Οι καχύποπτοι άνθρωποι βρίσκονται πάντα σε μόνιμη ανησυχία. Είναι συνεχώς σε επιφυλακή και δεν αφήνουν ελεύθερο τον εαυτό τους να εμπιστευθεί, να ερωτευτεί, να αγαπήσει, να κάνει τρέλες και να ρισκάρει. Κουβαλούν έναν φόβο που κάποιος κάποτε τους δημιούργησε. Συνεχώς κάποιος τους κατηγορεί πως έτσι πρόκειται να δυστυχήσουν και πάντοτε θα χάνουν πράγματα. Όμως η αλήθεια απέχει από αυτό το μικρό συμπέρασμα!
Άλλωστε, κάθε ένας από εμάς κάποια στιγμή ευχήθηκε να ήταν λίγο σαν κι αυτούς. Καχύποπτος. Αυτό θα είχε βοηθήσει να δούμε τους ανθρώπους λίγο διαφορετικά κι αντικειμενικά. Η καχυποψία προφυλάσσει. Μπορεί να χάνουν πράγματα, αλλά ό,τι κι όσα κερδίσουν, είναι στα σωστά χαρτιά της τράπουλας.
Για να πλησιάσεις έναν καχύποπτο άνθρωπο και να σε βάλει μέσα στην καρδιά του, θέλει κόπο. Πρέπει να θέλεις πραγματικά να ανοίξει την ψυχή του σε σένα και να είσαι διατεθειμένος να κάνεις κι εσύ το ίδιο. Η σαβούρα των ανθρώπων δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρει να τους προσεγγίσει, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πρόκειται να παλέψει για να δημιουργήσει σχέση με αυτούς!
Οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από καχυποψία, συνήθως είναι πληγωμένοι και στο παρελθόν έχουν χάσει πράγματα. Κάποιος τους έκανε να χάσουν την πίστη τους στους ανθρώπους και να φοβούνται πως αν ανοιχτούν, θα πονέσουν. Επομένως το να τους κατηγορεί κάποιος πως «αυτοί χάνουν» ειλικρινά, δεν τους βοηθάει ιδιαίτερα.
Έχουν ανάγκη από σωστούς ανθρώπους δίπλα τους, που θα μπορούν να είναι εκεί για αυτούς. Έχουν ανάγκη από κάτι που έχουμε όλοι μας, ανάγκη να αγαπήσουν και να αγαπηθούν! Ανάγκη να νιώσουν ασφάλεια. Ανάγκη όπως όλοι.
Αν τους γνωρίσεις, είναι πλάσματα αξιολάτρευτα, αλλά και πολύ απαιτητικά. Δε μοιράζονται εδώ κι εκεί. Έχουν υψηλές απαιτήσεις απ’ τον εαυτό τους και δύσκολα θα σε νιώσουν δικό τους άνθρωπο. Αν όμως γίνει αυτό, δεν πρόκειται ποτέ να σε προδώσουν, γιατί ξέρουν να δίνονται κι ας το κάνουν σπάνια. Είναι δοτικοί εκεί που θέλουν! Αντιθέτως, εκεί που δε θέλουν, μπορούν να δώσουν ρεσιτάλ κακίας.
Εκτιμάνε το καλό ακόμα κι αν δε θέλουν να το δείξουν και δίνουν βάσεις σε πράγματα πολύ μικρά που οι υπόλοιποι τα περνάνε για αδιάφορα. Ανήκουν στους ξεχωριστούς ανθρώπους που δύσκολα κερδίζεις και δύσκολα θα χάσεις. Γνωρίζουν ότι η καχυποψία τους κάποια στιγμή θα τους κάνει να βρεθούν στο μηδέν, αλλά δεν είναι καχύποπτοι από επιλογή κι έτσι τους είναι δύσκολο να αλλάξουν από μόνοι τους.
Συνήθως περιμένουν τους σωστούς ανθρώπους που θα τους κάνουν το μαγικό «κλικ» και μαζί τους θα λυθούν και θα μπορέσουν να νιώσουν πως επιτέλους μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα χωρίς να φοβούνται τους κακούς και χωρίς να ντρέπονται που έχουν άποψη.
Δεν είναι κακοί. Απλά βασανίζονται συχνά από σκέψεις και φόβους. Δεν είναι κακοί. Απλά είναι υπερπροστατευτικοί. Όχι μόνο με τον εαυτό τους, αλλά και με τους ανθρώπους που αγαπούν. Πώς μπορείς να τους κατηγορείς; Κουβαλάνε μια ιστορία και πολλές σκέψεις. Οφείλουμε να σεβαστούμε κάθε ένα τέτοιο άτομο.
Άλλωστε, όλοι υπήρξαμε αυτό το άτομο. Όλοι περάσαμε από τη φάση της καχυποψίας. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως τόση ώρα απλά περιγράφω εσένα. Ή εμένα. Ή κάποιον τέλος πάντων.
Επιμέλεια Κειμένου Πάνου Κούλη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Πάνος Κούλης
