Γιατί τόση σοβαρότητα;

Δε θεωρείτε ότι παραείμαστε σοβαροί; Όσο μεγαλώνουμε, τόσο λιγότερο χαμογελάμε, τόσο περισσότερη τρέλα χάνουμε, χάνουμε τον αυθορμητισμό μας, ακόμα κι οι εκπλήξεις αντί να μας κάνουν χαρούμενους μας νευριάζουν αφάνταστα.

Λοιπόν, είμαστε ενήλικες, υπεύθυνοι, έχουμε δουλειά, ένα αυτοκίνητο κι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά χάρη στα οποία κερδίζουμε τον τίτλο της ωριμότητας. Και πραγματικά είμαστε καλά με τον εαυτό μας, έτσι; Πόσο συχνά ζηλεύουμε τα παιδιά -τα ανέμελα, χωρίς προβλήματα- γι’ ‘αυτά τα πάντα είναι απλά. Ίσως ο καθένας μας κρύβει ένα παιδί, δεν πεθαίνει ποτέ μέσα μας, απλώς το κλείνουμε κάπου βαθιά μέσα στο ντουλάπι της ψυχής μας. Ίσως είναι καιρός ν’ απελευθερώσουμε το παιδί μας ξανά. Ας σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα κι όλους σοβαρά. Υπόσχομαι ότι η ζωή μας θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένη τότε. Και τα βήματα, λίγα κι απλά.

Χαμογελάστε περισσότερο. Δεν είναι τόσο δύσκολο. Υπάρχουν τόσα πράγματα για τα οποία μπορούμε να χαμογελάμε κάθε μέρα. Ίσως ο γείτονας να σας θυμίζει έναν παραμυθένιο χαρακτήρα κι όταν τον βλέπετε να χαμογελάτε ακούσια, ίσως οι λεκέδες στον καθρέφτη του μπάνιου να σχηματίζουν μια αστεία μορφή. Ή ίσως το σύννεφο πάνω από το σπίτι σας μοιάζει μ’ ένα μεγάλο δράκο.

Μπορούμε να χαμογελάμε για ένα εκατομμύριο λόγους, απλώς πρέπει να θέλουμε να τους δούμε. Μην προσπαθήσετε να ελέγξετε πράγματα που είναι πέρα από τον έλεγχό σας. Γιατί να σπαταλάμε ενέργεια σε κάτι στο οποίο δεν έχουμε καμία απολύτως επιρροή; Πρέπει να είμαστε σε θέση να αφήνουμε, να εστιάζουμε μόνο σ’ αυτό που εξαρτάται από εμάς. Είναι πραγματικά χάσιμο χρόνου να προσπαθήσουμε να ελέγχουμε τα πάντα γύρω μας, τα οποία έχουν ήδη πάρει τον δρόμο τους. Είναι καλύτερα να εστιάσουμε σε αυτά που είναι νέα, αυτά που είναι μπροστά μας, να απολυμάνουμε τη ζωή με όλα αυτά τα καινούργια που μας φέρνει καθημερινά.

Σταματήστε ν’ ανησυχείτε με μικροπράγματα. Είναι πραγματικά τόσο σημαντικό ότι ο σύντροφός σας δεν έπλυνε τα πιάτα σήμερα ή που το παιδί δεν καθάρισε το δωμάτιο του; Μήπως πραγματικά τέτοια μικρά πράγματα δεν αξίζει να πάρουν τη χαρά της ζωής μας και να μας κάνουν δυσαρεστημένους; Δεν πα’ να χώθηκε κάποιος μπροστά μας στο ταμείο στο σούπερ μάρκετ, δεν πα’ και το λεωφορείο να άργησε τρία λεπτά, αργά η γρήγορα θα έρθει γιατί να έχει πραγματικά τόση σημασία; Κουνήστε το χέρι σας, κοιτάξτε το σύνολο κι αποφασίστε αν αυτά τα μικρά πράγματα έχουν πραγματικά σημασία, από την άποψη του συνόλου.

Περάστε χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπάτε. Συμβαίνει να ξεχνάμε πόσο καλά αισθανόμαστε ανάμεσα στους ανθρώπους που είναι σημαντικοί γι’ εμάς, που αγαπάμε. Έχει αξία για εμάς, που αισθανόμαστε καλύτερα μαζί τους. Αντί να εργάζεστε στο σπίτι μετά τη δουλειά, διαβάστε ένα βιβλίο στα παιδιά σας, αντί να στείλετε ένα sms, πάρε τηλέφωνο την αδελφή σου, φίλη, μητέρα -κάποιον κοντό σου τέλος πάντων. Τίποτα δεν είναι τόσο σημαντικό όσο οι άνθρωποι γύρω από τους οποίους αισθάνεστε χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι. Φροντίστε τους, για το χρόνο που θυσιάζουν κι αυτοί για μας.

Να είστε σίγουροι για τον εαυτό σας. Επειδή ξέρετε ποιες είναι οι δυνάμεις κι οι αδυναμίες σας. Μην αντιμετωπίζετε τη ζωή πολύ σοβαρά, ας φύγουν τα ταμπού σχετικά με το πώς χορεύετε, το πώς δημιουργείτε ή τον τρόπο με τον οποίο θα ντυθείτε. Αισθάνεστε καλά με τον εαυτό σας μ’ αυτό τον τρόπο, δε χρειάζεστε επιβεβαίωση της αξίας σας, επειδή τη γνωρίζετε.

Και φυσικά, μπορείτε να περάσετε τη ζωή σας σοβαρά και ν’ αναλύσετε όλα όσα έχουν συμβεί, διαβιώνοντας συντηρητικά, φοβούμενοι τι μας περιμένει, γιατί αυτό που θα πουν οι άλλοι έχει μεγαλύτερη σημασία για σας. Αλλά μπορείτε επίσης να περάσετε τη ζωή μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη σας, αντλώντας συμπεράσματα από όλα όσα συναντάμε και βαδίζοντας προς το καινούργιο. Ποια ζωή επιλέγετε; Η επιλογή εξαρτάται μόνο από εμάς.