Τη ζήλια την εκφράζουμε με χιούμορ

O έρωτας κι η ζήλια πάνε χεράκι-χεράκι απ’ τη Γένεση του κόσμου. Στοίχημα σας βάζω πως κι η Εύα θα ζήλευε αν υπήρχε κι άλλο θηλυκό με ανθρώπινη μορφή στον παράδεισο. Αλλά έπαιζε μπαλίτσα μόνη της, γιατί τι να ζηλέψει, τις μαϊμούδες; Όταν, όμως, εκδιώχθηκαν απ’ τις βλακείες της και ξεκίνησε η αναπαραγωγή του είδους, η ζήλια με διάφορες μορφές τρύπωσε στη ζωή μας. Και το πεδίο στο οποίο μπορεί να ξεδιπλωθεί με όλη της τη χάρη, είναι φυσικά το ερωτικό.

Κάπως έτσι λοιπόν, πήραμε κι εμείς σαν δεδομένο ότι ο ερωτευμένος ζηλεύει, οπότε και σας ρωτήσαμε απευθείας πώς επιλέγετε να εκδηλώσετε τη ζήλια σας προς το έτερον ήμισυ. Το ερώτημα τέθηκε επί του διαδικτυακού τάπητος, οι απαντήσεις δόθηκαν και πάμε να τις δούμε παρέα.

Ποσοστό σχεδόν 98% παραδέχθηκε χωρίς φόβο και με πολύ πάθος ότι, ναι, ζηλεύω, γούστο μου και καπέλο μου. Κι από αυτό το ποσοστό, η πλειοψηφία όχι μόνο νιώθει, αλλά κι εκφράζεται. Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στην εκδήλωση.

Αναλυτικότερα, στην κορυφή με ποσοστό 39.95% είστε εσείς που τη ζήλια σας την εκδηλώνετε με χιουμοράκι κι ελαφρότητα. Ναι, οκ, ζηλεύετε, αλλά δε θα το κάνετε και μεγάλο θέμα. Θα αφήσετε έμμεσα αλλά εξαιρετικά σαφή υπονοούμενα, θα παραδεχθείτε τη ζήλια σας μεν, δε θα χαλάσετε τις καρδιές δε. Ό,τι είναι να πείτε θα το πείτε χαλαρά και με ύφος ζαμάν φου. Φανταστείτε κάτι του τύπου «Αγάπη μου, αυτή η καινούρια συνάδελφος στέκεται αρκετά μακριά σου ή να την ξεμαλλιάσω;» συνοδευόμενο με χαμόγελο. Είτε επειδή έτσι είναι το γενικότερο στιλ σας, είτε επειδή δε θέλετε να φανείτε υστερικοί αυτός είναι ο δικός σας τρόπος για να καταστήσετε σαφές ότι ζηλεύετε. Εγκυμονεί πάντα, βέβαια, ο κίνδυνος να νομίζει ο άλλος ότι κι αυτό στην πλάκα λέγεται, οπότε πού και πού, αν η κατάσταση χοντρύνει, να χρειάζεται να μείνει η ανεμελιά στην άκρη.

Σε απόσταση αναπνοής, με ποσοστό 37.21% στρογγυλοκάθεστε όσοι χρησιμοποιείτε γκρίνια και παράπονα. Είστε, μάλλον, χαρακτήρες πιο εκφραστικοί συναισθηματικά, πιο εκδηλωτικοί κι ίσως ένα τσακ πιο οξύθυμοι. Εδώ έχουμε σκάσει από ζήλια, θα μου πείτε, είμαστε τώρα για ανωτερότητα και πλακίτσα; Ευθέως θα δηλώσετε ότι ζηλέψατε και θα μουρμουράτε όσο αντέχετε ή όσο σας παίρνει. Βάζετε και λίγο νάζι στα παραπονιάρικα λόγια σας και ζητάτε τον καθησυχασμό από τον άλλο. Μια αγκαλιά, ένα χάδι, ένα «Mα βρε ματάκια μου, είναι δυνατόν να ζηλεύεις, δε βλέπεις πόσο σ’ αγαπάω;» ρε παιδί μου. Είναι όμορφο να μη διστάζετε να ομολογήσετε επ’ ακριβώς όσα νιώθετε, όμως μέτρον άριστον. Αν η γκρίνια είναι μία στο τόσο δεν πειράζει, είναι γλυκό και τρυφερό. Αν όμως παραπονιέστε συνεχώς, δηλώνετε ανασφάλεια κι έλλειψη εμπιστοσύνης προς το σύντροφό σας.

Στην τρίτη θέση με ποσοστό 20.78% έχουμε εσάς που ναι μεν τσουρουφλίζεστε, αλλά δε θα το ομολογήσετε ούτε υπό την απειλή περιστρόφου στον κρόταφο. «Σιγά μη δείξω ότι καίγομαι» ψηφίσατε κι αμελητέο ποσοστό δεν είστε. Εδώ παίζουν διάφορα σενάρια. Το πρώτο που υποθέτουμε είναι ότι δε θέλετε να με τίποτα να ομολογήσετε τη ζήλια σας γιατί θεωρείτε πως έτσι σας παίρνει τον αέρα ο άλλος. Ότι του δίνετε το πάνω χέρι. Να παραδεχτείς πως ζηλεύεις δεν είναι εύκολο, ουσιαστικά παραδέχεσαι πως νιώθεις απειλημένος. Κι αυτή την ικανοποίηση δε θα τη δώσετε. Το δεύτερο σενάριο είναι πως πιστεύετε ότι τα αισθήματα ζήλιας είναι μικροπρεπή κι οι σκηνές κατινίστικες, οπότε επιλέγετε να ασχοληθείτε με άλλα, πιο ουσιαστικά ζητήματα. Όχι, μπράβο σας παιδιά, θέλει αυτοέλεγχο και ψυχραιμία να σε έχει βουτήξει το πράσινο τερατάκι απ’ το λαιμό κι εσείς να προσποιείστε ότι δε βράζετε. Απ’ την άλλη γιατί να αυτοκαταπιέζεστε; Θα μαζεύετε, θα μαζεύετε, κάποια στιγμή θα εκραγείτε. Βρείτε το δικό σας τρόπο και συζητήστε τι νιώθετε με το ταίρι σας. Θα ανακουφιστείτε.

Τέταρτοι και καταϊδρωμένοι, οι τσακωμένοι με τη ζήλια. Μόλις το 2.05% ισχυρίζεται πως δε ζηλεύει, αλλά αντίθετα, τους ζηλεύουν. Εδώ θα λέγαμε πως μιλάμε για ανθρώπους που έχουν καταφέρει να εξορίσουν αυτό το ώρες-ώρες ψυχοφθόρο συναίσθημα, ανθρώπους με τόσο ισχυρή αυτοπεποίθηση που κανείς δεν μπορεί να τους την κλονίσει. Μήπως όμως, δε ζηλεύετε γιατί είστε πολύ απασχολημένοι με το να κάνετε το σύντροφό σας να σας ζηλεύει; Αν ισχύει το πρώτο, πραγματικά σας χαιρόμαστε. Αν, ωστόσο, ισχύει το δεύτερο γιατί να βασανίζετε κοσμάκη; Ανακαλύψτε άλλους τρόπους να επιβεβαιώσετε το ενδιαφέρον του συντρόφου σας ή να ανεβάσετε την αυτοπεποίθησή σας.

Η ζήλια, κι αφήστε τους να λένε, είναι απόλυτα φυσιολογικό συναίσθημα όταν είσαι ερωτευμένος, δεν ελέγχεται. Είναι τόσο απαραίτητη όπως το αλάτι το φαγητό. Προσοχή όμως. Αν πέσει στη σωστή αναλογία το νοστιμίζει, αν παραπέσει δεν τρώγεται. Αν, λοιπόν, είστε μονίμως σε παράκρουση από ζήλια, ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθείτε. Μήπως είστε με το λάθος σύντροφο που σας φουντώνει τις ανασφάλειες είτε επίτηδες είτε από αδιαφορία; Ή μήπως έχετε προσωπικά σας, άλυτα θέματα που πρέπει να ξεπεράσετε, πρώτα για δικό σας καλό κι ύστερα της σχέσης σας;

Όπως και να ‘χει, σε όποια κατηγορία κι αν ανήκετε, εμείς σας αγαπάμε κι ευχόμαστε μια όμορφη –κι ερωτιάρικη– εβδομάδα!