Προφανώς για τον καθένα μας ο χρόνος σημαίνει κάτι διαφορετικό. Το πέρασμά του είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην απόκτηση διαφορετικών εμπειριών. Παρ’ όλα αυτά το γεγονός πως κάποιος είναι μικρός σε ηλικία δε συνεπάγεται και την έλλειψη γνώσεων και βιωμάτων.
Πολλοί είναι αυτοί που υποτιμούν τους μικρότερους λέγοντας πως « δεν έχουν ζήσει τίποτα». Ατάκες του τύπου «Δεν έχεις δει ακόμα τίποτα» , «Εγώ είμαι πιο έμπειρος από εσένα γιατί είμαι μεγαλύτερος» έχουν χιλιοειπωθεί. Να σας πω κα ένα μυστικό; Μας σπάνε τα νεύρα.
Μία στο τόσο συναντάμε ανθρώπους που αν και μικροί έχουν ζήσει περισσότερα από όσα θα ζήσουμε πολλοί από εμάς σε όλη μας τη ζωή. Άνθρωποι που από τότε που ξεκίνησαν να αντιλαμβάνονται τον κόσμο ζουν ένα Γολγοθά. Είναι οι ίδιοι που θα μεγαλώσουν νωρίς, θα αγαπήσουν πιο δυνατά και θα βγουν να φωνάξουν τις επιθυμίες τους γιατί ίσως κάτι να τους πνίγει.
Σήμερα τα παιδιά δεν παίζουν με παιχνίδια στις αλάνες ούτε πιστεύουν πως τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός. Μπαίνουν στο τριπάκι των υποχρεώσεων από πολύ νωρίς. Μαθαίνουν, ενημερώνονται. Ζουν μέσα σε μια κοινωνία που δεν τους καταλαβαίνει αλλά ούτε και την καταλαβαίνουν. Εμπειρία δεν είναι μόνο να πας στρατό ή να κάνεις οικογένεια. Δε σου προσφέρουν μόνο αυτά τα κομμάτια της ζωής σου ωριμότητα. Ο καθένας έχει τις δικές του στιγμές που τον κάνανε να προβληματιστεί. Στιγμές που δε θα ξεχάσει, που θα μείνουν εκεί να του θυμίζουν πάντα τι έκανε και γιατί. Πόσο πόνεσε, πόσο χάρηκε. Όμορφες κι άσχημες εικόνες που έχει κάθε μυαλό αποθηκευμένες.
Ένα σχόλιο που τον ενόχλησε ή και πολλά και έγιναν αυτά ο λόγος για να αλλάξει στη ζωή του ή και να πέσει. Στην εφηβεία που για πολλούς που τη βλέπουν απ’ έξω μοιάζει μια ονειρική ηλικία που το μόνο για το οποίο έχεις να ανησυχείς είναι το σχολείο, είναι η περίοδος της ζωής του ανθρώπου που μαθαίνει. Καμιά φορά όμως μαθαίνουμε περισσότερα από ό,τι θα έπρεπε.
Αρχίζεις να πρέπει να αντιμετωπίσεις προβλήματα, τα οποία πολλές φορές σου φαίνονται βουνό. Επειδή όμως έχεις ζήσει τη δική σου εφηβεία δε σημαίνει πως ξέρεις πόσο άσχημη είναι του διπλανού. Μπορεί σαν ενήλικας να πιστεύεις πως όλα αυτά είναι χαζομάρες, αλλά όταν τα ζούσες έκλαιγες κι εσύ πάνω στο μαξιλάρι σου.
Δεν είναι ίδιοι οι άνθρωποι, ούτε αυτά που ζούνε, ούτε το πώς τα αντιλαμβάνονται και τα αντιμετωπίζουν. Όσο μεγαλώνουμε όμως πιστεύουμε –κυρίως αν έχουμε περάσει δύσκολες στιγμές– πως κανείς δεν περνάει πιο δύσκολα από εμάς. Νιώθουμε πως τα χρόνια μας δώσανε μια υπόσταση, κάτι που μπορούμε να λέμε και να μας σέβονται.
Δεν είναι όμως έτσι. Κάποιες εμπειρίες σίγουρα μπορείς να τις αποκτήσεις μόνο με το πέρασμα των χρόνων, αλλά αυτό δε σημαίνει πως έχεις κερδίσει από αυτές. Όλοι θα μεγαλώσουμε, όπως κι όλοι κάποια στιγμή τη ζωής μας ήμασταν μικροί. Η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός, το θέμα είναι τι κρύβει από πίσω της.
Επιμέλεια Κειμένου Ζωής Τεκέλογλου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ζωή Τεκέλογλου
