Πολλές φορές έχουμε συζητήσει όλοι με τους φίλους και τις φίλες μας για το πόσο δύσκολες έχουν γίνει οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, σε όλα τα επίπεδα. Ο εγωισμός, η ανάγκη μας για συνεχόμενη και απόλυτη προσοχή, η ευκολία αντικατάστασης εκείνων που μας περιβάλουν και πολλοί ακόμα λόγοι καθιστούν τη διαδικασία δημιουργίας αληθινών και ουσιαστικών σχέσεων αδύνατη. Οι ερωτικοί δεσμοί, ωστόσο, φαίνονται να πάσχουν σε μεγαλύτερο βαθμό.
Η επιλογή συντρόφου πραγματοποιείται για τον καθένα με διαφορετικό τρόπο. Τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις ποικίλουν και έχουν να κάνουν με τις δικές μας προσωπικές ανάγκες. Όλοι αναζητούν έναν σύντροφο με τον οποίο θα ζήσουν μια ζωή όπως την ονειρεύονται αλλά πώς μεταφράζεται αυτό για τον καθένα; Η ονειρεμένη ζωή για κάποιους έχει να κάνει με την οικονομική εξασφάλιση, τις παροχές και την άνετη διαβίωση. Θεωρούν ότι ένας σύντροφος ικανός να ανταπεξέλθει στις δικές τους επιθυμίες, χωρίς στερήσεις και γκρίνιες, είναι ίσως και αυτός που θα τους οδηγήσει στην πολυπόθητη ευτυχία. Η άνεση σε τέτοιες περιπτώσεις κερδίζει το χαρακτήρα, τα κάνει όλα να φαίνονται υπέροχα και ιδανικά. Ίσως τώρα που το διαβάζουμε να ακούγεται κυνικό, ίσως και να είναι, δεν μπορούμε όμως να αμφισβητήσουμε ότι είναι κάτι που συμβαίνει.
Μια διαφορετική επιλογή συντρόφου μπορεί να γίνεται με βάση την εικόνα. Το κύρος και η εξουσία έχουν αποδειχτεί αφροδισιακά και δεν είναι λίγοι εκείνοι που θέλουν να πάρουν μια γεύση από αυτό. Συνήθως συνοδεύεται και από χρήματα αλλά δεν είναι απαραίτητο, εξάλλου η ματαιότητα του ανθρώπου πολλές φορές χρειάζεται την αναγνώριση περισσότερο και από ένα ποτήρι νερό. Σε οποιαδήποτε από τις δύο βέβαια υπάρχουν και περιπτώσεις αληθινού έρωτα και πραγματικής αγάπης. Θα ήταν εντελώς παράλογο να αφήσουμε να εννοηθεί πως οι άνθρωποι που διαθέτουν κάποια οικονομική επιφάνεια αντιμετωπίζονται αποκλειστικά σαν χορηγοί. Το να ερωτευτείς κάποιον που τυχαίνει να έχει χρήματα τείνει να ποινικοποιηθεί επειδή έχουν υπάρξει τόσοι εκμεταλλευτές κατά καιρούς. Ο αληθινός έρωτας όμως δεν κοιτάζει και πολλά. Δημιουργείται από από άγνωστα βλέμματα και συνεχίζει με χαμόγελα ενώ κορυφώνεται με γνωριμίες και άνοιγμα ψυχών.
Ο τρόπος που θα επιλέξουμε τον σύντροφό μας λέει πολλά για το χαρακτήρα μας και το πώς έχουμε μεγαλώσει. Για παράδειγμα, εγώ θυμάμαι χαρακτηριστικά τη μαμά μου να μου λέει από παιδί το εξής «να βρεις κάποιον που να λαχταράς να κοιμάσαι δίπλα του» και ίσως εκεί να κρύβεται όλη η μαγεία και το μυστικό του έρωτα. Φυσικά συνέχιζε και με άλλα, όπως το «να μη σε νοιάζει τι κάνει, αρκεί να παλεύει». Όταν έχεις μεγαλώσει με λόγια που τρέφουν την ψυχούλα σου με αγάπη για τον άνθρωπο τον ίδιο και όχι για όλα τα φτιασίδια που φέρει μαζί του και περιβάλλει τον εαυτό του, πώς γίνεται να μην επενδύεις συναισθηματικά στους άλλους;
Η φράση αυτή δεν είναι απλή στην ουσία της. Το να κοιμάσαι και να μοιράζεσαι με έναν άνθρωπο τη ζωή, το σώμα σου, τον εαυτό σου είναι ίσως το πιο δύσκολο πράγμα που καλούμαστε να κάνουμε στη ζωή μας. Μια επιλογή που εννοείται έχουμε δικαίωμα να αλλάξουμε, αλλά πολλές φορές επιλέγουμε να μένουμε, άρα τι κάνουμε όταν δεν είναι η σωστή για την ψυχή μας; Πώς τα αντικείμενα να καλύψουν το κενό μιας αγκαλιάς που την επιθυμούμε και τη λαχταράμε; Πόσα ταξίδια θα ευχαριστηθούμε εάν το βράδυ γυρίζοντας στο κρεβάτι θέλουμε απλά να αλλάξουμε πλευρό για να μη βλέπουμε και να μην αισθανόμαστε την επιλογή μας; Τίποτα δε συγκρίνεται με το να γυρίζεις σπίτι σου και να βλέπεις εκείνα τα μάτια που ερωτεύτηκες να σε κοιτούν ή με το να ξαπλώνετε μαζί στο κρεβάτι σας, κι ας έχετε τελικά μόνο ο ένας τον άλλον και τίποτα παραπάνω, τι σημασία έχει; Εάν γεμίζει η ψυχή σου αγάπη και όχι το πορτοφόλι σου χρήματα, τι σημασία έχει; Τεράστια και θα το καταλάβεις όταν περάσουν τα χρόνια σου και μπορέσεις τελικά να αντιληφθείς αν η επιλογή σου σε γέμισε ουσιαστικά ή αν σε έχει αφήσει άδειο.
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη