Αφήστε μου λιγάκι στην άκρη φύλα και φρούδες απόψεις. Δεν αφορά το αν είσαι άντρας, αν είσαι γυναίκα, αν είστε ζηλιαρόγατες και οι δυο, αν είστε υπερβολικοί ή cool. Δεν τον αφορά τον καβγά τι μέρος του λόγου είσαι, μα τι γίνεσαι. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν ερωτικό καβγά. Σημασία ουδεμία έχει ο λόγος. Λόγος μπορεί να μην υπάρχει καν. Ο λόγος μπορεί να αλλάξει ή να πολλαπλασιαστεί. Ο λόγος μπορεί να ήταν η αφορμή. Και μια αφορμή είναι αρκετή για ν’ ανάψει τα αίματα και να κλείσει τις φωνητικές χορδές.
Η πλειοψηφία λοιπόν τη βγάζει με χαμόμηλο και μέλι την επομένη του καβγά με 48% άνοδο να σημειώνεται στις πωλήσεις τους. Για ποιο λόγο φωνάζεις; Φωνάζεις γιατί ζητάς προσοχή; Φωνάζεις γιατί η φωνή της συνείδησης κυριαρχεί σ’ αυτήν της λογικής; Δε φωνάζεις απαραιτήτως γιατί έχεις δίκιο. Αν σ’ έπνιγε το δίκιο δε θα ‘σουν σε θέση να βγάλεις άχνα. Φωνάζεις από αγανάκτηση και το αρνητικό της αντίδρασης αυτής είναι πως «το στόμα λειτουργεί πιο γρήγορα από το μυαλό».
Σημασία άλλωστε σ’ έναν ερωτικό διαπληκτισμό δεν έχει η φωνή, μα το αυτί. Τι να το κάνεις άμα εσύ καταθέτεις τις φωνητικές σου χορδές στο τραπέζι και ο άλλος παίζει play station ή βγάζει τα φρύδια του; Όποιο από τα δυο κι αν κάνει απαιτεί ψυχραιμία και το 26%, παραμένει ψύχραιμο. Ατάραχο και πράο σαν να πήγε εκδρομή στο Πήλιο μια Κυριακή πρωί, ενώ εσύ νιώθεις πως είσαι στη θύρα τέσσερα στο γήπεδο του Πάοκ μ’ αντίπαλο το Δαλάι Λάμα.
Ψυχραιμία. Υποδηλώνει ωριμότητα, αξιοπρέπεια κι αποπνέει αυτοπεποίθηση. Σιγουριά πως ο συνομιλητής αργά ή γρήγορα είτε θα καταλήξει να συμφωνεί ή θα συμβιβαστεί με μια μέση λύση που τείνει προς την πλευρά σου. Απαιτεί εξάσκηση, προσωπική δουλειά. Αδιαμφισβήτητα συμβάλλει στην προσωπική ηρεμία του καθενός ενώ ταυτοχρόνως μειώνει και την εγκληματικότητα.
18% μην κλαις. Δε διατηρεί την ψυχραιμία του γιατί αδιαφορεί. Μην κατεβάζεις το κεφάλι. Μη δείχνεις την αδυναμία σου. Στον καβγά να επιβάλλεις το χαρακτήρα σου. Θέλει τσαμπουκά για να μαλώσεις. Βρες άλλο τρόπο να κατευνάσεις το θυμό που σίγουρα κρύβεις μέσα σου, την αδικία που νιώθεις. Μην ξεσπάς σε δάκρυα. Δεν ωφελούν κανένα. Ίσως λίγο τον περιπτερά με τα χαρτομάντηλα, όμως δεν έχει σχέση αυτό τώρα. Άσε τα ύπουλα τούτα τεχνάσματα και κέρδισε τη συμπόνια ή τη συγχώρεση που ζητάς με το λόγο σου, όχι με τη θάλασσα στα μάτια σου. Εκτός αν έκανες τόσο μεγάλη μαλακία. Εκεί νοίκιασε και μοιρολογίστρες. Κλέφτρες θα γίνουν αυτές;
Και κάπου εκεί ακούς το εκκωφαντικό μπαμ της πόρτας. Στο 9% οι τάσεις φυγής. Φεύγεις γιατί δεν αντέχεις ν’ αντιμετωπίσεις μια κατάσταση στην οποία, όπως κι αν έχουν τα πράγματα, ευθύνεσαι για το πενήντα τις εκατό αυτής. Φεύγεις για να ηρεμήσεις, να βάλεις τις σκέψεις σου σε μια τάξη. Μα όταν γυρίσεις, γιατί θα γυρίσεις αργά ή γρήγορα, οι σκέψεις του άλλου θα δημιουργήσουν και πάλι αταξία στο συμμαζεμένο μυαλό σου. Και τότε; Πάλι θα φύγεις; Φαύλος κύκλος είναι, δεν ζαλίστηκες; Γιατί να γυρίζεις μόνος;
Αν πάλι φεύγεις για να ξεφύγεις, γιατί δεν αντέχεις τις φωνές, τα κλάματα ή την ψυχραιμία του άλλου ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσεις πως ο μόνος από τον οποίο θέλεις να ξεφύγεις είναι ο εαυτός σου, ο οποίος δεν έχει μάθει να διαχειρίζεται καταστάσεις σαν αυτές γιατί πάντα φεύγει. Για αυτό λοιπόν την επόμενη φορά μείνε. Όσο αδιανόητο κι αν σου φαίνεται. Μείνε για να μάθεις.
Όσο για εμάς που σ’ έναν ερωτικό καβγά συγκεντρώνουμε όλα τα ποσοστά του συγκεκριμένου poll, εμείς που στην αρχή είμαστε ψύχραιμοι, έπειτα ανεβάζουμε λίγο τα decibel, ύστερα κλαίμε απ’ τα νεύρα μας και στο τέλος φεύγουμε για να μην παρεκτραπούμε, να μαζευτούμε μια μέρα να κάνουμε μια μίνι ψυχανάλυση, εμείς οι παθιάρηδες, που το ζούμε σαν να πρωταγωνιστούμε στον Κόκκινο Κύκλο. Να μαζευτούμε ν’ ανταλλάξουμε το θυμό μ’ αγάπη.
Επιμέλεια Κειμένου Τζένης Βελιάδου: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Τζένη Βελιάδου
