Η φιλία είναι ευλογία. Ο καθένας μας έχει έναν ή και περισσότερους φίλους που εμπιστεύεται τυφλά, που μοιράζεται τα πάντα και θέλει να περνάει συνέχεια χρόνο μαζί. Αυτοί οι φίλοι είναι οι κολλητοί μας. Μας αγαπούν και συνήθως είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Εκεί είναι που γίνεται το μπέρδεμα. Σας έχει τύχει να γνωρίζετε ένα άτομο το οποίο να κολλάει πάνω σας και να νομίζει πως ξαφνικά είστε κολλητοί απ’ τη δεύτερη μέρα; Μάλλον ναι.
Η φιλία είναι ένας δεσμός που αναπτύσσεται με το χρόνο. Πρέπει να είναι πολύ ιδιαίτερο ένα άτομο για να ταιριάξετε τέλεια, να κολλάτε στα πάντα, να μπορείτε να ολοκληρώνετε ο ένας τις προτάσεις του άλλου.
Αυτά τα άτομα λοιπόν εγώ τα ονομάζω «παράσιτα». Θα μπλεχτούν στην παρέα και θα προσπαθήσουν να γίνουν μέλος της. Θα ανακατευτούν σαν να τους ανήκει κάτι και θα κάνουν πράγματα που δε θα έπρεπε. Θα έρθουν σπίτι σου με μερέντα όταν θα σε χωρίσει το αγόρι και θα θελήσουν να γίνετε πίτα μαζί όταν σε αφήσει η κοπέλα. Όλα αυτά είναι όμορφα, έτσι κάνουν οι κολλητοί, σωστά; Όταν όμως αυτούς θα τους ξέρεις μόνο πέντε μέρες, δε θα νιώθεις άνετα να φέρονται έτσι.
Θα αυτοπροσκληθούν στην έξοδό σου με την παρέα και θα μιλάνε συνέχεια για το πόσο καλοί φίλοι είστε. Πολύ συχνά σε θεοποιούν κιόλας για να τους δίνεις σημασία κι όταν το καταφέρουν, πετούν στα σύννεφα. Αυτά τα άτομα έχουν τόση ανάγκη για παρέα που προσπαθούν μανιωδώς να σε κατοχυρώσουν.
Γίνονται κτητικοί και νευριάζουν μόλις κάνεις παρέα με κάποιον άλλο. Θεωρούν πως πρέπει να ασχολείσαι αποκλειστικά μαζί τους. Θα σου πουν τα εσώψυχά τους απ’ τη δεύτερη μέρα και δε θα καταλαβαίνουν όταν τους λες πως δε θες να μιλήσεις. Θα περάσεις άπειρες ώρες στο τηλέφωνο να ακούς αυτά που θέλουν να σου πουν και θα είσαι αναγκασμένος να τους δώσεις συμβουλές και να ακούς προσεκτικά, άσχετα αν εσύ έχεις αφήσει το τηλέφωνο κι έχεις πάει για φαΐ.
Δεν είναι όμως κακοί άνθρωποι ούτε κάποιο πρόβλημα έχουν. Παρεξηγημένοι είναι. Ψάχνουν κάποιον να τους αγαπήσει, να τους δώσει σημασία και να τους κάνει να νιώσουν μέλη μια ομάδας, μιας παρέας. Ίσως όμως το γεγονός ότι στερηθήκαν τη φιλία τόσο καιρό να τους κάνει κάπως υπερβολικούς κι έτσι να μην μπορούν να ελέγξουν τις αντιδράσεις τους και για αυτό να μοιάζουν κάπως περίεργοι.
Είναι ένας φαύλος κύκλος. Δεν έχουν κάποιον, ενθουσιάζονται που βρίσκουν κάποιον και μετά τον χάνουν απ’ τον πολύ ενθουσιασμό τους.
Μπορούν να γίνουν η καλύτερη συντροφιά ώρες-ώρες, έχουν να δώσουν πολλά. Όλα αυτά που κρατάνε τόσο καιρό μέσα τους γιατί ποτέ δεν μπόρεσαν να τα χαρίσουν σε κανένα. Να τους φέρεστε καλά και να τους προσέχετε ακόμα κι αν είναι δύσκολο γιατί μια μέρα μπορεί να τους ψάχνετε εσείς. Μην κοιτάτε μόνο τα αρνητικά τους, προσπεράστε το περίεργο της κατάστασης και γνωρίστε τους. Μπορεί και να αξίζει.
Επιμέλεια Κειμένου Ζωής Τεκέλογλου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ζωή Τεκέλογλου
