Τι θες απ’ τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου; Να σε διεκδικεί κάθε στιγμή, κάθε λεπτό. Κι αυτός, αυτό θέλει. Σκοτώνεστε να κάνετε δικούς σας τους ανθρώπους που θέλετε στη ζωή σας κι όταν γίνει το θέλημά σας πραγματικότητα, παύει να σας νοιάζει και δεν παλεύετε πια να τους κινήσετε το ενδιαφέρον. Τι είδους μαύρη μαγεία είναι αυτή; Πραγματικά, δεν ξέρω πώς να το προσεγγίσω. Σταματάει να σας νοιάζει; Βαριέστε; Σας αρέσει η διαδικασία του κυνηγητού κι όταν αυτό πατάτε σε κάτι πιο σίγουρο δεν πολυγουστάρετε;
Οι άνθρωποι που βρίσκονται στη ζωή μας, θέλουν και κίνητρα για να παραμείνουν. Όταν εισπράξουν μια χλιαρή αντιμετώπιση, τότε σίγουρα θα αρχίσουν να γλιστρούν μακριά. Και τότε, ξαφνικά, έτσι μαγικά, αναρωτιέστε πού πήγαν και γιατί έφυγαν έτσι αφού όλα ήταν καλά.
Ε, δεν ήταν καλά, ρε πούστη μου. Αντιμετωπίζετε τους ανθρώπους σαν κάτι σίγουρο και όταν τους κερδίσετε μετά δε δίνετε την προσοχή που πρέπει. Φταίτε. Δεν είναι ότι ξύπνησαν ένα ωραίο πρωί κι είπα ότι εγώ λέω να κόψω από αυτό που έχω με σένα. Όχι. Δόθηκε κίνητρο και μάλιστα αρκετά ισχυρό.
Και τότε ξαναθυμάστε να διεκδικήσετε πίσω αυτά που χάσατε πετώντας επικές ατάκες του στιλ «Ρε μωρό μου, αφού ήμασταν μια χαρά, γιατί μου το έκανες αυτό;». Διόρθωση νούμερο ένα. Επειδή είστε εσείς καλά δε σημαίνει ότι είναι κι ο άλλος εντάξει με τα λίγα που προσφέρετε. Στη συνέχεια, όταν ακούσετε την ολόσωστη απάντηση «άντε γαμήσου» τραυματίζεται ο εγωισμούλης σας κι απορείτε πώς έγιναν έτσι τα πράγματα μεταξύ σας και γιατί ένας άνθρωπος που παλέψατε για εκείνον, τώρα σας δείχνει αυτό το πρόσωπο. Έγιναν έτσι γιατί εσύ τα έκανες έτσι και γιατί εσύ ενώ πάλεψες για κάτι μετά τα γκρέμισες όλα. Τι κλαίγεσαι;
Το νόημα είναι ότι πρέπει να διεκδικούμε τους ανθρώπους που θέλουμε όχι μέχρι να τους κερδίσουμε, αλλά κι αφού τους κερδίσουμε. Επειδή κάνουμε έναν άνθρωπο δικό μας, δε σημαίνει ότι θα παραμείνει έτσι. Ειδικά αν στην αρχή, με τη συμπεριφορά μας υποσχόμαστε χίλια-δυο πράγματα και μετά πετάμε ψίχουλα. Δεν υπάρχει λόγος να κάτσει κάποιος και να ανεχτεί κάτι τόσο προσβλητικό.
Καλώς ή κακώς, όταν κάποιος σε διεκδικεί συνεχώς και σε φέρνει κοντά του, εσύ μπορεί να παρασύρεσαι και να δέχεσαι όλο αυτό το παιχνίδι, αλλά ταυτόχρονα σου δημιουργούνται και κάποιες προσδοκίες. Πράγμα απόλυτα λογικό. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να σε κάνει το κέντρο του κόσμου μέχρι να σε κερδίσει και μετά να έχει μια αυτοπεποίθηση που φωνάζει «Ε, δε βαριέσαι και τι έγινε».
Να εκδηλώνετε το ενδιαφέρον σας. Να είστε εντάξει με τους ανθρώπους που θέλετε να κρατήσετε στη ζωή σας και να μην τους σερβίρετε μετριότητες. Στο μέτριο δεν έμεινε κανείς και δεν πρόκειται να μείνει. Πόσο μάλλον κάποιος που στην αρχή του έδιναν συνεχώς πράγματα και μετά απλά αποφάσισαν να μην του δίνουν σχεδόν τίποτα.
Συντάκτης: Πάνος Κούλης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
