Έρωτας κι άλλα μυστήρια, λοιπόν. Θέμα χιλιοαναλυμένο κι υποκειμενικό, συναίσθημα που μπορεί να σε ανεβάσει στον έβδομο ουρανό με την ίδια ευκολία που σε πετάει στα μαύρα σκοτάδια. Ερωτικό και το Poll μας αυτή την εβδομάδα, αφού σας ρωτήσαμε ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα (κλισέ) γύρω απ’ τον έρωτα. Ας δούμε, λοιπόν, τι ψηφίσατε.
Την πρώτη θέση με ποσοστό 37,75% κατέλαβε η δήλωση «Δε θα ξαναερωτευτώ!». Συνήθως προηγούνται αγανακτισμένες εκφράσεις όπως «τέρμα», «ως εδώ ήταν», «εγώ δεν την ξαναπατάω» και μια ξεγυρισμένη ερωτική απογοήτευση που οδηγεί στο να ειπωθεί η παραπάνω φράση. Αποφασιστικότατη κι από τα μεγαλύτερα κλισέ που ειπώνονται πάνω στον πόνο μας. Δεν αντέχει, βρε παιδί μου, άλλο όποιος την ξεστομίζει, δε θέλει να ξανανιώσει πόνο, μοναξιά, εγκατάλειψη ή προδοσία. Θέλει, ωστόσο, όσο κι αν το αρνείται, να ξανανιώσει την ευφορία, τη χαρά, το πάθος, να ξανακάνει όνειρα και να χαμογελάει άνευ λόγου, όλα αυτά δηλαδή τα νόστιμα που συνεπάγεται η όμορφη πλευρά του έρωτα. Η ίδια η ζωή θα τον αναιρέσει, ο χρόνος θα περάσει κι όσο επιφυλακτικός κι αν –πιστεύει πως– είναι από εδώ και πέρα, δε θα τη γλυτώσει. Ποτέ δεν ξέρεις πότε και πού θα σε βρει ο καινούριος έρωτας κι ο μόνος τρόπος να μην ξαναερωτευτεί κάποιος είναι είτε να μεταναστεύσει σε καμιά βουνοκορφή και να συναναστρέφεται με γεράκια ή να βρει εκείνο τον ένα που θα του επιβεβαιώσει ότι το εν λόγω συναίσθημα μπορεί να διαρκέσει για πάντα.
Στη συνέχεια με ποσοστό 14,89% συναντάμε εσάς που θεωρείτε πως μεγαλύτερο κλισέ από το «ο έρωτας με έρωτα περνάει» δεν υπάρχει. Ολόκληρο τραγούδι γράφτηκε και το γεγονός πως όχι μόνο σάρωσε όταν πρωτοκυκλοφόρησε, αλλά ακούγεται έως και σήμερα δείχνει πως οι απανταχού ερωτευμένοι και παρατημένοι πολύ θα ήθελαν να ισχύει. Κι όμως, ο έρωτας δεν περνάει με έρωτα. Ο ερωτευμένος, ο αληθινά ερωτευμένος δεν έχει αποθέματα να δώσει σε άλλον. Φλερτάρει, διασκεδάζει, χώνεται σε περιστασιακές αγκαλιές, μα το μυαλό κι η καρδιά του είναι αλλού. Αν είσαι ερωτευμένος ήδη και νιώσεις να ερωτεύεσαι και κάποιον άλλο, τότε δεν ήσουν ερωτευμένος, τόσο απλό. Για να ερωτευτείς έναν άνθρωπο, αληθινά κι ουσιαστικά, σημαίνει πως είσαι απαλλαγμένος απ’ τα βάρη και τα κατάλοιπα που σου άφησε ο πρώην κι έτοιμος να αφοσιωθείς στο καινούριο άτομο που σε ξεμυάλισε. Η καρδιά δεν ξεχνάει, ξεχνιέται για λίγο και μέχρι να ξεχάσει εντελώς όλα τα άλλα είναι απλά παυσίπονα.
Σε απόσταση αναπνοής με ποσοστό 14,82% συναντάμε όσους πιστεύουν πως η μεγαλύτερη παραφιλολογία που υπάρχει είναι η ύπαρξη του άλλου μας μισού. Κατ’ αρχάς ας πούμε πως η βάση του εν λόγω κλισέ είναι λάθος. Οι άνθρωποι δεν είναι μισοί, είναι ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Δύο μισά στον έρωτα δε φτιάχνουν ένα ολόκληρο. Οι άνθρωποι είναι για να συμπληρώνονται μέσα από τον εκείνον που ερωτεύτηκαν, αν περιμένει κάποιος την ολοκλήρωσή του από εξωτερικούς παράγοντες θα μείνει μια ζωή στο ψάξιμο και την απογοήτευση. Υπάρχουν εκείνοι που ταιριάζουμε μαζί τους καλύτερα απ’ όλους τους άλλους, που υπάρχει χημεία και διάθεση. Το άλλο μας μισό είναι μια ρομαντική εφεύρεση του είδους μας για να μην αποδεχτούμε πως αν δε δουλέψουμε μόνοι με τον εαυτό μας, κανένας άλλος δε θα έρθει μαγικά να μας σώσει απ’ τον μισό μας εαυτό. Το απόλυτο ταίριασμα υπάρχει –σπάνιο μεν, αλλά υπάρχει–, κι ίσως αυτό να έχουν κατά νου όσοι λένε πως βρήκαν το άλλο τους μισό. Είναι η εξαίρεση όμως, όχι ο κανόνας.
Τέλος, κι αφού κάναμε μια συνοπτική ανάλυση των υφιστάμενων κλισέ γύρω από τον έρωτα, υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν πως δεν ισχύει τίποτα απ’ τα παραπάνω. 32,54% κιόλας και στρογγυλοκάθονται στη δεύτερη θέση, τους τοποθετήσαμε στο τέλος, όμως, για να έχουμε πρώτα μια εικόνα όλων όσων πιστεύουν πως δεν ισχύουν. Ο έρωτας δεν τυποποιείται, τίποτα δεν είναι απόλυτο, δεν υπάρχουν νόρμες και τη μορφή του ή την εξέλιξή του την καθορίζουν τα εμπλεκόμενα μέλη. Δεν υφίστανται εγχειρίδια κι οδηγίες, παρά μόνο γενικής φύσεως συμπεράσματα, τα οποία βγάζει ο καθένας ανάλογα τις εμπειρίες και την προσωπικότητά του. Τα πάντα μπορούν να ανατραπούν και να καταρρεύσουν, θεωρίες και πεποιθήσεις.
Τελικά, τα ψέματα γύρω απ’ τον έρωτα και οι παγιωμένες αντιλήψεις σε τι μας εξυπηρετούν; Μας βοηθούν στο να συνεχίζουμε να ελπίζουμε, μας προστατεύουν από κακοτοπιές ή μας δίνουν ένα γενικότερο μπούσουλα για να είμαστε προετοιμασμένοι; Δεν έχει και πολλή σημασία. Σημασία έχει να ερωτευόμαστε, να το ζούμε, να το χάνουμε πότε-πότε και φτου κι απ’ την αρχή. Κανένας δεν κατάφερε να τον βάλει σε κουτάκια ούτε να του ξεφύγει. Ερωτευτείτε, λοιπόν, ζήστε το κι ας αφήστε την ίδια τη φύση του να σας καταρρίψει όλα τα προαναφερθέντα κλισέ.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη