Μιγάδες∙ η μαγική ένωση δύο πολιτισμών

Η λέξη «μιγάς» προέρχεται απ’ το αρχαίο ελληνικό ρήμα «μείγνυμι» και κρύβει μέσα της όλη τη μαγεία της ένωσης. «Μείγνυμι» ίσον «αναμειγνύω», δηλαδή «ανακατεύω». Οι προσμείξεις είναι πολύ συνηθισμένες στη ζωή μας και δε φοβόμαστε να κάνουμε διάφορους συνδυασμούς γεύσεων, αρωμάτων, χρωμάτων που μπορεί να βγουν από πολύ πετυχημένες έως κι οικτρά αποτυχημένες. Όλα τα ταιριάσματα ενέχουν την πιθανότητα αστοχίας, εμείς όμως δε σταματούμε ποτέ να δοκιμάζουμε.

Το μόνο ταίριασμα που αδιαμφισβήτητα θα λέγαμε πως είναι πάντα μα πάντα επιτυχημένο είναι εκείνο των ανθρώπων. Η ένωση δύο πλασμάτων με διαφορετικά χαρακτηριστικά, που δεν περιορίζονται μόνο στην εμφάνιση, αλλά εντοπίζονται και σε ολόκληρη την πνευματική κι ηθική τους υπόσταση, είναι μαγική.

Μιγάδες, λοιπόν, ονομάζονται εκείνοι που προέρχονται από μια ιδιαίτερη σύμπραξη, δηλαδή οι γονείς τους έρχονται από διαφορετικές μεταξύ τους φυλές. Αυτό συναντάται κυρίως απ’ την ένωση έγχρωμων φυλών με λευκούς αλλά και γενικότερα η διαφορετικότητα των ριζών μας χαρίζει ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Αρχικά, η εμφάνιση είναι το πρώτο και κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα που φανερώνει το μεγαλείο της φύσης. Όταν αναμειγνύουμε δύο χρώματα στην καθημερινή μας ζωή, το ένα μπλέκεται με το άλλο, δημιουργούν ένα σώμα και τα καλύτερα χαρακτηριστικά τους συγκυριαρχούν.

Τελικά, η ένταση και των δύο μαλακώνει και μας χαρίζουν ένα νέο χρώμα που δε θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει, αν οι δύο αυτές δυνάμεις δε συνδημιουργούσαν. Ακριβώς έτσι συμβαίνει και στην περίπτωση που δύο άνθρωποι διαφορετικού χρώματος στο δέρμα έρχονται σε επαφή. Τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά του ενός, αγκαλιάζουν τα μοναδικά χαρακτηριστικά του άλλου και πλάθουν ένα νέο χρώμα που ολοφάνερα αποδεικνύει την ύπαρξη και των δύο.

Το πιο μαγικό, όμως, είναι οι κουλτούρες που καλούνται να συνυπάρξουν, ειδικά τις φορές που είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Η κάθε χώρα σύμφωνα με το πού τοποθετείται γεωγραφικά, με τις συνήθειές της αλλά και την ιστορία της διαμορφώνει μια συγκεκριμένη κοσμοθεωρία. Ο πολιτισμός της βασίζεται στη γνώση που έχει καταφέρει να λάβει, αλλά και στις πατροπαράδοτες αρχές που την ακολουθούν και την κάνουν ξεχωριστή ανάμεσα σε όλες τις υπόλοιπες.

Οι φυλές ανά τον κόσμο είναι πολύ πιθανόν να ‘ναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, ακόμη κι όταν γεωγραφικά η απόστασή τους δεν είναι και πολύ μεγάλη. Ο θησαυρός που κληρονομεί η κάθε φυλή απ’ το παρελθόν της είναι πολύτιμος και τον κουβαλά εφόρου ζωής. Στις περιπτώσεις, λοιπόν, που δύο μοναδικά αμύθητοι θησαυρού ενώνονται, η κληρονομιά πολλαπλασιάζεται.

Οι άνθρωποι που είναι αποδέκτες αυτής της κληρονομιάς έχουν ένα πιο ευρύ φάσμα του κόσμου και μπορούν να τον δουν με περισσότερα ανοιχτά παράθυρα. Η μία κοσμοθεωρία συναντά την άλλη και δημιουργούν ένα σύμπλεγμα απόψεων, επιθυμιών, αναγκών και σκέψεων, που χαρίζει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να δει με περισσότερους τρόπους μια κατάσταση. Η οπτική ενός πράγματος δεν είναι μία κι οι άνθρωποι που είναι διαφορετικοί μεταξύ τους αυτό το ξέρουν καλά.

Δεν είναι ακριβώς το ίδιο δύο άνθρωποι να έχουν απλά μια διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων, αλλά να έχουν μεγαλώσει σε κοινότυπο περιβάλλον, απ’ τα διαπραγματευτούν δύο άνθρωποι που οι προσλαμβάνουσές τους είναι εντελώς διαφορετικές. Παραδείγματος χάρη, ο ένας μπορεί να ανήκει σε μία φυλή της Αφρικής όπου γι’ αυτούς η μαγεία είναι αληθινή κι ο άλλος να ‘ναι παιδί του δυτικού κόσμου όπου ο επιστημονικός λόγος κι η λογική αντίληψη είναι ο ισχύων θεσμός.

Φυσικά, για να υπάρξει αυτή η συνύπαρξη προϋποθέτει να έχει υπάρξει ένα κοινό έδαφος κι ένα σημείο στο οποίο μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να βρεθούν και να επικοινωνήσουν σε κοινή βάση. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί τη διαφορετικότητα που κουβαλούν και που με φυσικό τρόπο μεταβιβάζεται στον άνθρωπο που προκύπτει από αυτούς.

Είναι άκρως γοητευτικό να συναντάς ψυχές που δεν ενδιαφέρονται για τους τύπους κι αυτά που μπορεί να ‘ναι κοινωνικά αποδεκτά, αλλά αγαπούν αληθινά και θέλουν να πορευτούν σε αυτόν τον κόσμο με το μεγαλύτερο αγαθό. Δεν είναι εύκολο να αγαπάμε τις διαφορές μας και να έχουμε στο πλευρό μας ανθρώπους που ίσως να μη σκέφτονται όπως εμείς. Εκεί ακριβώς, όμως, βρίσκεται το νόημα της αληθινής αγάπης.

Να μπορείς να αγαπάς εκείνον που δε σου μοιάζει και δεν είναι μια αντανάκλαση του εαυτού σου. Τότε και μόνο τότε δεν αγαπάς εγωιστικά, αλλά πραγματικά αγκαλιάζεις κάθε ομορφιά που κρύβει αυτός ο κόσμος.