Αν έχω φίλους αγόρια; Φυσικά και έχω.
Από πάντα, η φιλία ανάμεσα στα δύο φύλα ήταν φλέγον ζήτημα, και εξακολουθεί να θεωρείται θέμα καυτή πατάτα.
Γι’ αυτό, το pillowfights.gr ρώτησε, ο κόσμος μίλησε, και ιδού τα αποτελέσματα.
Το 55% του κόσμου, έδωσε τη θετική του ψήφο, ενώ το υπόλοιπο 45%, θεωρεί ότι μια τέτοια φιλία είναι ανέφικτη. Η διαφορά στα νούμερα μικρή, ενώ επί του πρακτέου, μεγάλη.
Προσωπικά, έριξα τη θετική μου ψήφο στο κουτάκι του poll.
Οι άντρες είναι οι αγαπημένοι μου φίλοι, είναι χαλαροί, ευχάριστοι και δεν κλαίγονται για τα ερωτικά τους.
Μπορώ να αράζω ώρες μαζί τους, να πίνω μπύρες και να καίγομαι από τις συζητήσεις που προκύπτουν.
Δε μιλάμε μονίμως για τα γκομενικά μας, τι είπε ο ένας, τι ο άλλος, γιατί μαλώσαμε, πώς και πότε.
Ούτε κλαίνε πολύ. Μεγάλο πλεονέκτημα αυτό.
Γιατί τους άντρες φίλους μου, τους χρησιμοποιώ ως όπλο λογικής.
Γιατί πολλές φορές κουράζεσαι από τους γυναικείους συναισθηματισμούς και θες την ωμή πραγματικότητα.
Και αυτοί με χρησιμοποιούν, όταν θέλουν να τους δώσω μια γυναικεία νότα στην κατανόηση μιας τύπισσας που κάτι έκανε πάλι και τους μπέρδεψε τελείως.
Προς Θεού, δεν υποτιμώ την φιλία μου με τις γυναίκες.
Σαν κοριτσάκι και ‘γώ, είναι λογικό να μπουχτήσω κάποια στιγμή από την πολλή μπρουταλιά, και να θέλω να το ζήσω σε sex and the city φάση.
Όταν ρωτάω όμως τον φίλο μου τον Μπάμπη αν υπάρχει φιλία μεταξύ των δύο φύλων ,θα μου απαντήσει ότι δεν τον απασχολεί και πολύ, καλή παρέα για το κρεβάτι θέλει.
Συνεπώς αλλιώς αντιλαμβάνονται το θέμα φιλία, ανάμεσα στα φύλα, οι άντρες κι αλλιώς οι γυναίκες.
Καλά, προφανώς και δεν εννοεί, βέβαια, ότι βλέπει ερωτικά κάθε θηλυκό που κινείται γύρω του.
Υπάρχουν φορές που εκλογικεύεις και ξεκαθαρίζεις τι σου αρέσει και τι όχι, αν υπάρχει χημεία και αν είναι του τύπου σου.
Φίλες του Μπάμπη, είναι οι κοπέλες που έχει αποφασίσει από την αρχή να τις δει φιλικά, λόγω των συνθηκών: τις βλέπει αλλιώς κάποιος φίλος του, είναι κοπέλα κάποιου, ή επειδή είναι βύσμα για τις ωραίες φίλες της.
Ο Μπάμπης δε με βλέπει ερωτικά. Ούτε εγώ εκείνον.
Με βλέπει σαν κολλητό του και αυτό είμαι.
Θα κάνει και θα πει πράματα που δεν είναι σε καμία περίπτωση βγαλμένα από το savoir vivre και εμένα αυτό δε με ξενίζει καθόλου. Ίσα ίσα, ξεκαρδίζομαι.
Και καταλήγω σε ένα μόνο πράγμα. Στη χημεία.
Αυτή και μόνο, καθορίζει το αν δύο άνθρωποι μπορούν να υπάρξουν φίλοι.
Αν δεν υπάρχει χημεία από την αρχή, είναι δύσκολο το να υπάρξει μελλοντικά.
Όσοι λοιπόν, ψήφισαν θετικά, θα είναι απλά γιατί δεν παρουσιάζουν κανένα ίχνος χημείας με τους φίλους του αντίθετου φύλου. Τους αρέσει η παρέα, αλλά μέχρι εκεί. Δε τους εμπνέει ο απέναντι τους για κάτι περαιτέρω, γι’αυτό και παραμένει η σχέση σε φιλικά υπόβαθρα.
Από την άλλη, αν υπάρξει χημεία, κατά πάσα πιθανότητα θα καταλήξει σε κάτι ερωτικό, το οποίο μπορεί να μην ολοκληρωθεί και ποτέ.
Απλά, έστω για λίγο, κάποιος, κάτι, κάπως θα νιώσει το τσίμπημα και κάπως έτσι δικαιολογούνται και οι φωνές που υποστηρίζουν οτι αυτές οι φιλίες, δεν είναι και τόσο ειλικρινείς.
Το θέμα είναι ότι φίλους και έρωτες τους επιλέγουμε, και διαχωρίζονται από την αρχή.
Δεν με νοιάζει αν είσαι θηλυκό ή αρσενικό.
Στο φινάλε, πρέπει να είσαι αληθινός. Και τίποτα παραπάνω.
Συντάκτης: Δάφνη Παπαϊωάννου
