Σχέσεις που ξεκίνησαν χωρίς καμία αμοιβαιότητα και μόνο κοινό έδαφος το κρεβάτι. Σχεδόν σχέσεις, απ’ αυτές που συναντάς καθημερινά, με τον έναν αδιάφορο και τον άλλον δήθεν αδιάφορο. Κι από εκεί που η κατάληξη έμοιαζε προδιαγεγραμμένη και το τέλος πολύ κοντά, κάποια ζευγάρια ανέτρεψαν τις πιθανότητες κι έγιναν η εξαίρεση που όλοι ψάχνουν. Κατέληξαν μαζί και είναι ίσως απ’ τα πιο ευτυχισμένα κι ολοκληρωμένα ζευγάρια που υπάρχουν. Πώς;
Τους ανάγκασαν οι καταστάσεις. Ναι, καλά διάβασες. Οι καταστάσεις που κατηγορούμε πάντα για τους εκάστοτε χωρισμούς, αυτές οι ίδιες που θεωρούμε ότι χωρίζουν κόσμο, είναι υπεύθυνες για την ένωση κάποιων ανθρώπων.
Δεν ξέρεις ποτέ πώς τα φέρνει η ζωή. Και οι συγκεκριμένοι το γνωρίζουν καλά. Ξεκίνησαν κάτι για ένα κρεβάτι και στην πορεία στάθηκαν στον άλλον, σε καταστάσεις που πιο κοντινοί τους άνθρωποι δεν ήταν εκεί. Εκείνος της στάθηκε όταν έχασε τη δουλειά της, κι εκείνη ήταν εκεί όταν αρρώστησε και πέρασε δυο μήνες στο κρεβάτι. Την στήριξε οικονομικά και τον ντάντευε καθημερινά.
Θες δε θες, μετά από τέτοιες καταστάσεις αναπτύσσεις άλλες συμπεριφορές κι αισθήματα. Ακόμη κι αν δεν αναζητούσες κάτι σοβαρό τη συγκεκριμένη περίοδο, πρέπει να είσαι αναίσθητος για να μην εκτιμήσεις αυτά που έκανε ο απέναντι για σένα. Και μάλιστα χωρίς να έχει καμιά υποχρέωση να τα κάνει, χωρίς να έχετε κάποια προϋπάρχουσα σχέση. Ξεκινάς να τον εκτιμάς κι αυτό είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας σχέσης με γερά θεμέλια.
Έχεις ξεκινήσει έτσι μια σχέση με περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας από κάθε άλλη. Γιατί; Τα δύσκολα τα έχετε ήδη περάσει κι έχετε βγει νικητές. Είστε δυνατή ομάδα, ποντάρετε ο ένας στον άλλον και δεν τα παρατάτε. Αφού έχετε πετύχει σ’ αυτό, όλα τ΄άλλα είναι απλά. Αφού υπήρξατε μαζί σε ασθένειες και δυσκολίες παντός τύπου, σίγουρα θα τα βρίσκετε στο σούπερ μάρκετ.
Κι έπειτα έρχεται ο έρωτας. Ναι, τόσο αργά, αλλά πιο δυνατά από ποτέ. Όμορφο πράγμα. Σε μαγεύει, σε τρελαίνει. Νιώθεις λες και δεν έχεις πια την ζωή που είχες ανέκαθεν, αλλά μια νέα ζωή με κέντρο ένα και μοναδικό άτομο.
Όταν το παλεύεις πολύ καιρό μ’ έναν άνθρωπο, αναγκαστικά έρχεστε πιο κοντά. Μοιράζεστε στιγμές και κόβετε δυσκολίες στα δύο. Μαθαίνετε ν’ αγαπάτε τα ίδια καλοκαίρια και να κρυώνετε παρέα τους χειμώνες.
Το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή. Θ’ ακούσεις πολλά που θα σε πληγώσουν. Θα υπάρξουν πολλές φωνές από φίλους που θα σου λένε πως δεν αξίζουν τόσες δυσκολίες και πως πρέπει να βρεις κάτι πιο απλό. Ίσως και να έχουν δίκιο, ίσως όχι. Μην τους αφήσεις να έχουν. Η αγάπη είναι σπάνια κι αν αγαπάς το άτομο που έχεις δίπλα σου, αξίζει το χρόνο σου.
Δεν είναι καθόλου εύκολο και γρήγορο, καθόλου ευχάριστο. Στην πορεία μάθεις για όλα τα προηγούμενα αμόρε, όλες τις αποτυχίες, τις ντροπιαστικές στιγμές. Πολύ πιθανό να καταλήξετε να κλαίτε μαζί καμιά μέρα, αγκαλιά με αλκοόλ και να μιλάτε για όλ’ αυτά που δεν καταφέρατε.
Θα περάσετε στεναχώριες αλλά και χαρές, πολλές χαρές. Κι αυτές θα καλύψουν τις στεναχώριες. Το έχετε ήδη αποδείξει, άλλωστε. Θα δοκιμάσετε πράγματα μαζί, ίσως και να κάνετε το μπάτζι τζάμπινγκ που πάντα θέλατε και οι δυο. Και σιγά σιγά, η παρουσία του άλλου θα είναι απαραίτητη για την πραγματοποίηση κάθε τρέλας.
Το σημαντικότερο όλων, είναι αυτό που έχετε ήδη αποδείξει. Η ισχύς εν τη ενώσει και μεγαλύτερη ένωση απ’ αυτήν που φτιάξατε δεν έχει.
Συντάκτης: Ζωή Τεκέλογλου
