Η εκδίκηση είναι πιο γλυκιά απ' την ανωτερότητα

Έχω μια μεγάλη απορία. Εσείς που το παίζετε ανώτεροι και θεωρείτε τη συγχώρεση απόλυτη ηδονή, έχετε νιώσει ποτέ την καύλα της εκδίκησης;

Όταν μας αδικούν, έχουμε την ανάγκη να πληρώσουμε τον άλλον με το ίδιο νόμισμα κι αυτό δεν είναι ακριβώς κακό! Είναι περισσότερο δίκαιο, θα έλεγα. Ξέρω-ξέρω. Οι απόψεις μου ακούγονται λίγο σκληρές ή και κρύες, αλλά θέλω πριν με κρίνεις, να διαβάσεις προσεκτικά όσα έχω να πω!

Ως γνωστόν, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Όταν, λοιπόν, σε έχουν κεράσει κρυάδες και κρυάδες είναι δυνατόν η «απάντησή» σου να είναι, πάντα, ζεστή; Όχι, βέβαια. Κάποιες φορές θα παρεκτραπείς σίγουρα και θα πάρεις το αίμα σου πίσω, όπως ακριβώς αρμόζει στην περίπτωση που έχεις αδικηθεί επανειλημμένα!

Καταρχάς, κάποιοι άνθρωποι αδυνατούν να καταλάβουν από λόγια, οπότε η μόνη λύση είναι να τους δείξεις τα δόντια σου, για να καταλάβουν ότι δεν είσαι για πολλά-πολλά παιχνιδάκια και βλακείες! Και να ρωτήσω και κάτι άλλο; Πόσες μαλακίες μπορεί να ανεχτεί ένας άνθρωπος; Σε πηδάνε μία, σε αδικούν δύο, σε ξεχνάνε τρεις. Ε, άντε και γαμήδια δεν μπορεί να μην έχεις την ανάγκη να ανταποδώσεις.

Η εκδίκηση προσφέρει ευχαρίστηση κι ικανοποίηση κι όποιος λέει πως εκδικήθηκε και δεν ένιωσε μέσα του ένα κύμα ηδονής, είναι ξεκάθαρα ψεύτης. Γιατί όταν σου κάνει κάποιος χοντρή μαλακία, τότε καταλαβαίνεις πως η δράση φέρνει αντίδραση και πως θέλεις να αντιδράσεις μέχρι να φέρεις την καταστροφή.

Σκέφτομαι πολλές φορές τη φράση «Μη σκας, μια κακία θα μείνει στο τέλος» και την αναλύω μέσα στο κεφάλι μου όσο καλύτερα μπορώ και νομίζω πως πάντα καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. Καλύτερα να μείνει μια κακία παρά μια αδικία. Κι όσο περνάει απ’ το χέρι σου καλύτερα να έχεις ένα μικρό απόθεμα κακίας μέσα σου παρά να έχεις το βάρος μια αδικίας που εισέπραξες. Μπορεί να έχω κι άδικο. Αλλά πάλι μπορεί κι όχι. Σωστά;

Νομίζω, πως η εκδίκηση είναι ο τρόπος να πεις σε κάποιον «τέρμα οι μαλακίες σε εμένα» αν έχεις εξαντλήσει όλα τα άλλα πολιτισμένα, υποτίθεται, μέσα! Σκέψου το λίγο. Πόσο ανώτερος να φανείς όταν κάποιος καταπατάει συνέχεια την καλοσύνη σου κι είναι λες και προσπαθεί να σε φτάσει σκόπιμα στα όριά σου;

Θέλω να πω πως κάποιοι άνθρωποι είναι λες και σε παρακαλάνε για να τους βάλεις στη θέση τους με κακό τρόπο. Σε προκαλούν να τους φερθείς πούστικα, ώστε να γίνει αντιληπτό απ’ την πλευρά τους πως το feedback που σου έχουν δώσει είναι ότι χρειάζονται να τους εκδικηθείς! Σίγουρα όσο διαβάζεις αυτή την παράγραφο σκέφτεσαι κάποιο άτομο. Δεν είναι κακία, είναι αυτό που λέμε «κάποιους τους τρώει ο κώλος τους».

Το σίγουρο είναι πως δεν πρέπει να είμαστε κακοί και πρέπει ο πρωταρχικός μας στόχος να είναι η καλή συμπεριφορά απέναντι στους άλλους! Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι η καλοσύνη έχει και τα όριά της κι όταν κάποιος σε γαμήσει επίτηδες, πάντα θα θέλεις να τον γαμήσεις με την τριπλάσια ταχύτητα.

Ας μην το παίζουμε, λοιπόν, μητέρα Τερέζα. Οι άνθρωποι είμαστε όντα εκδικητικά όταν νιώθουμε πως μας μειώνουν και δεν το αξίζουμε. Έτσι είναι, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις.