Σαν άνθρωποι ψάχνουμε την επιβεβαίωση. Θέλουμε να είμαστε σίγουροι πως ό,τι ζούμε και ό,τι πιστεύουμε είναι αληθινό κι αξίζει. Γι’ αυτό και προσπαθούμε με υπερβολική μανία να βάλουμε τον έρωτα και την αγάπη σε κουτάκια. Να τα ονομάσουμε και να κατηγοριοποιήσουμε το καθετί που σχετίζεται με αυτά. Αυτός είναι ο λόγος που πολλές φορές απομονώνουμε τις αντιδράσεις του κάθε φύλου και κάνουμε διάφορες προσπάθειες να τις εξηγήσουμε και να βρούμε την κατάλληλη αντιμετώπιση για τη κάθε μία. Είμαστε ανασφαλείς, φοβόμαστε να επιτρέψουμε στα αισθήματα μας να φανούν. Τρέμουμε αυτά που νιώθουμε.
Ψάχνουμε λοιπόν αποδείξεις κι επειδή σε ένα τέτοιο θέμα τόσο υποκειμενικό δεν είναι εφικτό να βρούμε αντικειμενικές αποδείξεις, τις δημιουργούμε. Μέσα από διάφορα ρομαντικά μυαλά, γεμάτα λουλουδάκια και πεταλουδίτσες, βγήκε η άποψη πως το φιλί είναι η πιο αγνή απόδειξη αγάπης. Κουραφέξαλα.
Πόσα φιλιά έχεις μοιράσει που δεν ήταν ούτε στάλα αγνά; Πόσες φορές μοιράστηκες την ανάσα σου με κάποιον που δεν αγαπούσες; Θα σου πω εγώ. Πολλές ήταν οι φορές που τα χείλη έδωσαν λάθος εντυπώσεις. Και δεν είναι κακό. Σήμερα πλέον δε θεωρείται απαραίτητο να είσαι σε μια σχέση για να φιληθείς με κάποιον. Υπάρχει μια αρκετά μεγάλη απελευθέρωση σε αυτά τα θέματα γεγονός που βοηθάει τους ανθρώπους να νιώθουν πιο άνετα και να μην κομπλάρουν όταν έρχονται σε επαφή με τον σεξουαλικό τους σύντροφο.
Βέβαια το φιλί δεν είναι πάντα αποτέλεσμα σεξουαλικής πράξης. Όταν ήσουν μικρότερος ίσως να φιλούσες τα αρκουδάκια σου. Αργότερα τους φίλους σου, για το φιλί τύπου «Αχ, φιλενάδα τι κάνεις καιρό έχω να σε δω» δε θα μιλήσω. Ακόμα και τις εικόνες φιλάνε οι άνθρωποι κι είμαι αρκετά σίγουρη πως κανείς δε φιλάει Τον Εσταυρωμένο επειδή τον έχει ερωτευτεί.
Σταυρωτά, πεταχτά, στο μέτωπο, τα φιλιά ήταν πάντα ένας τρόπος να δείξεις τη συμπάθεια σου προς ένα πρόσωπο, κάποιες φορές και το σεβασμό. Θα ήταν λάθος μου να ισχυριστώ πως μια τέτοια χειρονομία δε σημαίνει ποτέ «Σ’αγαπάω» γιατί όλοι κάποια στιγμή δεχτήκαμε ένα φιλί που έλεγε πολλά παραπάνω από ένα απλό «σ’αγαπάω», μα έχει τόσες διαφορετικές σημασίες που δεν μπορεί μόνο αυτή η μια να το καθορίσει.
Η αγάπη είναι κάτι πολύ γενικό. Έχει συζητηθεί από πολλούς κι έχει αμφισβητηθεί από άλλους τόσους. Πολλοί καλλιτέχνες έχουν δημιουργήσει στο όνομά της. Συγγραφείς γράψανε έργα πασίγνωστα για την αίγλη της. Κανείς από αυτούς, όμως, δεν μπόρεσε να την εξηγήσει επακριβώς. Φυσικά ούτε εγώ μπορώ. Το μόνο που φοβάμαι είναι πως μάλλον ποτέ δε θα μπορέσω.
Σταμάτα να πιστεύεις πως ο έρωτας κι η αγάπη θα σε βρουν με ένα φιλί. Αρχικά σταμάτα να τα ταυτίζεις. Η αγάπη είναι συναίσθημα καθαρό και μόνιμο. Ο έρωτας είναι αισχρός και παροδικός. Άμα ο έρωτας είναι μόνιμος σιγά-σιγά μετατρέπεται σε αγάπη. Οι μεγαλύτεροι έρωτες, όμως, ξεκίνησαν με βρισίδια και καφρίλες. Γιατί αυτό είναι το σωστό ρομάντζο.
Για αυτό λοιπόν ερωτευθείτε, αγαπηθείτε και φιληθείτε ελεύθερα, χωρίς κόμπλεξ κι ενδοιασμούς.
Eπιμέλεια Κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ζωή Τεκέλογλου
