Το φλερτ όπως θα θέλαμε να είναι

Πώς έγινε έτσι το φλερτ, ρε πούστη μου; Ή για να ακριβολογούμε, η σωστή ερώτηση είναι «πού διάολο είναι το φλερτ». Δεν είναι απλά ότι έχει γαμηθεί κάθε έννοια γοητευτικού κι όμορφου «πεσίματος». Είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά, κανένα είδος του όποιου φλερτ. Μαλάκες, το συνειδητοποίουμε ότι oi γενιές του σήμερα δε φλερτάρουν, αλλά μαλακίζονται; Κάποιοι κλαίμε, γιατί νιώθουμε γεννημένοι τη λάθος εποχή.  Πάμε να αναλύσουμε λιγάκι την τραγικότητα των πραγμάτων.

Κάπου, λοιπόν, στο 2000 μαζί με τη σταδιακή εμφάνιση των social media, ο κόσμος αποφάσισε ότι το να γνωρίζεις κάποιον από κοντά, είναι βαρετό, ρε παιδί μου. Άντε να βγεις, άντε να γνωρίσεις άνθρωπο, άντε να σκεφτείς όμορφο κομπλιμέντο και γενικά σκέφτηκε πολλά τέτοια έξυπνα. Κi υποθέτω πως έτσι αποφάσισε να εγκαταλείψει αυτή την προσπάθεια. Δε θέλει, ρε μανούλα μου, να γίνουν τα πράγματα live. Από τότε πήραν φωτιά τα φεϊσμπούκια, τα χαιφάιβ κι άλλα τόσα social media, κάνοντας το φλερτ και τις γνωριμίες, ηλεκτρονικά. Από τότε νομίζω ο κόσμος άρχισε να φοβάται μην κολλήσει ψείρες και σου λέει ας καβαληθούμε όλοι ηλεκτρονικά.

Βέβαια από όπου κι αν το πιάσεις, το φλερτ στις μέρες μας έχει πάρει τον κατήφορο και δεν ψάχνει ανηφόρα ούτε για αστείο πια. Πάνε τα χαμόγελα, τα κεράσματα, οι ομιλίες στα μαγαζιά, η ανταλλαγή τηλεφώνων κι όλα αυτά τα ωραία! Τώρα σου αρέσει κάποιος; Θα τον βρεις στο facebook και στο instagram, θα ελέγξεις τι μουσική ακούει, τι ταινίες βλέπει, πού συχνάζει και ίσως του κάνεις κι αίτημα φιλίας. Σου αρέσει κάποια; Θα τη βρεις στο facebook και το instagram. Και Dick pic εστάλη. Αναγνωρίζω στον ανδρικό πληθυσμό έναν ηρωισμό και μια αμεσότητα! Γιούρια.

Ο μέσος άνθρωπος είκοσι χρονών άντε να έχει βγει μια φορά στη ζωή του κανονικό ραντεβού με κάποιον που να μην ξέρει μέχρι και πότε έχει γενέθλια ο σκύλος του. Δεν υπάρχει αυτή η έκπληξη, αυτό το μπρίο του πρώτου ραντεβού. Ξέρουμε τα πάντα, για όλους μέσα από ένα χρονολόγιο και πάμε ξέροντας τι θα συναντήσουμε το 90% των φορών. Η αγωνία είναι σε επίπεδα κάτω απ’ το μηδέν και πλέον γυρίζει και στο μείον. Κανονικό ραντεβού είναι αυτό που βγαίνεις χωρίς να ξέρεις αν θα έχετε κάτι να συζητήσετε μετά το πρώτο πεντάλεπτο γιατί δεν ξέρεις τον άλλον. Δεν ξέρεις τι ταινίες βλέπει, τι μουσική ακούει. Δεν ξέρεις την τύφλα σου.

Επίσης απ’ τα αστεία του σημερινού φλερτ είναι το γεγονός ότι έχουμε αρχίσει να φοβόμαστε μέχρι και να κοιτάξουμε έναν άνθρωπο και να χαμογελάσουμε. Σκεφτόμαστε πως θα φάμε πόρτα, τι θα λέει μετά εκείνος, εκείνη, τι θα πει ο κόσμος. «Άσε ρε, τι να πάω να της πω;» Ότι σου αρέσει, μάγκα μου. Ότι είναι πολύ όμορφη. Ότι θα ήθελες να τη γνωρίσεις. Κάνε ένα κομπλιμέντο, τόλμησέ το. Τι έχεις να χάσεις; Μια χυλόπιτα δεν έβλαψε κανέναν.

Φλερτάρετε, κάνει καλό. Και κυρίως φλερτάρετε σωστά. Δώστε χαμόγελα, μιλήστε στους ανθρώπους που θα θέλατε να γνωρίσετε και γνωρίστε τους προσωπικά. Ζητήστε το τηλέφωνό τους κι όχι το λογαριασμό τους στα social media. Βγείτε έξω κι απολαύστε την κουβέντα με κάποιον που γνωρίσατε εχτές. Φτιάξτε όμορφες ιστορίες που μετά από χρόνια θα χαίρεστε να θυμάστε. Ας το ξαναπώ. Τολμήστε. Μπορεί αυτός ο άγνωστος να είναι ικανός να σας αλλάξει τη ζωή προς το καλύτερο.