Εκθέσου να αγαπηθούμε

Να κουβαλάς αλήθεια. Να αφεθείς. Μπορείς;

Εκεί είναι η μαγεία κι έτσι θα αγαπηθούμε. Μόνο αν αφεθείς. Είναι εκείνες οι στιγμές που εγώ κι εσύ είμαστε μαζί και το νιώθω. Το νιώθω πως κρατιέσαι! Έχεις ζήσει διάφορα πράγματα όπως όλοι μας, αλλά δεν πρέπει να τα αφήνεις να σε κρατάνε πίσω. Μαζί μου θέλω να νιώσεις ασφάλεια.

Είναι επικίνδυνο, το ξέρω, αλλά μόνο έτσι αξίζει! Αν τα παίξεις όλα για όλα πάντα η κατάληξη είναι καλύτερη. Όταν κρατιέσαι, πάντα θα υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ να σου δώσω, γιατί νιώθω πως πατάω τα όριά σου. Τη στιγμή που εσύ πατάς φρένο, εγώ δεν πρόκειται να σε πιέσω πατώντας το γκάζι! Μαζί σου θα πάω και στο φρένο. Ακόμα κι αν ξέρω πως χάνουμε πράγματα! Εγώ από εσένα κι εσύ από εμένα.

Ο λόγος που ο έρωτας έχει τόση αξία είναι επειδή οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι και ζούνε την κάθε στιγμή. Αν χάσεις αυτό το προνόμιο, τότε πρώτον δε ζεις πραγματικά τον έρωτα και δεύτερον θα σου γεννηθεί, λανθασμένα, η ιδέα πως ζεις τον έρωτα και θα αποκτήσεις την ιδέα ότι ο έρωτας πρόκειται για ένα χλιαρό συναίσθημα και, πίστεψε με, είναι λάθος αυτό.

Αν αφεθείς, θα γίνεις ο εαυτός σου. Θα δω όσα θέλησα να δω πάνω σου απ’ την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα. Γι’ αυτό είμαι μαζί σου. Γιατί θέλω να σε μάθω. Θέλω να μάθω κάθε πλευρά σου και κάθε πτυχή του εαυτού σου. Αν δε με αφήσεις όμως, δε θα μπορέσω ποτέ να δω, όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα που αφορούν εσένα! Με καταλαβαίνεις;

Κάποιες φορές θα ήθελα να μπω μέσα στο κεφάλι σου και να βρω το λόγο που βασανίζεις τον εαυτό σου τόσο έντονα. Εκείνο το λόγο που εσύ, σκόπιμα, δε με αφήνεις να γνωρίσω αυτά που κρατάς στο σκοτάδι!

Και κάποιες άλλες φορές μέσα στη σιωπή, σε νιώθω να αφήνεσαι και να λες τα πάντα! Να λες κάθε σκέψη σου είτε καλή είτε κακή και να με εμπιστεύεσαι πιο πολύ από όσο με έχεις συνηθίσει! Εκείνες οι στιγμές, είναι πάντα μεγαλύτερης αξίας από όλες τις υπόλοιπες κοινές στιγμές μας.

Στον έρωτα όλα πάνε στο κόκκινο και σε αυτό που ζούμε εμείς, έχω ανάγκη τη δική σου ελευθερία. Αν είσαι μαγκωμένη και πάντα πριν μιλήσεις, σκέφτεσαι, εγώ δε θα φτάσω ποτέ να είμαι εκείνος που στα δίνει όλα. Γιατί δε θα τα θέλεις όλα. Όταν κάποιος κρατιέται απέναντί σου, εσύ δεν μπορείς εύκολα να δώσεις όσα θες.

Αφέσου, λοιπόν, για να αγαπηθούμε, γιατί στη χλιαρότητα, το μέτριο και το έτσι κι έτσι κανένας δεν μπόρεσε να νιώσει στο έπακρο αυτά που ένας έρωτας -απλόχερα- χαρίζει.