Το τέλος δεν έρχεται απροειδοποίητα

Το τέλος σε μια σχέση μυρίζει από χιλιόμετρα, φίλοι μου. Είναι αυτό το έντονο συναίσθημα που έχεις και ψυχοπλακώνεται η καρδούλα σου. Ένα ένστικτο που σε κάνει να αγχώνεσαι κι εννοείται να περιμένεις από στιγμή σε στιγμή να σου χτυπήσει τη πόρτα. Είναι σαν τη φράση που λέμε «Για ποιον χτυπάει η καμπάνα;». Ε, μαντέψτε για ποιον. Στο poll αυτή της εβδομάδας σας ρωτήσαμε για το τέλος σε μια σχέση. Οι επιλογές είναι μπόλικες, οπότε πάμε να δούμε τι γνώμη έχει γι’  αυτό με βάση τις ψήφους σας.

Στην πρώτη θέση με μεγάλη διαφορά -και με ποσοστό 54,96%- μας είπατε ότι το τέλος σε μια σχέση όταν πλησιάζει φαίνεται κι ας μην έχει ειπωθεί. Είστε κι εσείς που διαισθάνεστε πράγματα μερικές φορές και προετοιμάζεστε κατάλληλα για το τι θα ακολουθήσει. Το βλέπετε στο ύφος, στην ομιλία, στο πόσο γλυκά σας μιλάει, στο πόσο ενδιαφέρον σας δείχνει. Αν έχεις κάνει κιόλας την κουτσουκέλα σου, εκεί άσε… Το ένστικτο κι η αδρεναλίνη βαράνε κόκκινο. Με το που θα δεις το κινητό σου να βαράει απ’ τον άνθρωπό σου ή με το που δεις να πληκτρολογεί μετά από μεγάλο διάστημα σιωπής αρχίζεις και τα χάνεις και περιμένεις τα χειρότερα. Για να αποφύγεις το καβγά καλύτερα να δεχτείς το χωρισμό χωρίς πολλά- πολλά κι όλα καλά.

Στη δεύτερη θέση έχουμε τους πιο αισιόδοξους -με ποσοστό 21,1%-, δηλαδή εκείνους που λένε ότι ποτέ δεν είσαι σίγουρος ότι έχει έρθει. Μερικές φορές όντως δεν μπορείς να το προβλέψεις και ειδικά αν όλα πάνε καλά στη σχέση σου ούτε που το σκέφτεσαι. Για να λέμε την αλήθεια κιόλας, ούτε θες να το σκέφτεσαι. Κοιτάς να περνάς όσο πιο όμορφα γίνεται με το σύντροφό σου χωρίς να σε νοιάζει πότε θα τελειώσει όλο αυτό ή αν θα τελειώσει. Καλό είναι να ζούμε το «τώρα» και όχι να προτρέχουμε στο μέλλον για το τι θα συμβεί. Άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί. Ο έρωτας είναι από μόνος του μια ανατροπή.

Στη τρίτη θέση έχουμε τους γλυκύτατους εγωιστές μας με ποσοστό 16,57% που άπαξ και πουν τέλος, αυτό είναι οριστικό. Για να λέμε την αλήθεια όλοι το ‘χουμε πει και ήταν όντως ήταν οριστικό, είτε δε θέλαμε ή επειδή δεν πήγαινε άλλο. Η αλήθεια είναι πως όταν έχουν προκύψει κι άλλα «τέλη» στη σχέση που δεν ήταν οριστικά, το γυαλί ραγίζει και δεν είναι ίδιο μετά. Μετά χάνεται αυτή η μαγεία που υπήρχε, δεν είμαστε όπως στην αρχή και προτιμούμε να αποχωρήσουμε οριστικά. Καθόμαστε, σκεφτόμαστε μήπως θα έπρεπε να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία κι αμέσως μετά απαντούμε στον ίδιο μας τον εαυτό «όχι, πάει και τελείωσε». Κι όντως τα πράγματα μπορεί να είναι πολύ καλύτερα με την απόφαση αυτή.

Στην τελευταία θέση με ποσοστό 7,37% έχουμε τους χαλαρούς τύπους, που μάλλον ή δεν τους νοιάζει και τόσο ή βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Τα άτομα για τα οποία κάθε τέλος είναι και μια καινούρια αρχή. Κανονικά έτσι θα έπρεπε να σκεφτόμαστε όλοι.  Τα καλύτερα είναι αυτά που ακόμα δεν έχουν ‘ρθει. Ούτε κλάματα, ούτε φωνές, ούτε αλκοόλ μέχρι τελικής πτώσεως. Λέμε ένα ωραιότατο «thank you, next», κρατάμε τις όμορφες στιγμές και προχωράμε τη ζωούλα μας ήσυχα κι ωραία. Προτιμούμε να ζήσουμε τη ζωή μας χωρίς να μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν και να δώσουμε την ευκαιρία σε νέα πρόσωπα να αποκτήσουν πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτή.

Το τέλος σε μια σχέση, λοιπόν, αν είναι να έρθει, θα ‘ρθει. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ζήσε τη ζωούλα σου κι αν είναι να γίνει κάτι θα γίνει και δε θα μπορείς να το ανατρέψεις. Μπορείς ωστόσο να σκεφτείς καλύτερα τι σημαίνει το τέλος για σένα. Να ξέρεις όμως πως όταν είναι η ώρα του χωρισμού, μυρίζει από χιλιόμετρα, και μπορεί να είναι μη ανατρέψιμο. Οπότε αν γουστάρεις κάτι και δε θες να τελειώσει, κράτα το. Μπορεί και να ‘ναι στο χέρι σου είναι άλλωστε.