Δε λέω, το πρωινό στο κρεβάτι είναι ερωτεύσιμη κίνηση, απλή κι απέριττη, κρύβει νοιάξιμο και μία κάποια περιποίηση. Αλλά δεν τη λες και την υπέρτατη κίνηση αγάπης. Όχι πως μια ξεπέτα της στιγμής θα μπορούσε ποτέ να σου ετοιμάσει κρουασάν βουτύρου με σπιτική μαρμελάδα και φρεσκοστυμμένο χυμό, αλλά ούτε κι ένα πρωινό σε σατέν σκεπάσματα μετά από ένα χρόνο σχέσης αποδεικνύει πως ο άλλος είναι αθεράπευτα ερωτευμένος μαζί σου.
Δείχνει πως σκέφτεται και τις δικές σου ανάγκες. Δεκτό! Δείχνει ακόμη πως σκέφτεται την ευτυχία σου. Κι αυτό δεκτό! Πως θέλει να σε εντυπωσιάσει, να σε καταπλήξει, να ξεχωρίσει. Ναι, συμφωνούμε! Αλλά ο ενθουσιασμός κι η ανάγκη γι’ αναγνώριση απέχουν κατά πολύ απ’ την αγάπη, πόσο μάλλον τη βαθιά κι ειλικρινή.
Όσο κλισέ κι αν σου ακούγεται, τα μικρά κι απλά δείχνουν την αγάπη ανάμεσα στο ζευγάρι. Μια αγκαλιά που μέσα της τα ξεχνάς όλα, ένα φιλί που θα κρατήσεις μέχρι να φτάσεις σπίτι σου. Να κάτσει ο άλλος να ακούσει την γκρίνια της Δευτέρας σου και τον ενθουσιασμό της Παρασκευής σου. Να σου κρατά το χέρι στα ζόρια και να σου χαμογελά στα ευχάριστα. Να μένει πιστός παρά τη μαυρίλα αυτού του κόσμου, να κάτσει μαζί σου μια νύχτα μέχρι το ξημέρωμα. Να σου μιλήσει για όλα εκείνα που φοβάται, να σε πάρει να πάτε μια βόλτα στη θάλασσα ένα ανοιξιάτικο πρωί, να βλέπει μαζί σου ηλιοβασιλέματα, να εξερευνείτε καινούριους κόσμους. Αυτά, ναι! Είναι η υπέρτατη ένδειξη αγάπης!
Και σου ξαναλέω δεν είναι ότι δεν πιστεύω στους αυθορμητισμούς και στις ρομαντικές κινήσεις. Πιστεύω, και μάλιστα αρκετά. Μα αν με ρωτήσεις πώς μπορώ να είμαι σίγουρη –όσο σίγουρος μπορεί να είναι κάποιος– για την αγάπη του συντρόφου μου δε θα σκεφτόμουν πόσες φορές μου έφερε πρωινό στο κρεβάτι. Θα σκεφτόμουν πόσες φορές μ’ έκανε να σκάσω απ’ τα γέλια, πόσες φορές με εμπιστεύτηκε και πόσες φορές ένιωσα ασφάλεια μαζί του.
Το να σου προσφέρει κάποιος μια κούπα αχνιστό καφέ μόλις ανοίξεις τα μάτια σου είναι μια πικάντικη λεπτομέρεια σε μια σχέση, ένα πονηρό διάλειμμα, μια σκανταλιά του Σαββατοκύριακου, μια έκπληξη που δεν περιμένεις. Κάνει τη σχέση σου λιγάκι πιο παιχνιδιάρικη. Μα δεν είναι μια απ’ αυτές τις κινήσεις που θα αναπολείς και θα νοσταλγείς. Δεν είναι συναίσθημα που θα σταθείς πάνω του για να εναποθέσεις τις ελπίδες σου. Δεν είναι θεμέλιο της σχέσης. Δεν είναι σημάδι ότι ο άλλος δεν μπορεί να ζήσει μακριά σου.
Δε μειώνω την κίνηση, καμία σχέση! Απλά την κατηγοριοποιώ και την ξεχωρίζω από κινήσεις που μιλούν στην καρδιά σου. Ο αχνιστός καφές σίγουρα μιλάει στο αγουροξυπνημένο σου μυαλό και το κρουασάν βουτύρου σίγουρα κάνει τον ουρανίσκο σου να τρελαίνεται, αλλά δε νομίζω να το σκέφτεσαι τα βράδια. Ούτε νομίζω πως αν –και μακάρι να μην– έρθει η ώρα του χωρισμού εκεί που θα ζητάς εξηγήσεις θα πετάξεις στη μούρη του άλλου ένα «Μα πώς γίνεται, αφού εσύ μου έφερνες πρωινό στο κρεβάτι!».
Πιστεύω, λοιπόν, πως ένα από τα πιο σημαντικά προτερήματα σε έναν άνθρωπο είναι να ξέρει να ξεχωρίζει τις κινήσεις του συντρόφου του που αναδεικνύουν πραγματική αγάπη και τις οποίες θα μπορεί να στηριχτεί σ’ αυτές. Γιατί, κακά τα ψέματα, όλοι μας θέλουμε να είμαστε όσο γίνεται πιο σίγουροι και ασφαλείς σε μια σχέση, οπότε θα πρέπει να ξέρουμε ν’ αναγνωρίζουμε και να εκτιμάμε τις κινήσεις της απέναντι πλευράς. Απ’ την άλλη, θα πρέπει επίσης ν’ αναγνωρίζουμε και τις κινήσεις που ίσως να μην αποπνέουν σιγουριά κι ασφάλεια, αλλά καλυτερεύουν τη σχέση μας, την ξε-ρουτινιάζουν.
Όλες οι κινήσεις είναι καλοδεχούμενες, μα πρόσεξε μην μπερδέψεις το κρυφτούλι με την αγάπη και την αγάπη με τα παιχνιδάκια. Καλός ο φρεσκοστυμμένος χυμός από τριών ειδών φρούτα, αλλά σαν την αγκαλιά μετά από μια άσχημη μέρα στη δουλειά, σου το υπόσχομαι πως δε θα βρεις πουθενά!
Συντάκτης: Ναταλία Κωνσταντινίδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
