Πίτσες, μπίρες και Eurovision!

Eurovision: Ένα κεφάλαιο που όσο κι αν αναλύσεις, δεν πρόκειται ποτέ να φτάσεις στο συμπέρασμα ότι μόνο ένα πράγμα ευθύνεται για την επιτυχία του. Μιλάμε για το μεγαλύτερο μουσικό διαγωνισμό του κόσμου με εκατοντάδες εκατομμύρια τηλεθεατές ετησίως, να παρακολουθούν από τους δέκτες τους.

Πριν προλάβεις να ειρωνευτείς λέγοντας κάτι του στιλ -καλά, ασχολείται ο κόσμος ακόμα με αυτό το πανηγυράκι- επίτρεψέ μου να πω δυο πράγματα που είναι δεδομένα ,είτε συμφωνείς είτε όχι. Υπάρχουν άνθρωποι που από τη στιγμή που τελειώνει ο διαγωνισμός αυτής της χρονιάς, καθώς τον αναλύουν, αρχίζουν να ασχολούνται ήδη με το διαγωνισμό της επόμενης, συζητώντας τους προηγούμενους και καταλαβαίνεις που το πάω.  Πώς άλλοι έχουν το eurobasket ή το champions league; Άλλοι έχουν τη Eurovision, μην τρελαίνεσαι!

Φυσικά, αυτό το φαινόμενο είναι, συνήθως, μια ευκαιρία για φιλική μάζωξη σε σπίτι, φαγητό, αλκοόλ, γέλιο, συγκίνηση και γιορτή. Αυτός ο θεσμός, λοιπόν, που γίνεται κάθε Μάιο, είναι μια τέλεια ευκαιρία να μη βγεις, αλλά να μαζευτείς σε ένα σπίτι με τους φίλους σου, να παραγγείλετε πίτσες, σουβλάκια ή ό,τι σας κάνει κέφι, να αράξετε σε έναν καναπέ και να δείτε 26 διαφορετικές χώρες να διεκδικούν το πολυπόθητο βραβείο! Ακούγεται απλό και βαρετό, αλλά μια δοκιμή θα σε πείσει πόσο γαμάτα μπορείς να περάσεις.

Θέλοντας και μη, βλέποντας 26 διαφορετικές συμμετοχές, η μια συζήτηση φέρνει την άλλη σε μια παρέα. Τόσοι λαοί μαζεμένοι σε έναν διαγωνισμό έχοντας ο καθένας να δείξει κάτι διαφορετικό, σου προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον. Σίγουρα, θα μπείτε στον πειρασμό να βαθμολογήσετε συμμετοχές, «να παίξετε» την κριτική επιτροπή και να αποθεώσετε ή να χαντακώσετε συμμετοχές και βέβαια να βάλετε τα δικά σας στοιχήματα. Ποιος θα είναι ο νικητής, ποιος πάει για δεκάδα, ποιοι θα πάνε άπατοι και ποιοι θα κάνουν την έκπληξη να σκαρφαλώσουν στο βαθμολογικό πίνακα!

Αυτή είναι και η μαγεία αυτού του διαγωνισμού, μέχρι τελευταία στιγμή όλα μπορούν να ανατραπούν και τίποτα δεν είναι δεδομένο ότι θα πάει καλά ή άκλαφτο. Οι παρέες γουστάρουν τη Eurovision, γιατί είναι μια γιορτή με τόσα διαφορετικά θεάματα μέσα σε ένα βράδυ, οπότε δεν βαριούνται ποτέ.

Κι όταν τελειώνουν τα θεάματα, μετά ξεκινάνε να μοιράζονται βαθμοί και βλέποντας τις χώρες να μετακινούνται συνεχώς στο βαθμολογικό πίνακα, σου προκαλείται κάποια αίσθηση αγωνίας. Μπορεί να παρακολουθείς την πορεία της χώρας σου, αν βρίσκεται στον τελικό, ή το τραγούδι που ξεχώρισε απ’ τα άλλα κατά τη γνώμη σου. Βλέπεις χώρες να μοιράζουν δωδεκάρια από εδώ κι εκεί κι όσο προχωράει η διαδικασία τόσο κορυφώνεται η αγωνία.

Το τέλος της βραδιάς, ίσως και να μη σας βρει όλους με την ίδια διάθεση. Κάποιοι χαίρονται με το αποτέλεσμα, κάποιοι ξενερώνουν κι άλλοι απορούν! Κάθε συμπεριφορά είναι αποδεκτή, εφόσον μιλάμε για ένα διαγωνισμό τόσο ιδιόρρυθμο.

Αυτός ο θεσμός είναι ξεχωριστός, γιατί δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας. Αυτή είναι η γοητεία του. Η Ευρώπη που ψηφίζει για νικητήριο τραγούδι μια μπαλάντα, την επόμενη χρόνια μπορεί να λατρέψει και να αποθεώσει ένα ροκ κομμάτι και τη μεθεπόμενη χρονιά ένα pop τραγούδι. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη αισθητική ούτε κανείς μπορεί να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα που θα φέρει. Αυτός είναι ο διαγωνισμός των ανατροπών που θα βρει και φέτος παρέες να αγωνιούν και να παίζουν μέχρι τις πρώτες ώρες μετά τα μεσάνυχτα, σε ένα σαλόνι, γύρω από την τηλεόραση.