Κακά τα ψέματα, στη ζωή μας πολλά έχουμε πει κα ελάχιστα έχουμε τηρήσει. Τις μεγάλες κουβέντες τις αγαπάμε και τις χρησιμοποιούμε συχνά. Μας κάνουν να νιώθουμε ασφάλεια κι αποφασιστικότητα. Συνηθίζουμε να λέμε «Εγώ ποτέ» ή «Εγώ πάντα» όμως αυτό το «ποτέ» και το «πάντα» ποτέ δεν ισχύει.
Οι μεγαλύτεροι έρωτες ξεκίνησαν με ένα «Εγώ με αυτόν; Ποτέ!» κι οι πιο παθιασμένοι διαδικτυακοί έρωτες με το «Οι σχέσεις από απόσταση δεν είναι σχέσεις.». Εκεί, σε αυτήν την τελευταία απόλυτη κουβέντα, πολλοί την πατήσανε και δεν ξέρανε τι να πούνε στους φίλους τους όταν συνέβη.
Τα αισθήματα όμως των ανθρώπων δεν έχουν λογική. Κανείς ακόμα δεν κατάφερε να καταλάβει πλήρως την ψυχή του ανθρώπου. Δεν είναι λογική ο έρωτας, αντίθετα, είναι η πιο παράλογη αίσθηση. Δε γνωρίζει από μαθηματικούς υπολογισμούς και δεν τον νοιάζουν τα δεδομένα, μόνο το αποτέλεσμα.
Έτσι λοιπόν αυτό το άτομο που σε έκρινε για τη σχέση που διατηρείς και που πάντα θα έκανε κάποιο σχόλιο του τύπου «Δεν είναι σχέση αν δεν μπορείς να αγγίξεις τον άλλο», τώρα κοιμάται αγκαλιά με το κινητό. Τα βράδια δεν το παίρνει ο ύπνος αν δε διαβάσει μια μακρινή καληνύχτα και το πρωί ξυπνάει για να δει την καλημέρα. Το άλλο του μισό μένει ώρες μακριά μα δεν το πειράζει. Το skype είναι εκεί για να κοιμούνται παρέα τις νύχτες.
Αλλά από τι προκλήθηκε αυτή η αλλαγή των απόψεών του; Πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν πως θα κάνανε ή δε θα κάνανε πράγματα χρησιμοποιώντας τη λογική. Μετράνε το σωστό και το λάθος, σκέφτονται τις αρχές τους, τα πρότυπά τους, την οικογένειά τους και κάθε προβληματισμό που τυχόν να έχουν και καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα.
Όταν όμως ζούνε τις καταστάσεις, αντιδρούν τελείως διαφορετικά. Πολύ σπάνια κάποιος θα φέρεται σε δύσκολες ή περίεργες συναισθηματικές καταστάσεις όπως θα επιθυμούσε. Τη στιγμή της απόφασης κάνουμε αυτό που νιώθουμε πως πρέπει κι όχι αυτό που υποστηρίζει η κοινή λογική.
Ένα μήνυμα τυχαίο λοιπόν χρειάζεται από κάποιον που δεν έχει τι άλλο να κάνει. Μια νύχτα που κι οι δυο ήταν μόνοι κι αναζητούσαν παρέα. Μια δύσκολη στιγμή που το σύμπαν θα συνωμοτήσει έτσι ώστε μόνο ο υπολογιστής σου να είναι παρέα. Τόσο απλά είναι τα πράγματα, ερωτευόμαστε και με πλήκτρα.
Τι σχέση έχει αν δεν έχεις ακουμπήσει ποτέ το δέρμα του άλλου; Άλλωστε μια πραγματική σχέση δε στηρίζεται στη σωματική επαφή, αλλά στην πνευματική. Η φωνή και τα λόγια μας λοιπόν μπορούν να ταξιδέψουν πολύ πιο μακριά από ό,τι εμείς οι ίδιοι κι ο έρωτάς μας μαζί.
Μην ξεχνάμε πως οι σχέσεις εξ’ αποστάσεως δεν είναι μόνο αυτές που οι σύντροφοι γνωρίστηκαν από το ίντερνετ φυσικά, αλλά κι αυτές που οι δυο αναγκάστηκαν να μείνουν μακριά μετά από καιρό. Η ζωή δεν τα φέρνει πάντα όπως τα θέλουμε κι εμείς πρέπει να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε, όχι να την καταστρέφουμε.
Όσοι εκεί έξω γνώρισαν κάποιον που κατάφερε να τους αλλάξει τη γνώμη, αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο -γιατί δεν άφησαν τον εγωισμό τους να τους χαλάσει την ευτυχία. Να ξέρετε, πονάνε πολύ γιατί έχουνε ρίξει πολλές φορές το κινητό στη μύτη τους προσπαθώντας να γράψουν –νυσταγμένοι– ένα «Καληνύχτα, σε αγαπάω».
Επιμέλεια Κειμένου Ζωής Τεκέλογλου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ζωή Τεκέλογλου
