Πριν το χωρισμό παλεύουμε μπας και το σώσουμε

Η αγάπη θέλει δύο. Όπως και ο χωρισμός. Όταν αγαπάς, ο νους σου δεν μπορεί να συλλάβει πως κάποια στιγμή θα αποχωριστείς το σύντροφό σου. Αρνείσαι να δεχθείς πως όλα τα καλά κάποια στιγμή τελειώνουν. Κάποιες φορές όμως η ζωή σου δείχνει με τον τρόπο της πως ίσως ο άνθρωπος αυτός δεν είναι για σένα. Σε ανύποπτο χρόνο ανατρέπει τα στάνταρ και οι προϋποθέσεις αλλάζουν όπως και η οπτική σου. Οι χαρακτήρες σας μπορεί τελικά να μην ταιριάζουν, η χημεία να ήταν απλώς πάθος και με τα δεδομένα αυτά δεν καλύπτεσαι και δεν είσαι ευτυχισμένος. Υπάρχουν και εκείνες οι περιπτώσεις που ο ένας σύντροφος πληγώνει τον άλλον. Μπαίνουν στη μέση ζήλιες, εγωισμοί, άσχημες συνήθειες και από ένα σημείο και μετά το γυαλί ραγίζει οριστικά. Οι αναμνήσεις σας σιγά σιγά αρχίζουν και αποκτούν αρνητικό περιεχόμενο και ο χωρισμός είναι πλέον μονόδρομος. Η εβδομαδιαία μας δημοσκόπηση έχει ως θέμα τη δική σου συμπεριφορά και στάση σε έναν επερχόμενο χωρισμό. Βλέπεις άραγε τον εαυτό σου σε κάποια από τις παρακάτω περιπτώσεις;

Με αρκετά μεγάλη απόκλιση στις ψήφους το 61,8 % υποστηρίξατε ότι το φτάνετε μέχρι το τέρμα και προσπαθείτε να το σώσετε. Δικαίως καταλάβατε την πρώτη θέση, γενναία απόφαση. Εκεί που οι άλλοι δεν υποχωρούν και αποχωρούν εσείς μένετε πιστοί και συνεπείς έως το τέλος παλεύοντας με επιμονή να μην εγκαταλείψετε τη μάχη. Έτσι δε γινόταν και στην παλιά εποχή; Τότε που οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας όταν κάτι στο γάμο τους χάλαγε πίστευαν πως το μπορούν να το φτιάξουν και δεν το πετάγανε για να πάρουν κάτι καινούριο; Είναι υπέροχο αν σκεφτείς πως πρέπει να έχεις κότσια για να επιμείνεις να ενώσεις γερά τις ραγισμένες σας διαφορές προτού σπάσουν. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να παραδέχεσαι και να προσπαθείς να διορθώσεις συμπεριφορές και λάθη. Πολλοί μάλιστα συγχωρούν και συμβιβάζονται γιατί λυγίζουν στην εικόνα της μοναξιάς και σ’ ένα μέλλον αβέβαιο, ανασφαλές. Προσμετράς τις υποσχέσεις, τα όνειρά σας, τον όμορφο χρόνο που περάσατε μαζί. Ο χρόνος αυτός φέρνει και την ζυγαριά των επιλογών, σωστών και λάθος. Μέσα σου κάπου έχεις δεσμευτεί στον εαυτό σου να εξαντλήσεις κάθε προσπάθεια. Θες να είσαι απόλυτα σίγουρος πως έβαλες τα δυνατά σου να κρατήσεις γερά και να μη διαλέξεις την εύκολη λύση, να αποχωρίσεις. Άλλωστε υπήρχαν λόγοι για να επιλέξεις ο άνθρωπος αυτός να είναι στο πλευρό σου και τι καλύτερο από το να τους θυμηθείς. Σωστά;

Στη δεύτερη θέση με ποσοστό 24,28% ανήκετε όλοι εσείς που έχετε ως αρχή να το τελειώνετε από κοινού ήρεμα και όμορφα. Μια υγιής και ώριμη σχέση αποδεικνύει ακόμα και στο τέλος της ότι δικαίως αξίζει να λέγεται έτσι. Αυτό συμβαίνει όταν οι σύντροφοι που την απαρτίζουν παίρνουν ήρεμα και πολιτισμένα την απόφαση πως δεν μπορούν να είναι πλέον μαζί. Διατηρούν μια πολύ όμορφη επικοινωνία και εκείνη μένει πιστός συνοδοιπόρος τους μέχρι το τέλος. Βρίσκουν τι θέλουν και μαθαίνουν πώς να το ζητάνε. Συνειδητά και χωρίς εντάσεις με τη λογική να υπερισχύει καταλήγουν στο συμπέρασμα πως οι δρόμοι τους πρέπει να χωρίσουν. Το βήμα τους αυτό δεν επέτρεψε σε καμία διαφωνία να ρίξει τους εαυτούς τους χαμηλά και να υποβιβάσει την αγάπη που τους δένει. Η συζήτηση είναι ο καλός τους σύμβουλος όσο κι αν τους πονάει καταφέρνουν να δώσουν ένα τέλος προτού φθείρουν ο ένας τον άλλον σεβόμενοι όσα έχουν ζήσει. O συγκεκριμένος χειρισμός τους επιτρέπει να διατηρήσουν μια άψογη σχέση αφού συνήθως όσο ψυχοφθόρο κι αν είναι υπάρχει κατανόηση στους λόγους που δεν τους θέλουν μαζί.

Τελευταίοι και καταϊδρωμένοι φτάνουν οι βιαστικοί της παρέας που καίγονται να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους όσο πιο γρήγορα γίνεται. Σε ένα μικρό ποσοστό το 13.92% ψήφισαν πως το τελειώνουν πάντα πρώτοι, γιατί δε θέλουν να τους χωρίζουν. Εσύ που συμφωνείς μ’ αυτήν την εκδοχή μάλλον το μυρίστηκες από μακρυά πως έρχεται το τέλος και έχεις πάρει ήδη την απόφαση πριν καν προλάβεις να το συνειδητοποιήσεις. Οι υποψίες σου είναι τα κίνητρά σου για να σε κάνουν να τρέξεις πριν σε πιάσει. Πιστεύεις πως με το να φύγεις πρώτος διατηρείς την αξιοπρέπειά σου, αφού η ηττοπάθεια δεν είναι στοιχείο του χαρακτήρα σου. Σε λένε εγωιστή μα δε σε ενοχλεί γιατί περισσότερη σημασία για σένα έχει να είσαι εσύ εκείνος που χωρίζει και όχι αυτός που τον χωρίζουν. Αχ αυτή η εικόνα σου. Αν κοιτούσες και λίγο πίσω ίσως προλάβαινες να ακούσεις πως σε αγαπάει, αλλά είναι πλέον αργά.

Ο χωρισμός είναι ένα δύσκολο κεφάλαιο στο βιβλίο δύο ερωτευμένων. Αποτελεί τον επίλογο και το «ζήσανε αυτοί καλύτερα της ιστορίας». Ο τρόπος που θα αποφασίσεις να διαχειριστείς την κατάσταση έχει να κάνει τόσο με το χαρακτήρα σου όσο και με την ποιότητα της σχέσης σου με το σύντροφό σου. Το πιο σημαντικό ανεξάρτητα από την καλή ή όχι έκβαση που θα έχει το τέλος και για τους δύο είναι να αισθανθείς πως κάνεις το σωστό. Το θάρρος να παραδεχθείς πως έχει τελειώσει και θα σε απελευθερώσει από τα δεσμά ενός αδιεξόδου. Να πράξεις όπως αισθάνεσαι και να νιώσεις πραγματικά καλά για την επιλογή σου. Είτε παλέψεις, είτε συμβιβαστείς, είτε το σκάσεις τελικά.