Αν δε σε κατσαδιάζει πού και πού δεν είστε ουσιαστικοί φίλοι

Πάντα νιώθεις πως έχεις κάτι να πεις για τους δικούς σου φίλους. Οι άνθρωποι, άλλωστε επιλέγουν άλλους ανθρώπους για να μιλούν γι’ αυτούς, για να περπατούν πλάι, για να μοιράζονται, να ζουν και να μαθαίνουν. Φυσικά οι φίλοι δεν είναι μόνο αυτό που λέμε παραστάτες στο μονοπάτι μας αλλά πολλές φορές βοηθούν στο να χαράξουμε τον δρόμο μας και να δημιουργήσουμε νέες διεξόδους που ούτε καν φανταζόμασταν πιο πριν. Μπορεί όταν ακούμε τη λέξη «φίλοι» να έρχεται στο μυαλό μας αυτόματα η παρέα, το γέλιο, τα ξενύχτια, τα ποτά, οι τρέλες, οι διακοπές και ένα σωρό ακόμη γεγονότα που περάσαμε μαζί τους όμως περισσότερο από αυτά μετράνε εκείνες οι στιγμές που στάθηκαν δίπλα μας βράχοι και έγιναν τα μάτια μας, η φωνή και η λογική μας όταν εμείς αδυνατούσαμε να ενεργοποιήσουμε αυτές τις ιδιότητές μας.

Οι παρέες στην πλειονότητά τους θέλουν να περνούν μαζί διασκεδαστικά, να αποκτούν εμπειρίες ριψοκίνδυνες, γελοίες, ντροπιαστικές όμως εγώ αυτή τη στιγμή θα μιλήσω για τις άλλες εμπειρίες που αποκτούν οι φίλοι και τους φέρνουν πιο κοντά. Οι φίλοι οικογένεια, οι φίλοι ψυχολόγοι, οι φίλοι αδέρφια είναι αυτοί που πέρασαν πολλά τεστ -όχι πάντα προμελετημένα- και πήραν πτυχίο με άριστα στην καρδιά μας. Εννοείται ότι οι εκδρομές και τα μαζέματα σε ξενυχτάδικα είναι εξίσου όμορφα αλλά εδώ θέλω να σας θυμίσω την πραγματική αξία του φίλου που θα θέλαμε όλοι να έχουμε.

Φίλος λοιπόν δεν είναι εκείνος που σου τονίζει συνεχώς πόσο όμορφος και καλός είσαι αλλά σε κάνει να το νιώθεις μόνος σου θυμίζοντας όλα όσα κάνεις καλά. Αυτό όμως επουδενί δε σημαίνει ότι θα σε κάνει να παραμερίσεις τις αδυναμίες σου και δε θα σε βοηθήσει να τις ανακαλύψεις. Οι άνθρωποι που σε νοιάζονται πραγματικά θα σε ακούσουν, θα αναλύσουν αυτά που λες και θα δουν μέσα από τις λέξεις. Θα προσπαθήσουν να σε διαβάσουν και να προβάλουν όσα εσύ δεν μπορείς να δεις στον εαυτό σου. Θα σου μιλήσουν για όσα κάνεις χωρίς να σε κατακρίνουν αλλά για να σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις εσύ τον ίδιο σου τον εαυτό.

Είναι πολύ συνηθισμένο να κάνουμε παρέα με εκείνους που μας κολακεύουν για να νιώθουμε ότι μας αγαπούν και μας σέβονται, όμως έχουμε σκεφτεί τι κερδίζουμε τελικά από τους κόλακες της αυλής στο πλευρό μας; Η έννοια της φιλίας δεν ταυτίζεται με την απόλυτη αρμονία ιδεών αλλά με την κατανόηση της κάθε προσωπικότητας. Αγαπώ σημαίνει δέχομαι όμως το δέχομαι δε σημαίνει σε αφήνω να βουλιάξεις και απλά είμαι εδώ δίπλα σου για να σε δω. Αγαπώ μπορεί να σημαίνει πως σου ρίχνω μία δυνατή σπρωξιά ώστε να βουτήξεις στα πιο αχαρτογράφητα νερά της ύπαρξής σου για να δεις πόσο δυνατός είσαι. Αγαπώ σημαίνει ότι σου χτυπάω καμπανάκι για πράγματα που θεωρώ λάθος και είμαι εδώ για να τα συζητήσουμε και να βρούμε τον τρόπο που θα τα λύσεις για να είσαι ευτυχισμένος. Αγαπώ σημαίνει ακούω κάθε σου γκρίνια αλλά όταν φτάνεις στα όρια σου βάζω κόκκινη γραμμή κι αυτό γιατί έτσι θα βγεις από το αδιέξοδό σου. Αγαπώ σημαίνει σε παίρνω από το χέρι και σε φέρνω αντιμέτωπο με τις πτυχές που κρύβεις.

Όσο λοιπόν φέρνω στο μυαλό μου αυτές τις σκέψεις καταλαβαίνω πως δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι φίλος. Να μοιράζεσαι αληθινά και ουσιαστικά, να μπαίνεις στη θέση του άλλου και να βλέπεις τον κόσμο με τα δικά του μάτια και να βγαίνεις πάλι για να του χαρίσεις ένα νέο πρίσμα να κοιτάξει. Δεν είναι εύκολο να κουβαλήσεις μαζί ένα σταυρό που δεν είναι δικός σου αλλά νιώθεις πως αυτή είναι η μόνη επιλογή σου. Όχι, οι φίλοι σου δε θα σου πουν πάντα ότι έχεις δίκιο. Δε θα πάρουν το μέρος σου όταν τους εξιστορείς ένα γεγονός. Δε θα σου χαϊδέψουν τα αυτιά για να φροντίσουν το κακομαθημένο παιδί που έχεις μέσα σου. Θα κάτσουν σε ένα μπαλκόνι με συντροφιά το φεγγάρι, θα σε κοιτάξουν στα μάτια και θα σε κάνουν να δεις την αλήθεια. Θα ακούσουν με υπομονή και στο τέλος με περίσσια δύναμη, και θάρρος -αυτό που χρειάζεται η αγάπη- θα σου πουν όσα νιώθουν.

Όλα αυτά όμως θα είναι μεταξύ σας γιατί έξω γίνονται σκυλιά για να σε προστατέψουν. Βάζουν μπροστά τα στήθη τους και φανερώνουν τα δόντια τους σε όποιον τολμήσει να πληγώσει το μέσα σου. Γίνονται ασπίδα για να απομακρύνουν οτιδήποτε είναι ικανό να σου κάνει κακό. Σαν αστεράκια που λάμπουν και στην πιο σκληρή συννεφιά και που αν χρειαστεί σου ρίχνουν και καμιά κουτουλιά για να συνέλθεις. Αυτό μάλιστα. Αυτό είναι φιλία.

Αφιερωμένο στη Φωτεινή, τη Σύλβια, τη Σύνη.