Ο κεραυνοβόλος έρωτας είναι επιθυμία -κρυφή ή φανερή- σχεδόν όλων μας. Το γεγονός πως έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις, σε ξεσηκώνει και σε γεμίζει χιλιάδες διαφορετικά συναισθήματα είναι αρκετό για να μας κάνει να τον ονειρευόμαστε, να τον φανταζόμαστε και να τον προσμένουμε συνεχώς στην επόμενη γωνία. Βέβαια, δεν είναι λίγες οι φορές που ενώ εκείνος μπορεί να έρθει, τείνει να είναι βιαστικός και απρόσεκτος, κάτι που σημαίνει πως μας ξεσηκώνει, φουσκώνει τα μυαλά και τις καρδιές μας και φεύγει έτσι ακριβώς όπως ήρθε· σαν σίφουνας!

Σκεπτόμενοι λοιπόν τις περιπτώσεις που βιαστήκαμε να κοτσάρουμε την ταμπέλα του απόλυτου έρωτα και μέσα σε λίγο καιρό ψάχναμε εργαλεία να την ξεκαρφιτσώσουμε, ερχόμαστε να συμφωνήσουμε ή τουλάχιστον να παρατηρήσουμε πως εκείνα τα φλερτ που άργησαν να εξελιχθούν δημιούργησαν και τις ομορφότερες σχέσεις. Ναι, εκείνα που είχαν κάτι από τσαχπινιά, λίγο από μικρές παρεξηγήσεις -γιατί προφανώς δε γνωρίζεσαι και πολύ καλά με τον άλλον-, λίγο από αργές κινήσεις και συγκεκριμένες προτάσεις, έφτασαν να είναι πιο στέρεα και πιο σίγουρα για την εξέλιξή τους.

Όταν το φλερτ πιάνει αυτούς τους αργούς ρυθμούς μπορεί να γίνει πολύ ενδιαφέρον. Γνωρίζεις περισσότερο τον άλλον πριν συνδεθείς  ερωτικά κι αυτό είναι πραγματικά μαγικό. Μπορεί να κάθεστε να μιλάτε για ώρες, να γνωρίζετε πραγματικά ο ένας για τον άλλον και να υπάρξει πρώτα τρομερή εγκεφαλική επικοινωνία. Αυτό βοηθά εκπληκτικά στο ερωτικό κομμάτι. Το μυαλό είναι η κινητήριος δύναμη για όλα. Εκεί αρχίζουν και τελειώνουν τα πάντα, συνεπώς μια διαδικασία που δε γίνεται γρήγορα και βιαστικά έχει περισσότερες πιθανότητες να κρατήσει στον χρόνο.

 

 

Επίσης, μέσα από τις συνεχόμενες προσπάθειες για επικοινωνία και επαφή, όταν μεσολαβούν κάποια χρονικά διαστήματα αντιλαμβάνεσαι ότι παίζει κάτι ακόμη πιο δυνατό από αυτό που φαντάζεσαι! Η επιθυμία είναι μεγαλύτερη από αυτή που μπορείς να ελέγξεις και νιώθεις πως θέλεις να αφιερώσεις ουσιαστικό χρόνο στον άλλον. Σε ενδιαφέρει να τον μάθεις και να σε μάθει. Διάφοροι διάττοντες αστέρες «σκάνε» από το πουθενά, χαρίζουν τη λάμψη τους και μετά πέφτουν απότομα στο κενό. Έτσι κάπως γίνεται και με τους διάττοντες έρωτες. Όσο πιο απότομα έρχονται στη ζωή μας, τόσο πιο γρήγορα θα εξαφανιστούν. Εντάξει, για να μην είμαστε και απόλυτοι ας πούμε ότι κάποιοι τέτοιες έρωτες κράτησαν στον χρόνο, όμως αυτοί είναι μόνο τόσοι, αρκετοί για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα!

Δεν είναι πάντα κακό σημάδι το ότι το φλερτ αργεί να εκδηλωθεί. Δεν είναι αρνητικό στοιχείο ότι καθυστερεί το πρώτο φιλί ή το πρώτο ραντεβού. Τις περισσότερες φορές ο χρόνος που δίνουμε στον εαυτό μας είναι αρκετός και συνάμα χρήσιμος. Μέσα από αυτόν τεστάρουμε τις αντοχές μας, τους όρους μας, τις επιθυμίες μας, ώστε να κάνουμε σταθερά και ουσιαστικά βήματα. Ξέρουμε τι θέλουμε και προλαβαίνουμε να το αισθανθούμε, να το επεξεργαστούμε και να το διεκδικήσουμε. Έτσι, νιώθουμε συναισθηματικά ασφαλείς και έτοιμοι να ζήσουμε κάτι όμορφο και αληθινό.

Συντάκτης: Μαρία Αθανασοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.