο φόβος να μας λείψουν ή μήπως κάποιος γίνει αιτία να τα στερηθούμε, ανακινεί μέσα μας ένα σωρό ανασφάλειες.
Κι ενώ θα θέλαμε οι σχέσεις να μην επισκιάζονται από τέτοια ζητήματα, πιάνουμε τον εαυτό μας να στενοχωριέται, να αγωνιά, να εκνευρίζεται ή και να θυμώνει διαφωνώντας με την οικονομική διαχείριση του συντρόφου μας.
Καλές οι ανθοδέσμες και τα ρομαντικά δείπνα υπό το φως των κεριών, όμως αυτό που πραγματικά ορίζει τη σχέση κι εγγυάται τη λειτουργικότητα της, δεν είναι το ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό.
Είναι η ιδιοσυγκρασία του καθενός μας και η διάθεση του να μοιραστεί διαφορές και διαφωνίες σ’ένα θέμα τόσο λεπτό όσο τα οικονομικά μας.
Αυτός είναι τελικά ο δείκτης ποιότητα μιας σχέσης.
Μάλιστα αυτό το μπιλιετάκι, αδιαφορεί για στατιστικά και κατηγορίες.
Πληρώνεται πάντα στη μέση.
Συντάκτης: Ιωάννα Λιζάρδου
