Στο ψέμα απαντάμε με ειρωνεία

Υπάρχουν πολλά που μπορεί να μας εκνευρίσουν, να τεντώσουν το νευρικό μας σύστημα. Δεν μπορείς να πεις, υπάρχει ποικιλία, άλλους τους τη δίνει να τους σηκώνουν νωρίς το πρωί, άλλους να τους πειράζουν τα προσωπικά αντικείμενα κι άλλους η καθυστερημένη απάντηση στο facebook. Σίγουρα έχει να κάνει με τον άνθρωπο και σίγουρα όλοι έχουμε εκείνο το κουμπί, που άπαξ και το πατήσεις, ψάξε τρύπα να κρυφτείς γιατί δεν το γλυτώνεις το μπινελίκι. Παρ’ όλα αυτά, όσο υποκειμενικό είναι το τι μπορεί να μας θυμώσει, υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις, που παμψηφεί, μας εκνευρίζουν όλους.

Το ψέμα αναμφισβήτητα ανήκει στις τελευταίες περιπτώσεις. Σε κανένα δεν αρέσει το ψέμα, ούτε να το λέει, πόσο μάλλον να το ακούει. Ειδικά αν είναι απ’ τα καραμπινάτα, από εκείνα που ψάχνεις τον πλησιέστερο τοίχο για να χτυπήσεις το κεφάλι σου κι αναρωτιέσαι αν ο συνομιλητής σε περνά όντως για  ηλίθιο, εκεί είναι που λίγο-πολύ όλοι χάνουμε την ψυχραιμία μας. Τι απαντάμε, όμως, σε μία τέτοια περίπτωση; Ιδού η απορία. Σε αυτό το poll της περασμένης εβδομάδας σας ζητήσαμε να μας πείτε, τι κάνετε όταν ο απέναντί σας είναι φως φανάρι ότι ψεύδεται.

Με ποσοστό που, δειλά-δειλά, αγγίζει το 43%, έχουμε αυτούς που στο ψέμα του απέναντι απαντάνε με ειρωνεία. Με το φρυδάκι ενενήντα μοίρες και το βλέμμα καρφωμένο στο συνομιλητή, το μόνο σίγουρο είναι πως στην γκάμα των απαντήσεών τους, πρώτο και καλύτερο είναι κάτι του στιλ: «Έλα ρε συ, τι μου λες» και «Πλάκα κάνεις» με τη φωνή να ανεβαίνει κάνα-δυο οκτάβες. Ο εκνευρισμός είναι φανερός και το ενδεχόμενο να υποτιμηθεί η νοημοσύνη τους επειδή ο απέναντι τυχαίνει να θέλει να αυτοπροβληθεί πετώντας το ένα μαργαριτάρι μετά το άλλο ή να δικαιολογηθεί λέγοντας ό,τι του έρθει στο μυαλό εκείνη τη στιγμή, τους βγάζει εκτός εαυτού. Και καλά κάνει.

Αν είναι να ακούσουν το ψέμα να παίρνει σάρκα κι οστά μπρος στα μάτια τους, τουλάχιστον ας το ευχαριστηθούν και λίγο. Ας αισθανθεί κι ο απέναντι κάπως μειονεκτικά δε θα πάθει και τίποτα, εδώ αράδιασε ολόκληρη ιστορία που είναι λίγο κατώτερη απ’ το «πάτησα στο φεγγάρι σε ηλικία δύο χρονών και το θυμάμαι». Αν μιλήσει κάνα δίλεπτο ακόμα θα μας πει πως ήταν το τρίτο πρόσωπο στο διαζύγιο Jolie και Brad, αλλά δε βγήκε στη δημοσιότητα για ευνόητους λόγους. Λίγη ειρωνεία τη σηκώνει η περίσταση.

Στη δεύτερη  θέση ανεβαίνει με ποσοστό 33% η απάντηση «απαντάω με υποχώρηση». Καλά μας τα ‘πες, φίλε μου, αλλά έχουμε και δουλειές, δεν έχουμε όλη τη μέρα μπροστά μας να σε ακούμε. Τι κι αν ο άλλος μπορεί να κάθεται να λέει όλη μέρα, ο χρόνος μας είναι πολύτιμος για να τον χαραμίσουμε. Η συζήτηση δεν οδηγεί πουθενά, ο άλλος μας δουλεύει ψιλό γαζί κι είναι φανερό πως δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Με το κεφάλι ψηλά και το ύφος της απαξίωσης να μαρτυρά πως δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθείς παραπάνω, απομακρύνεσαι και τον αφήνεις να αναρωτιέται. Ούτε νεύρα ούτε ειρωνείες. Γερό νευρικό σύστημα θέλει και μια μικρή δόση αυτοσυγκράτησης για να μην αντιδράσεις σε αυτά που ακούς όσο τραβηγμένα κι αν είναι. Εσύ ξέρεις την αλήθεια κι αυτό σου φτάνει και σου περισσεύει.

Το επόμενο σκαλί του βάθρου με 13%, διεκδικούν αυτοί που στο ψέμα του απέναντι απαντάνε με οργή. Καλή η αξιοπρέπεια κι η ψυχραιμία, μετρήσαμε μέχρι το δέκα, μπας και μας περάσει, αλλά ο άλλος συνεχίζει και κάτι πρέπει να κάνουμε. Ας ακούσει, λοιπόν, το μπινελίκι όπως πρέπει, μπας και καταλάβει πως δεν αστειευόμαστε. Αν θέλει να μας πει κάτι, ας μας πει τουλάχιστον κάτι σοβαρό που να στέκει στα πλαίσια της πραγματικότητας και να μη μας κοροϊδεύει. Μια σκληρή αλήθεια είναι προτιμότερη από ένα γλυκό και βολικό ψέμα και την προτιμάμε. Ποιος ο λόγος να μας αραδιάζει ασταθή γεγονότα αντί να μας πει μια καλή την αλήθεια να τελειώνουμε; Σίγουρα είναι άξιο  εκνευρισμού να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας ειδικά απ’ τη στιγμή που ουδέποτε δώσαμε δικαίωμα. Για πολλούς παραπέμπει σε προσβολή ικανή να τους βγάλει εκτός εαυτού και σίγουρα όχι αδικαιολόγητα.

Την τελευταία θέση με σχεδόν 4% διεκδικούν αυτοί που στο ψέμα του απέναντι απαντάνε με μεγαλύτερο ψέμα. Έτσι είσαι; Τώρα θα δεις! Αν εσύ μπορείς να λες ψέματα και να νομίζεις πως μασάμε, δες εδώ πώς είναι ένα κανονικό ψέμα. Κι από αυτό το σημείο αρχίζει μια ατέλειωτη συζήτηση κατά την οποία προσπαθείς να διακρίνεις μια στάλα αλήθειας μέσα σε ένα μπούγιο από απανωτά ψέματα χωρίς να χάσεις τα λογικά σου και χωρίς να πιστέψεις τα απίστευτα. Αν είσαι ο ένας απ’ τους δύο της λογομαχίας, βάλε τα δυνατά σου και τη φαντασία σου, αν είσαι απλός παρατηρητής και γνωρίζεις την αλήθεια, κάτσε κι απόλαυσέ το, σπανίως θα έχεις την ευκαιρία να παρακολουθήσεις μια καλή παράσταση. Το μόνο σίγουρο είναι πως σε λίγη ώρα θα έχει δημιουργηθεί μια ιστορία ικανή να πουλήσει σαν τρελή και να γίνει best seller.