Όταν μιλάμε για φλερτ το μυαλό των περισσοτέρων από μας πηγαίνει σε γέλια, πονηρές ματιές, υπονοούμενα, εκδήλωση ενδιαφέροντος και γενικά έχουμε την εντύπωση πως το να πλησιάσεις ή να δείξεις σε κάποιον ότι σου αρέσει σχετίζεται με όλα τα παραπάνω. Κι έτσι είναι. Και μάλιστα όχι μόνο με ότι προαναφέρθηκε αλλά και με πολλά ακόμη, αφού το φλερτ είναι μαι σύνθετη και πολύπλοκη διαδικασία καθότι εμπλέκονται δύο άνθρωποι εντελώς άγνωστοι μεταξύ τους -τις περισσότερες φορές- οι οποίοι θέλουν κι ευελπιστούν να έρθουν πιο κοντά.
Αν δεν είναι κάποιος ήδη στον κοινωνικό μας κύκλο ώστε να κάνει τα πράγματα και τη διαδικασία του φλερτ πιο προσιτή, συνήθως φλερτάρουμε είναι στις εξόδους μας. Όταν βγαίνουμε με την παρέα κι υπάρχει κάποιο άλλο πλάσμα στο χώρο που κινούμαστε, το οποίο θα μας τράβηξε την προσοχή. Ή που καταλαβαίνουμε ότι του την τραβήξαμε εμείς. Τότε τι κάνουμε; Πώς το διαχειριζόμαστε και με ποιο τρόπο θα βοηθήσουμε την κατάσταση να εξελιχτεί; Περιμένουμε να πέσει το μήλο από το δέντρο, πηγαίνουμε και το κόβουμε ή μήπως δεν πιστεύουμε ότι ο κόσμος φλερτάρει; Αυτό ήταν και το θέμα της ψηφοφορίας αυτή την εβδομάδα κι ευθύς αμέσως θα δούμε τι απάντησαν οι αναγνώστες του pillowfights.
Στην τρίτη θέση με ποσοστό 12,85% οι γενναίοι που δε μασάνε πουθενά. Άπαξ και δουν κάποιο άτομο στο χώρο που τους αρέσει θα ξεκαθαρίσουν ευθύς αμέσως τις προθέσεις τους με θάρρος και με το απαραίτητο θράσος, έτσι ώστε να περάσουν το μήνυμα που πρέπει. Θα κινηθούν προς το πρόσωπο που τους τράβηξε την προσοχή και θα κάνουν την πρώτη κίνηση. Είναι οι γεμάτοι αυτοπεποίθηση άνθρωποι που δε διστάζουν ακόμη και στην προοπτική μια απόρριψης, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά πως αν δε σπάσουν αβγά ομελέτα δε γίνεται.
Στην αμέσως επόμενη θέση, νούμερο δύο δηλαδή, με ποσοστό της τάξης του 20,70% είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν πως ο κόσμος φλερτάρει. Κι εδώ πρέπει να προβληματιστούμε λίγο αφού δύο είναι τα τινά. Είτε δεν γίνεται αντιληπτό το φλερτ οπότε θεωρείται ανύπαρκτο είτε ο τρόπος που γίνεται δεν είναι ο κατάλληλος ώστε να πάρουν μπροστά οι κεραίες που το αντιλαμβάνονται. Γιατί δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που αν δεν πάει κάποιος να τους το πει στα μούτρα «σε φλερτάρω, θα πάρεις μπροστά;» δε θα το καταλάβουν ποτέ! Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι λίγο στενάχωρο να πιστεύουμε ότι δε φλερτάρει κανείς εκεί έξω και η απουσία φλερτ -ως κατάσταση γενική- θα έπρεπε να μας προβληματίζει. Μήπως φταίμε κι εμείς εκτός από τις καταστάσεις;
Εκείνοι που αποτελούν το 66,45% -και βρίσκονται στην πρώτη θέση- είναι όσοι ναι μεν φλερτάρουν αλλά αν δεν κάνει κίνηση ο άνθρωπος που έχουν λοκάρει -σε περίπτωση που είναι αμοιβαίο- δε θα κουνήσουν παρά μόνο τα μάτια τους. Θα ρίξουν τις απαραίτητες ματιές και θα δώσουν το πράσινο φως αλλά θα παραμείνουν άπραγοι και θα περιμένουν μέχρι να έρθει το «γλυκό» στο πιάτο τους. Λίγο αποστασιοποιημένη στάση, αλλά από το ολότελα κάτι είναι κι αυτό. Βέβαια στην περίπτωση που δεν είναι αμοιβαίο -κι εκείνοι απλώς κοιτούν ενώ ο άλλος άνθρωπος δε δίνει σημασία- καταλαβαίνουμε πως δεν υπάρχει ελπίδα καμιά. Αν σε αμοιβαίο φλερτ δεν κάνουν καμία κίνηση στην περίπτωση του μονόπλευρου η αυλαία θα μείνει πεσμένη και δε θα παιχτεί κανένα ρομάντζο· ούτε καν οπτικό.
Το φλερτ θέλει μπρίο, θάρρος και πυγμή. Και τα δύο τελευταία είναι από εκείνα τα συστατικά ενός χαρακτήρα που για να ενεργοποιηθούν θα πρέπει να έχουμε πάρει απόφαση ότι χωρίς ρίσκο δε βγάζει πουθενά. Δε θα έχουμε πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα αλλά τουλάχιστον θα έχουμε κάποια παραπάνω εμπειρία την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να τα χρησιμοποιήσουμε γι’ αυτό το σκοπό.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.