Τα ταξίδια σου δίνουν τη δυνατότητα να διευρύνεις τους ορίζοντές σου, τον τρόπο σκέψης σου κι ακόμη να καλλιεργήσεις την ανεκτικότητά σου απέναντι σ’ άλλους ανθρώπους, πολιτισμούς κι απόψεις. Το γεγονός ότι σας αρέσουν τα ταξίδια το θεωρήσαμε λιγάκι δεδομένο -γιατί και σε ποιον δεν αρέσουν άλλωστε; Γι’ αυτό, στο poll της εβδομάδας που μας πέρασε, είπαμε να σας ρωτήσουμε ποιο είδος ταξιδιού προτιμάτε. Είστε εκείνοι που τα διοργανώνουν όλα καιρό πριν και με κάθε λεπτομέρεια ή μήπως είστε απ’ αυτούς που θεωρείτε πως τα απρόσμενα είναι και τα καλύτερα;
Κρίνοντας απ’ το αποτέλεσμα, θα ‘λεγα πως σας βρήκαμε λιγάκι διχασμένους καθώς η διαφορά στα ποσοστά ήταν σχετικά μικρή. Μόλις το 53% από σας είπατε με την ψήφο σας πως προτιμάτε να έχετε τον απόλυτο έλεγχο των πραγμάτων, για ένα ταξίδι χωρίς πολλά απρόοπτα κι ευτράπελα, έναντι του 47% που τ’ ανεπάντεχο ίσως να ‘ναι και τρόπος ζωής.
Η πλειοψηφία, λοιπόν, λέει πως σχεδιάζει καιρό πριν ένα ταξίδι, έχοντας φτιάξει κάποια πλάνα με κάθε πιθανή λεπτομέρεια. Απ’ αεροπορικά ή ακτοπλοϊκά εισιτήρια κι ό,τι περιλαμβάνει τη μεταφορά και την άφιξη στον προορισμό και την επιστροφή στη βάση, μέχρι ξενοδοχείο για ευχάριστη διαμονή κι εστιατόρια ή κέντρα διασκέδασης προσαρμοσμένα στα εκάστοτε γούστα. Ευτυχώς, όλα αυτά είναι εφικτά σε μια εποχή που η τεχνολογία λύνει τα χέρια όσων ξέρουν να τη χειριστούν σωστά.
Ας θεωρήσουμε λοιπόν καλή λύση το προγραμματισμένο πλάνο ενός ταξιδιού, καθώς όταν κάτι προγραμματιστεί σωστά η αλήθεια είναι πως δεν ξεφεύγει και πολύ απ’ το budget του καθενός, πράγμα βασικό που σίγουρα απασχολεί πολύ κόσμο. Αυτό γι’ αρχή είναι μια πολύ καλή ιδέα, ώστε να διοργανωθεί χωρίς πολύ άγχος το ταξίδι.
Απ’ την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι όπως ανέφερα πιο πριν, οι οποίοι ζουν για την περιπέτεια και δεν τους ενδιαφέρει το πού και το πώς, μόνο το πότε. Κι αυτό το πότε είναι για ‘κείνους το «τώρα». Έσκασε ευκαιρία για ταξίδι; «Φύγαμε!», θα πουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Και το πού θα μείνουν, πού θα διασκεδάσουν, τι θα φάνε, ποια μέρη θα γυρίσουν ή πώς θα μετακινηθούν είναι ερωτήματα τα οποία θ’ απαντηθούν όταν προκύψουν, στην πορεία. «Πάμε και βλέπουμε», θα σου πουν. «Πάμε κι ό,τι βγει», ν’ απαντήσεις, αν μπλέξεις μαζί τους.
Και δεν είναι καθόλου απίθανο να μπλέξεις. Είναι πολλοί αυτοί οι «τρελοί», όπως φάνηκε απ’ το poll. Έστω και για μια φορά στη ζωή σου, όμως, αξίζει να τους ακολουθήσεις. Παράτα τα όλα και πάρε το δρόμο μαζί τους, με μόνο δεδομένο σου τον προορισμό. Φτάσε εκεί κι ό,τι γυρέψεις θα το βρεις μπροστά σου. Έχει κι αυτό τ’ άγνωστο τη μαγεία του άλλωστε. Μη σε τρομάζει τόσο.
Αν φοβάσαι να ριψοκινδυνέψεις τόσο, γιατί είναι κατανοητό πως για κάποιον που δεν το ‘χει συνηθίσει θα του φανεί βουνό κάτι τέτοιο, διάλεξε να πας κάπου κοντά κι εντός συνόρων. Θα ‘ναι καλύτερα. Γιατί όσο να ‘ναι, για να πας ταξίδι κάπου στο εξωτερικό, όπου δε μιλούν την ίδια γλώσσα με ‘σένα και τ’ αγγλικά σου ίσα που φτάνουν για να συνεννοηθείς, δεν πας έτσι στα κουτουρού. Ένα ξενοδοχείο θα το κλείσεις, βρε αδερφέ. Ή έστω θα ψαχτείς.
Όπως και να ‘χει, τα ταξίδια είναι για να τα χαιρόμαστε. Αν τα χαίρεσαι προγραμματίζοντας και την κάθε λεπτομέρεια, επειδή αυτό σε κάνει να νιώθεις ασφάλεια, τότε μπράβο σου καταρχάς, επειδή ανήκεις στην πλειοψηφία των ταξιδιωτών. Κι επίσης, μπράβο για την οργανωτικότητά σου. Κι εγώ προσωπικά μαζί σου είμαι, επειδή θέλω να ‘χω τον έλεγχο της κατάστασης και της τσέπης μου και ν’ αποφύγω πιθανά ευτράπελα που ίσως μου χαλάσουν το ταξίδι.
Αν πάλι είσαι στην άλλη κατηγορία των ψηφοφόρων μας κι είσαι της τελευταίας στιγμής, τότε πες μας το μυστικό για ένα ταξίδι χωρίς το κλασικό άγχος του να πάνε όλα καλά, βάση πλάνου και τελικά να πάνε όντως καλά. Πιστεύω πως ή θα ‘χεις μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό σου ή απλώς αναζητάς πάντα το στοιχείο της περιπέτειας. Ό,τι απ’ τα δύο και να ισχύει, τέτοιους τύπους μόνο να τους θαυμάζουμε μπορούμε.
Επιμέλεια Κειμένου Μάνθας Τσάμη: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Μάνθα Τσάμη
