Ευτυχία είναι οι στιγμές που νιώθουμε γεμάτοι

Ευτυχία δεν είναι να έχεις μια καθώς πρέπει δουλειά ούτε ένα μεγάλο, φωτεινό διαμέρισμα. Δεν είναι να έχεις καμιά δεκαπενταριά φίλους ούτε να έχεις έναν πιστό γκόμενο.

Ευτυχία είναι να γυρνάς σπίτι απ’ τη δουλειά και να σε περιμένει στην πόρτα κάποιος που αγαπάς, εκείνη η μικρή στιγμή μόλις πατάς το πόδι σου στο δωμάτιο που σε καλωσορίζει ένα φιλί. Ευτυχία είναι ακόμα να κάθεσαι στον καναπέ σου με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και γύρω να είναι ησυχία.

Είναι να είναι Σάββατο και να είσαι στο στέκι σου παρέα μ’ ένα φλιτζάνι καφέ καραμέλα. Είναι να ΄ναι Κυριακή και να είσαι στο σπίτι σου παρέα με αγαπημένα πρόσωπα. Ευτυχία είναι να βλέπεις τη βροχή απ’ το τζάμι και να παίζει η αγαπημένη σου μουσική στο μπαγκράουντ. Είναι η αγκαλιά που τα γιατρεύει –σχεδόν– όλα. Είναι ένα κομμάτι κέικ. Είναι η μουσική από το δίπλα διαμέρισμα.

Είναι μια έκπληξη. Είναι μια ανθοδέσμη για τη γιορτή σου. Είναι μια βαλίτσα κι ένα εισιτήριο. Είναι η μυρωδιά του ούζου ένα καλοκαιριάτικο απόγευμα. Είναι μια νύχτα που χόρευες μέχρι το ξημέρωμα. Είναι οι αγαπημένες σου διαδρομές. Είναι ένα ήσυχο απόγευμα.  Είναι η σπιτική λεμονάδα. Είναι ένα γλυκό της γιαγιάς σου.

Ίσως ευτυχία να είναι ακόμα εκείνο το πρωί που μόλις άνοιξες την πόρτα του σπιτιού, να βγήκε ο ήλιος. Εκείνη η μικρή σύμπτωση, εκείνο το λεπτό. Είναι ακόμα μια βόλτα την άνοιξη. Ένα παγωτό το χειμώνα. Μια βαρκάδα που δεν περίμενες ποτέ ότι θα ζούσες. Είναι τα αγαπημένα σου λουλούδια που άνθησαν πιο νωρίς απ’ ό,τι συνήθως.

Είναι η μαμά σου που σήμερα έχει γενέθλια. Είναι κάποιος άγνωστος που σου χαμογέλασε στο δρόμο. Είναι μια καλή ταινία. Είναι ένα τηλεφώνημα που σου άλλαξε τη μέρα. Είναι εκείνο το κόκκινο μπλουζάκι που έχασες και ξαφνικά σήμερα το βρήκες. Είναι τα αγαπημένα σου μπισκότα. Είναι που άνοιξες το παράθυρο το πρωί κι έξω χιονίζει. Είναι ένα χτυποκάρδι. Είναι η μυρωδιά απ’ το σπιτικό φαγητό. Είναι που μόλις μπήκες στο αυτοκίνητο, παίζει το αγαπημένο σου τραγούδι.

Μπορεί ακόμα και να είναι η μία ώρα που αποφάσισες να περάσεις σ’ ένα παλιό βιβλιοπωλείο. Είναι όταν περιμένεις πώς και πώς να γυρίσει κάποιος σπίτι κι ακούς τα κλειδιά στην πόρτα. Είναι το γέλιο σου όταν σου λένε ένα αστείο. Είναι οι νύχτες που δε θέλεις να ξημερώσουν. Είναι το χαμόγελο που σκας όταν έστειλε επιτέλους κάποιος μήνυμα. Είναι η αίσθηση του καινούριου.

Είναι ακόμα μια Δευτέρα που δεν πήγες δουλειά και κοιμήθηκες μέχρι αργά. Είναι το πρώτο μπάνιο το καλοκαίρι, όταν νιώθεις τον ήλιο να καίει όλο σου το σώμα. Είναι όταν έρχονται διακοπές κι επιτέλους φτάνεις στο αεροδρόμιο. Είναι όταν –για κάποιο λόγο– νιώθεις την καρδιά σου γεμάτη, έτοιμη να σκάσει, όταν νιώθεις πως πια δε χωρά κάτι άλλο μέσα σου. Είναι πληρότητα.

Ναι. Ευτυχία είναι πληρότητα. Όχι γιατί τα έχεις όλα. Πληρότητα συναισθημάτων. Είναι μια στιγμή της μέρας σου που είναι ικανή να σε κάνει να χαμογελάς. Ίσως είναι πράγματα απλά. Ίσως ν’ απορείς αν είναι όντως αυτά που φέρνουν την ευτυχία. Κι όμως είναι. Μικρές στιγμές στην καθημερινότητα. Μικρά διαλείμματα. Σαν φωτεινοί ήλιοι πάνω στη μέρα σου.

Δεν μπορείς να ζεις μια ζωή μόνο ευτυχία. Τότε θα ήταν μια ευθεία γραμμή, μονότονη κι ανούσια. Έχουμε τις μαύρες μας για να εκτιμούμε την ευτυχία. Όπως ακριβώς έχουμε χειμώνες για να εκτιμούμε τα καλοκαίρια.  Ούτε μπορούμε να ζούμε μια ζωή γεμάτη με μεγάλα και φανταχτερά γεγονότα. Ούτε να ψάχνουμε την ευτυχία σε κάτι μεγάλο.

Η ευτυχία βρίσκεται στις στιγμές, στα δευτερόλεπτα και τα λεπτά μας. Έχε το νου σου! Γιατί αν ξεχαστείς, τις έχασες!