Δε στοχεύουν όλες οι γνωριμίες στο κεχρί

Ζούμε σε μια εποχή που οι σχέσεις, πέρα από δύσκολες, είναι και συγκεχυμένες. Το εύκολο σεξ κι ο φόβος να γνωρίσουμε ουσιαστικά τους ανθρώπους μάς έχουν αναγκάσει να βάζουμε ταμπέλες και να κατηγοριοποιούμε συναναστροφές και καταστάσεις ανάλογα με τις ετικέτες που βιαστικά τους φορέσαμε.

Μας προσεγγίζουν, μας συστήνονται, έρχονται κοντά μας και μετά την πρώτη χειραψία και τα πρώτα δειλά χαμόγελα, η μόνη σκέψη που σφηνώνει αυθαίρετα στο μυαλό μας είναι ένα «Μου την πέφτει». Απ’ τη μία ακούγεται υπερβολικό και κάπως υπερφίαλο, όμως αν αναλογιστούμε πως οι άνθρωποι πια ως επί το πλείστον πλησιάζουν άλλους ανθρώπους επειδή σε εκείνους βλέπουν έναν εν δυνάμει ερωτικό παρτενέρ, τότε, ναι, θα λέγαμε πως η σκέψη αυτή δεν απέχει πολύ απ’ την πραγματικότητα.

Δυνατός υποστηρικτής αυτής της συνθήκης είναι, προφανώς, τα social media. Μέσα απ’ την ταχύτητα και την αμεσότητα που προσφέρει η εικόνα, βλέπεις ανθρώπους και τους επιλέγεις σύμφωνα με το αν σου αρέσουν ή όχι, ώστε να μιλήσεις μαζί τους και να τους γνωρίσεις. Φυσικά, η επαφή σε πρώτη φάση είναι διαδικτυακή και μπορεί να φτάνεις να συνομιλείς καιρό με κάποιον, χωρίς ουσιαστικά να τον ξέρεις καθόλου. Εκεί έρχονται όλες οι σκέψεις όπως «Γιατί μου μιλάει τώρα;», «Γουστάρει, μωρέ, δεν μπορεί να θέλει απλώς να μιλάμε», «Δε γίνεται να με βλέπει φιλικά». Μα όλα αυτά τα συμπεράσματα βασίζονται μονάχα στην ανασφάλεια και τον εγωισμό μας, χωρίς καμιά ρεαλιστική βάση.

Ναι, υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που θεωρούν πως έχουν ολοκληρώσει τον φιλικό κοινωνικό τους κύκλο κι οι νέες τους γνωριμίες αποσκοπούν σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα σε ερωτικά μονοπάτια. Προσεγγίζουν τα άτομα που τους έλκουν κι επιδιώκουν μια γνωριμία μαζί τους, προκειμένου να φλερτάρουν και να ανανεωθούν, να κερδίσουν ένα κρεβάτι ή (γιατί όχι;) και μια σχέση. Έχουν ήδη συναναστροφές που τους καλύπτουν κάθε ανάγκη για συζήτηση και διασκέδαση, δεν τους συγκινεί μια ακόμη. Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, απλώς δεν είναι ο κανόνας!

Υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που μπορεί να θελήσουν να γνωρίσουν κάποιον για να ανοίξουν τον κοινωνικό τους κύκλο και συνεπώς να ανανεώσουν τις επαφές τους. Δεν εννοούμε, βέβαια, μια τάση να ανεβάσουν τη δημοτικότητά τους, λες και κατεβαίνουν στις εκλογές, αλλά είναι εκείνοι οι τύποι που νοιάζονται να δουν κι άλλες πτυχές την ανθρώπινης ύπαρξης. Θέλουν να μαθαίνουν από εκείνους που μοιάζουν διαφορετικοί κι ετερόκλητοι, να μπουν σε σκέψεις που μέχρι πριν δεν έκαναν ποτέ και να ανακαλύψουν έναν κόσμο μέσα από διαφορετικά μάτια. Αυτό, λοιπόν, δε γίνεται πάντα με ερωτική διάθεση.

Γνωρίζουμε ανθρώπους καθημερινά με διάφορους τρόπους, και κάποιοι από αυτούς μπορεί να δούμε ότι κάπως μας ταιριάζουν ή ακόμη κι αν δε μας μοιάζουν, είναι έτσι φτιαγμένοι που μας προκαλούν μια περιέργεια και θέλουμε να τους συναναστραφούμε. Οι ταμπέλες κι οι προδικασμένες καταστάσεις δεν ταιριάζουν σε έναν κόσμο ελεύθερο να εκφραστεί και να μάθει.

Βέβαια, οι συνθήκες πάντα είναι αυτές που δίνουν το πρώτο στίγμα. Ο τρόπος που θα σε προσεγγίσει κάποιος αλλά και το μέρος ίσως να παίζουν ένα ρόλο, τουλάχιστον στην αρχική πρόθεση. Σίγουρα, οι μεταμεσονύχτιες γνωριμίες σε ένα μπαρ έχουν περισσότερες πιθανότητες να αποσκοπούν σε κάτι παραπάνω από μια φιλική επαφή. Αν, όμως, συναντηθείς με κάποιον στον δρόμο και σου μιλήσει επειδή έχεις βγάλει βόλτα τον σκύλο σου κι αγαπά κι εκείνος τα ζώα ή επειδή διαβάζεις ένα βιβλίο, που βρίσκει ενδιαφέρον, δε σημαίνει πως βλέπει σε ‘σένα κάτι ερωτικό.

Το θέμα είναι να μπορέσουμε να βγούμε λίγο απ’ τη μανία που μας έχει καταβάλει όλους για επιβεβαίωση, κατακτήσεις, φλερτ κι ερωτικά μπλεξίματα και να μπορέσουμε να δούμε τον άνθρωπο πίσω απ’ τον σεξουαλικό παρτενέρ. Είναι υπέροχος ο έρωτας κι όλοι τον θέλουμε, αλλά καθένας που έρχεται για να μας δώσει ένα κομμάτι του είναι εξίσου υπέροχος, κι ας μην έχει καμία ερωτική πρόθεση. Δεν υπάρχει ηλικιακό όριο στη φιλία για να πεις ότι το ξεπέρασες και σταμάτησε η ανάγκη σου για συντροφιά. Έχουμε και θα έχουμε ανάγκη δίπλα μας ανθρώπους που να μας συμπληρώνουν διαφορετικά κενά κι ανάγκες.

Ας δώσουμε μια ευκαιρία να γνωρίσουμε τον διπλανό μας χωρίς στεγανά, μόνο έτσι θα γνωρίσουμε καλύτερα και τον εαυτό μας.