Η φωνή αυτού που θες σε αποσυντονίζει, σε ηρεμεί και σε ανάβει

Ερωτευόμαστε εικόνες, στιγμές, προσωπικότητες. Ερωτευόμαστε βλέμματα, μικροκινήσεις της καθημερινότητας. Ερωτευόμαστε φωνές. Φωνές γεμάτες ζέστη κι οικειότητα που μας κάνουν να νιώθουμε δονήσεις σε όλο μας το σώμα όταν τις ακούμε. Φωνές που ερωτευόμαστε, φωνές που μας ξεθυμώνουν κι όταν θέλουν μας ανάβουν.

Στον έρωτα αδιαφορούμε για κάθε πράγμα δανεικό και ψάχνουμε αυτό το αυθεντικό και ξεχωριστό πράγμα που θα μας ταξιδέψει κοντά στο άτομο που έχουμε δίπλα μας! Όλο αυτό το πράγμα από ό,τι κι αν ξεκινάει, καταλήγει στο πόσο οικείο είναι αυτό που σου προσφέρει ο άλλος. Ουσιαστικά δεν υπάρχει αληθινός έρωτας χωρίς το «μπλα-μπλα». Αυτή η διαδικασία ομιλίας κι ανταλλαγής απόψεων μας κάνει να τρελαινόμαστε κι όταν μάλιστα η κάθε συνομιλία συνοδεύεται από μια όμορφη χροιά φωνής που έχει αυτός που αναλύει καθετί, τότε ανάβουν τα λαμπάκια μας στα κόκκινα.

Φωνές γλυκές και ζεστές. Φωνές μπάσες, Φωνές λεπτές και χοντροκομμένες. Όλες οι φωνές όταν χρησιμοποιηθούν σωστά κι ενώσουμε τον άνθρωπό μας με τη φωνή του, φαντάζουν οι καλύτερες του κόσμου. Οι πιο όμορφες φωνές είναι αυτές που κάνουν κοπλιμέντα μόνο σε εμάς κι εξομολογούνται μόνο σε εμάς όλα αυτά που νιώθουν, αυτά που σκέφτονται, αυτά που φοβούνται κι αυτά που επιθυμούν απ’ τη ζωή τους. Εμείς αυτές τις φωνές αγαπάμε και ψάχνουμε.

Το θέμα με τη φωνή είναι βέβαια το πόσες πλευρές μπορεί να έχει με μικρές αλλαγές. Μια φωνή μπορεί να αλλάξει λίγο και να γίνει θυμωμένη, ώστε να μπορέσει να επιβληθεί. Μια φωνή μπορεί επίσης να χαμηλώσει και να βγάλει άχνα, ώστε να γίνει τρυφερή κι αγαπησιάρικη. Μπορεί να γίνει σεξουαλική σίγουρα μια φωνή και γενικά μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Νομίζω, ότι πέρα απ’ τη φωνή ως φωνή, ερωτευόμαστε και την ποικιλία που μπορεί να μας προσφέρει κι εκεί είναι το χρυσό κλειδί της επιτυχίας!

Εννοώ πως κάποιος θα μιλήσει σε άλλο τόνο αν θέλει να σε παρηγορήσει και να σε καθησυχάσει, σε άλλο τόνο αν θέλει να σου γκρινιάξει, σε άλλο τόνο αν θελήσει να σε κατηγορήσει κι άλλο τόνο αν θελήσει να σε καβλώσει. Άρα μήπως αυτό που πραγματικά όλοι θέλουμε από μια φωνή είναι η γκάμα της κι όσο μεγαλύτερη η γκάμα τόσο περισσότερη η φλόγα στα σωθικά μας όταν την ακούμε κοντά μας;

Δε χρειάζεται να είναι όντως ωραίες φωνές, φωνές που τραγουδάνε απίστευτα κι έχουν μεγάλη έκταση. Χρειάζεται να είναι οι φωνές των ανθρώπων που εμείς αγαπάμε. Αν η φωνή τραγουδάει φάλτσα δε μας νοιάζει. Κι αν η φωνή αυτή είναι πιο τραχιά απ’ το κανονικό πάλι δε μας ενδιαφέρει. Είναι θέμα σύνδεσης της φωνής με το άτομο μέσα στο κεφάλι μας. Κάνοντας αυτή τη σύνδεση νομίζω πως σταδιακά η φωνή θα καταλήξει να είναι το πιο ερωτεύσιμο πράγμα για εμάς κι αυτό είναι που πραγματικά μετράει. Οι φωνές να είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με έναν άνθρωπο που ζει μέσα μας.

Κι ας είναι άσχημη αυτή η φωνή για τους άλλους. Έχει σημασία να είναι, για εσένα, κάτι άλλο. Κάτι παραπάνω από μια απλή φωνή στο πλήθος.