Όλο το χρόνο τρέχεις. Τρέχεις να προλάβεις. Τρέχεις γιατί έχεις δουλειές και όλα πηγαίνουν λίγο πιο πίσω. Όμως είναι εκείνες οι μέρες κάπου στη μέση του χειμώνα. Εκείνες που δε θες να κάνεις τίποτα, που ανάβεις τα φωτάκια, παίρνεις ζεστή σοκολάτα στο χέρι και βυθίζεσαι μέσα στα παπλώματα. Είναι εκείνη η περίοδος που όλα σου μοιάζουν να αποπνέουν έναν αέρα αγάπης και ζεστασιάς. Εκείνο το είδος της ζεστασιάς που σε κάνει να θες να περάσεις χρόνο με τα αγαπημένα σου άτομα φτιάχνοντας αποτυχημένα κουλουράκια και γεμίζοντας τη κουζίνα με άχνες. Ναι, καλά καταλάβατε, για τα Χριστούγεννα μιλάω!
Δεν αγαπάμε απλά τα Χριστούγεννα, τα Χριστούγεννα είναι αγάπη. Αγάπη για τα πράγματα που σ’ αρέσει να κάνεις, για τους ανθρώπους που έχεις κοντά σου αλλά και για αυτούς που έφυγαν, είτε κατ’ επιλογή, είτε αναγκαστικά. Τι γίνεται όμως, όταν αυτή την περίοδο δεν έχεις την αγάπη σου; Όταν δεν έχεις «τον άνθρωπό σου» να περπατάτε μαζί μέσα στο κρύο και να πίνετε σοκολάτα αγκαλιά δίπλα από το δέντρο; Τίποτα. Γιατί; Γιατί δεν τον χρειάζεσαι.
Γι’ αυτό λοιπόν μην κάθεσαι στον καναπέ τρώγοντας μελομακάρονα, βλέποντας ρομαντική Χριστουγεννιάτικη ταινία και κλαίγοντας τη μοίρα σου μόνη/μόνος. Είναι Χριστούγεννα! Έχεις τόσα να δεις και τόσα να κάνεις. Έχεις να πας βόλτα στη πλατεία με τους φίλους σου και να βγείτε φωτογραφίες κάτω από κάθε στολίδι παριστάνοντας τους καλικάντζαρους.
Να στολίσεις το σπίτι, το δέντρο, το μπαλκόνι. Να στολίσεις ό,τι βρεις μπροστά σου. Από τραπέζι, παράθυρο μέχρι την πόρτα της τουαλέτας. Να καλέσεις φίλους και συγγενείς για να σε βοηθήσουν και να φάτε όλοι μαζί παρέα.
Να πας να δεις την οικογένειά σου, να τους δείξεις πόσο τους αγαπάς και τους εκτιμάς, να περάσεις χρόνο μαζί τους. Και το καλύτερο. Να κάνεις δώρα.
Η αγορά των δώρων τα Χριστούγεννα δεν είναι μια απλή διαδικασία. Χρειάζεται στρατηγική και πρόγραμμα, αλλιώς θα καταντήσεις να τρέχεις τελευταία στιγμή από μαγαζί σε μαγαζί με χέρια γεμάτα σακούλες και να μην ξέρεις τι να πρωτοπάρεις. Αν όμως το κάνεις σωστά είναι από τις πιο όμορφες στιγμές. Να βλέπεις τα χαμόγελα στα πρόσωπα των αγαπημένων σου ανθρώπων όταν τους τα προσφέρεις και να χαμογελάς και εσύ γιατί τα Χριστούγεννα είναι για να μοιράζεσαι.
Στο κάτω κάτω, αν δε θες να κάνεις τίποτα από τα παραπάνω, μην κάνεις. Ασχολήσου μ’ εσένα. Η περίοδος αυτή είναι μια τέλεια ευκαιρία για να αναδιοργανώσεις τη ζωή σου. Να διαβάσεις επιτέλους εκείνο το βιβλίο που τόσο καιρό έχεις και ποτέ δεν προλαβαίνεις να τελειώσεις. Να μάθεις κάτι παραπάνω για τα πράγματα που σε ενδιαφέρουν και δεν έχεις χρόνο. Να σκεφτείς τι θες να κάνεις τη νέα χρονιά και ίσως με ποιον/ποια θα περάσεις αυτές τις τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες που μένουν μέχρι να ξανά στολίσεις με κόκκινες μπάλες και χρυσά αστέρια.
Λοιπόν, έρχονται οι πιο όμορφες μέρες του χρόνου. Αυτές που όλοι αγαπάμε από παιδιά. Απόλαυσέ τες όσο πιο πολύ μπορείς, γιατί γρήγορα θα έρθει η ώρα να ξεστολίσεις και κατάθλιψη ας σε πιάσει μόνο όταν τελειώσουν τα μελομακάρονα.
Επιμέλεια Κειμένου Ζωής Τεκέλογλου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Ζωή Τεκέλογλου
