Το αιώνιο ερώτημα του αν οι πρώην μπορούν να μείνουν φίλοι είναι κάτι που ακόμη δεν έχει απαντηθεί κι αυτό γιατί η κάθε σχέση διαφέρει όπως και ο τρόπος που ο καθένας από εμάς αντιμετωπίζει τις εκάστοτε καταστάσεις. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιλέγουν να αποκόπτονται από τους πρώην συντρόφους τους θεωρώντας πως αφού η ερωτική σχέση έληξε δεν υπάρχει κάτι άλλο να τους συνδέει, συνεπώς δεν υπάρχει κανένας λόγος να διατηρούν επαφές. Καθόλου παράλογος συλλογισμός αν το σκεφτούμε πιο πολύ. Από την άλλη έχουμε τους πιο «σουηδούς» εκείνους που μένουν φίλοι και προκαλούν τις αντιδράσεις των προηγούμενων. Τα πράγματα όμως δεν είναι πάντα τόσο απλά αλλά ούτε και ιδιαίτερα πολύπλοκα.
Οι λόγοι που φέρνουν κοντά δύο ανθρώπους είναι ποικίλοι και διαφέρουν ανά περίπτωση. Πολλές φορές έχουμε δει γύρω μας ζευγάρια που θα μπορούσαν να είναι τέλεια κολλητάρια και η σχέση τους βασίζεται σε μια δυνατή φιλία που ταυτόχρονα έχει και ερωτικές αποχρώσεις. Ίσως κιόλας να ξεκίνησαν σε τέτοιες βάσεις πριν πάρουν την απόφαση να γίνουν ζευγάρι. Αυτές οι σχέσεις δεν γκρεμίζονται εύκολα μετά από έναν επερχόμενο χωρισμό. Όπως και εκείνες που έχουν τριφτεί στον χρόνο, έχουν δοκιμαστεί και έχουν αντέξει με έναν δικό τους τρόπο. Εξάλλου οι επιτυχημένες σχέσεις δεν είναι πάντα εκείνες που αντέχουν στον χρόνο με κακές συνθήκες αλλά εκείνες που βρίσκουν τον τρόπο να εξελίσσονται και να προχωρούν ακόμη και σε χωριστούς (ερωτικά) δρόμους. Εντάξει, επειδή δε ζούμε και σε ροζ συννεφάκι -δυστυχώς- δε γίνονται όλα έτσι μαγικά και εύκολα. Χρειάζεται χρόνος και βασικά χρειάζεται αληθινή, ουσιαστική αγάπη.
Όταν λοιπόν ένα ζευγάρι χωρίζει και δεν υπάρχουν ερωτικές εκκρεμότητες και αισθήματα από καμία πλευρά, τότε ναι, αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο μπορούν να κάνουν παρέα αλλά μπορούν ακόμη να μοιραστούν και πιο προσωπικά ζητήματα όπως οι νέες τους σχέσεις! Σας φαίνεται περίεργο; Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να συζητούν για τους νέους συντρόφους τους, να τους δείχνουν φωτογραφίες, να περιγράφουν το πόσο καλά περνούν ή ακόμη και να ζητούν συμβουλές ο ένας από τον άλλον! Εάν δε σε βοηθήσει εκείνος που σε ξέρει πιο πολύ στο κομμάτι της σχέσης τότε ποιος; Οφείλουμε ωστόσο να αναγνωρίσουμε πως σ’ αυτά τα πράγματα δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Το ζήτημα είναι να νιώθουμε εμείς μέσα μας άνετοι και να εκφραζόμαστε ελεύθερα. Πριν αρκετά χρόνια αυτό θα ακουγόταν ακραίο.
Το περίεργο είναι πως ακόμη και σήμερα, στην προοδευτική μας κοινωνία αυτό φαντάζει σε μερικούς αδιανόητο οδηγώντας τους σε κριτικές συμπεριφορές. Επικρίνουμε τις αληθινές σχέσεις αγάπης επειδή ίσως εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να τις κατανοήσουμε. Μα υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη αγάπης από το να στέκεσαι στο πλευρό ενός ανθρώπου που κάποτε λάτρεψες και μοιράστηκες στιγμές; Εννοείται πως όλες οι σχέσεις δεν είναι ίδιες και δεν κρατούν μέσα μας ισάξιες θέσεις, όμως όταν αυτό το σπάνιο γεγονός συμβαίνει δεν έχουμε παρά να το θαυμάσουμε και να ξανασκεφτούμε την έννοια της αγάπης.
Η επιστήμη λέει πως η ενέργεια δε χάνεται απλά αλλάζει μορφή, μετουσιώνεται σε κάτι άλλο, το ίδιο ισχύει και για την αγάπη. Όταν δεν έχουν συντελεστεί γεγονότα που την πληγώνουν ή την αφανίζουν, εκείνη δεν μπορεί απλώς να χαθεί. Συνεχίζει να υπάρχει αλλάζοντας μορφή. Μπορεί να μην είναι έρωτας πια, είναι όμως νοιάξιμο, τρυφερότητα, στοργή. Ίσως να μη μας έχει τύχει, ίσως να μη μας τύχει και ποτέ, εάν όμως δούμε κάπου γύρω μας δυο πρώην που μπορεί ακόμη και μετά τον χωρισμό να είναι σαν οικογένεια, καλό θα ήταν να σκεφτούμε πόσο πολύ μπορούμε να αγαπήσουμε τους ανθρώπους. Την ύλη τους, το πνεύμα τους, την ψυχή τους· αυτό που είναι.
Συντάκτης: Μαρία Αθανασοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
